Alle inzendingen over burcht

Wie de stad met list bouwt, de burcht met onrecht, die zal vallen. Wie raaskalt zal verdwalen, hartenscheurders worden zure regen. Wie vervoering dooft, van tombe naar tombe tolt hij. Die 't water teert, zoet DDT kust vroeger dan hij de engelenveer. Nog niet eerder snelwandelden veenlijken.…

Vechtstad, in heel de wereld staat, Voor goed en kwaad, Geen burcht van koppigheid opeen Als in uw oud stout steen. Eeuwen zijn meegeperst Door elke muur, door elk gewelf. Als ooit dit harde harte berst, Sterft vrijheid zelf. In Gent heb ik geleefd, In Gent heb ik geloofd.…

Want nog mag het wijze duister weten hoe vlammen hier laaiden bij kasteelbal, waar feestangst steeds "trots der burcht" zou heten.…

Toen brak het wit dat je was en je schedel werd hard: een burcht voor je pijn en geluiden, granaatscherven, stemmen van vaders met handen en moeders: een tong als een klauw. Het licht trok zich terug op de kliffen, jankte. ------------------------------------ uit: 'Een koorts van glas', 2007.…

hun barensnood vol woorden als vlinders rond het dak waar kleine kindjes smakkend vragen om een tepel melk, zo’n dag dat mannen hitsig tegen muren plassen gemak zit in de wassen neus van ruwe taal vol krachtige beweging want ze dragen hun zachtheid in vereelte handen arbeid reeds geaderd in de witstenen wanden van hun zwaarbevochten burcht…

Een constant heden En Alzheimer die Hem stevig in Zijn greep heeft Dus is het voor Hem altijd vandaag, Is er geen morgen Of middag, alleen Vandaag. En is het Voortaan altijd Nu. Met soms een echo Nog uit een ver verleden…

Bouwende bevers, op hun burcht onder de zon, dammen in de beek. Haar bestaan bedreigd door wateronttrekking en klimaatopwarming. Behoud en herstel, water en bodem sturend, staan daarom voorop. De beekloop verlegd, van naaldbossen naar heide, en vistrap geplaatst.…

Toen dat gerucht de burcht bereikte, kon geen tokkelspel de koning nog bedaren. Blindelings greep hij zijn vertrouwde speer. De jongen bukte en dook onder. Later keerde hij in een koningsmantel weer. ------------------------------------- uit: 'Gevleugeld/ontvleugeld', 1996.…

wonderlijk alsof warmte vanzelfsprekend was en stemmen veel meer dan gebaren of een toevallige ontmoeting tussen stromend water en de kieren van een zoveelste woord zij gaf het me en hij en nog meer wangen met een thuisreis bij het raam op de stad en de binnendeur van beeldspraak al ben ik dan onvolgroeid en bouw burchten op het…

De gedrongen bomen klemmen elkaar: een kleine burcht van takken en twijgen ziet doorzichtig en teer, maar onneembaar. Daarbinnen heerst een voortdurend zwijgen, lijkt geheel wezenloos, arbeidt echter zwaar: verborgen leven mag steeds zorg krijgen.…

Braque Praags' Zwarte Madonna Kubisme's icoon (Huis van de Zwarte Madonna/Icoon van het kubisme) Bruggen van de Moldau-rivier Praagse Burcht in elke Tsjechische Lente Alle windstreken Fotogeniek Toren legt alles vast Adembenemend (Jindrisskátoren) Praha, 2011…

. ------------------------------------------------------- uit: 'Waar de burchten stonden en de snoek zwom', 1979.…

De Ida was tot in de wijde omtrek Te zien vanaf de burcht waar wij van lazen Waar Paris, prins, die er het vee liet grazen, Zijn oordeel gaf wie of de schoonste was: Athene zou hem kracht en wijsheid schenken En Hera lokte hem met sceptermacht Doch als de mooiste wees hij Afrodite Die hem de schone Hélena toedacht Het vonnis was geveld…

Stenen werden opgebouwd tot een stevige burcht. De funderingen waren lucht en dreven als wolken weg. De wijzers van de tijd deze stonden met de seconde juist. Nu is er een wijzer weg onherstelbaar gebroken. Het prachtige weer was hemels om te genieten. De wolken zongen liever hun lied en lieten het water gieten.…

Laten we stil zijn voor God de Heer Want Hij is onze burcht en toeverlaat Hij blijft regeren met wijs beraad En is ons nabij, keer op keer. Laten we stil zijn voor God de Heer Hij is een schuilplaats voor ons allen Onze God, Hij laat ons nooit vallen En ziet in gunst op ons terneer.…

Laten we stil zijn voor God de Heer Want Hij is onze burcht en toeverlaat Hij blijft regeren met wijs beraad En is ons nabij, keer op keer. Laten we stil zijn voor God de Heer Hij is een schuilplaats voor ons allen Onze God, Hij laat ons nooit vallen En ziet in gunst op ons terneer.…

Stenen werden opgebouwd tot een stevige burcht. De funderingen waren lucht en dreven als wolken weg. De wijzers van de tijd stonden met de seconde juist. Nu is er een wijzer weg onherstelbaar gebroken. Het prachtige weer was hemels om te genieten. De wolken zongen liever hun lied en lieten het water gieten.…

Het Venijn De Andrieskruisen wapperen in karmijn over de stad de oude haven huilt, rilt nog van haar verloren water een waterpoort toont geschiedenis, bewaart voor later haar kloeke mannen, als vent uit Breda, dan had je wat stad van koepel en kerk, huis van geel en zwart de Heren van Breda huizen nog altijd in hun burcht van geadeld bloed…

De zaal 'n burcht is ... de klare glazen klinken.…

Een stroom van volk om de stadswallen De zon, een zwevende bal, Die blaakt op haar hoogtepunt Die bloost in haar gebogen val Brandt in mijn rug Aan de slotgracht staat een schilder Wijdbeens maar wankel Aan een burcht, een torenwal Hij zoekt de stoere lijn Hij wordt door verwachtingen gewurgd De boa die de greep verstrakt Een sluimerend…

jouw harig onderbeen ik vaak wens dat we beide sterven om naar de wereld te gaan die we samen hebben bedacht en gedroomd misschien als ik bovenop je zit in je rode oren knijp we er dan ook levend naar toe kunnen dansen Toen op een avond van gewoonte kroop ik onder je huid naakt dreven onze gedachten in één bad woordeloos is onze burcht…

Verdichting Chaos tot Stabiele constructies Vierkant Vierkante burchten Stabiel stagnerende constructies, Trotseren de tijd Tot zij vallen, onbezield dogmatisch Dogmatische draaiingen Wederom vernietiging? Wederom verdichtende Vernietiging? Drie, Twee, Een, Niets? B.…

Een buizerd, cirkelt hoog in de lucht, valt laag en wiekt muiszwaar naar zijn burcht. Zwaluwen, scheren door het zonneglans, walsen in driekwartsmaat gracieus hun paringsdans. Een bonte specht, tokt van tak tot tak, zoekt op een holle boom naar een groene biobak.…

Een zoektocht naar de boeien die jou aan de rustige burcht binden. Een dadendrang die jou dwingt tot een dans Vermoord de tijd en laat de plannen wachten Hun ongeduld is de snavel van een ontwakend kuiken, Traag barsten de schalen. Soms is er die stromende klaarte, schilderijen die oplichten. Geblaat in het bloed.…

Vanuit mijn opgebolde burcht van onweer, met eigen dichterlijke hand gekneed, daar flitst krakend bliksem van inzicht; melancholie verdwijnt nu zonder omkeer. Het is alsof de zon doorbreekt op een nevelige morgen, de zon in mijn hart.…

Maar ook niet de benarde heren die vanuit burcht of binnenhof een vloedgolf denken te dicteren. Een dagje mensenzee. Of was het meer? Een ommekeer of nieuwe wijn voor oude poëzie?…

De burcht is omkranst door hoog gras, dauwdruppel lijken splinters van glas. Wolken hangen nog wat slordig onder een stolp. Straks schuiven we aan. Ik hoor een meisje popelen achter de handpalm. Ik zie haar 'vlam' geeuwen, vlottende drankwalm. We strelen het kanten tafelkleed, schermen met het zilverbestek.…

De gele berg is met geschiedenis bedekt: een vervallen burcht. De woestijn schittert, brandt hard en meedogenloos. Spreeuwen vinden ons, krijgen verkwikkend voedsel, blijven meevliegen. Een Dode zeebad: in ondiep water hurken geeft grote moeite. Roodbruine aarde: de Joodse vruchtbaarheid ligt klonterig _ open.…

Op de heuvel, in de Waldecker Hof van weleer, gelegen in de schaduw van de burcht, vertoeft nu Moeder Meera en geeft darshan in deze fel geflipte era. Zij vaart als een Avatar, zij mint als een Godin en geneest van ieder zijn gekrenkte snaren. Zij ontwart de knopen, zodat alles kan verlopen. Zij heelt mijn hart dat heftig klopt.…

god, o neen al dringt excelsis gloria en deo door een kerkmuur heen heel soms, met pasen, kwart voor een In die gewijde stiltesfeer was zuiderzee streng in de leer lowlands danst nu in 't ijsselmeer de ouden zingen tot de heer hun dodetalenlied niet meer In 't waterrijk van nijmegen in 't glooiend land van maas en waal in oude burchten…