Alle inzendingen over daden

Supporters zetten zich graag buitenspel Want hun agressie helpt geen ene bal Je scoort daarmee geen hoger puntental Vanaf de zijlijn schop je zo een rel Waarom ben je je tegenstand begonnen? Je geeft je daarna toch wel weer gewonnen.…

jouw dijen hijgen amechtig na na de volkomen penetratie letterlijk had ik je liggen ik rook nog even na…

Vannacht was de daad die de droom voorbijgaat, die het veilig wanen en wenen, ruw van esthetiek heeft ontdaan. Ik verhoud mij meer tot dit lijk dan tot de persoon die jij was. Ik profileer mij meer als dader dan als de minnaar die ik was. Het vlees is woord geworden, moord een feit dat reeds de fase van ontkenning overleefde.…

Een klein signaal van mij naar jou slechts kort duurt bij jou verbazing Je begreep al gauw mijn liefdesnood zag in mijn ogen die verglazing Voegde jij je snel en lenig aan mijn zij en onze daad werkelijk bij je woord Wat zou ik toch zonder jou mijn lief was ik vast in mezelf al lang vermoord…

wie nooit de tourmalet per fiets heeft beklommen moet zwijgen over gemakkelijk als een fluitje van een cent! wie nooit het kanaal overzwom om in dover aan land te gaan zwijgt best over ;klein bier voor een echte vent! wie nooit de ten miles heeft gelopen weet niet hoe diep je daarin soms moet gaan. maar... wie altijd nog één…

verwenst de oerknal tot een evangelie het reële is mijn hand die beschutting zoekt tussen het draagvlak van jouw lendenen, het zwijgt maar drinkt gulzig uit mijn hand, het gegeven dat de dood meer leeft dan een droom zonder doel is het antwoord op al mijn lucide vragen het verkrijgen van verlangens dient de horige te geselen, rijp van daad…

Meegesleurd in een zee van klinkend woord door brandend deinende golven langs klimmende rotsen roeiend met korte riemen geen angst kennend zie ik geen spook die langs mij komt maar hoor slechts; “Gooi je netten aan loefzijde uit!” en zie, het net staat op barsten.…

uit je schaduw stappen over grenzen durven gaan dat wil zeggen je bloot geven aan het zonlicht en zoveel meer je stelt je kwetsbaar op en krijgt klappen als klinkers tot je AU zegt…

Rauwe randen aan het woord Zo geroepen Noch gehoord Verneder mij tenminste dan met enig passie Laat je woorden snijden In plaats van je daden steken met compassie Gestoken vol eerbied en venijn Vind de comfort in de pijn In wat je nu nog niet bent Maar wel had willen zijn…

De eerste baby is naar de Beschermde Wieg gebracht de moeder, hoogst waarschijnlijk helemaal ten einde raad Wie weet wat haar is overkomen, thuis of op de straat Zag ze geen uitweg, heeft ze enkel aan haar kind gedacht Het kindje af te moeten staan is hartverscheurend zwaar Niks mee te maken zegt de wet barbaars, we pakken haar…

De kinderen zingen naar een daad. Zij gaan op de zon af vanuit hun straat en stormen langs de ladders van het licht naar boven! Midden in mijn klein gedicht hoor ik dit aan en vraag het groen: of ook ík een zingende daad zal doen?…

zijn geweven droom ontwaakt in een reuzeninsect van linnen bamboe en aluminium zal hij de aarde ontstijgen moed en wanhoop vechten om voorrang enkele honderden meters op zeven meter hoogte komt hij los van de grond de maximumvolume bereikt…

Bij het bidden tot God vragen we meestal tussen ons schone gaven te verdelen of Zijn bijstand en welwillend helen tijdens een moeilijk, hinderlijk geval. Ziet hoe de Vader elke dag, overal wonderbare zegen uit wil delen, zon en regen met zaaisel laat spelen, opdat heel de wereld zich voeden zal. Mensen werken als onderbeheerders aan 's…

Docentenschaarste, PFAS-gif, Ter Apel, de jeugdzorg en de woningbouwmisère, aardbevingsschade, toeslagenaffaire, het kabinet loopt niet zo hard van stapel. Als het in Nederland om mensen gaat komt actie laat, te laat, of veel te laat.…

klimaattop: lachen om niet te schreeuwen de afgrond is goed zichtbaar want nabij ik ben een optimist maar niet meer blij mijn inborst zegt nu gooi ze voor de leeuwen een boer met kiespijn lacht niet voor de lol beloftes maken mensen horendol…

Open je poort en ramen toon mij je visie van waaruit jij je denken je woorden en je daden staaft. Ik open je mijn poort en ramen toon je mijn visie waaruit ik mijn denken mijn woorden en mijn daden staaf.…

Meer dan woorden spreken daden die de ware geest verraden.…

De rijken delen alles, gunnend plegen ze -- hun goede daden.…

Ze snakten naar de daad. Hij vroeg d'r mee naar huis. De vrouw zei wulps: 'Met slagroom lust ik jou.' De man was advocaat.…

Ze denkt, dat hij de man is van d'r dromen, doch overspoeld door al z'n woordenstromen blijft zij vergeefs verlangen naar de daad. Het gaat maar door. De vrouw voelt zich genomen. Hij kletst van 's morgens vroeg tot 's avonds laat en zelfs bij haar in bed. Ten einde raad verzint ze iets om toch nog klaar te komen.…

Mijn gedachten, woorden en mijn daden saam, wil ik toetsen want,ze liggen als een ketting, om mijn naam.…

Woorden waarin we woonden werden leeg en oud enkel nog de daden blijven ons behoud. Ze zijn meerstemmig en niet steeds van glas en nooit komt er een morgen zoals die gisteren was. De vogels zullen fluiten ook al kort de dag en schuiven wolken voor de zon en is er wee en ach.…

Met zinloze woorden schilder ik het verlangen schaamteloos op haar blanke huid. Steeds wilder roffelt het maanlicht op ons broos duet. Het satijn golft op de klanken van vroege lijsters en nachtegalen we drinken van weelderige ranken vergeten zorgen en daagse kwalen de verslagen extase kantelt de jongste herinnering binnen een sluimering…

dat alles met de jaren slijt verdort, verschrompelt of vergrijst het is een onontkoombaar feit als voorbeeld noem ik hier de daad mijn jongeheer stond -heel wat mans- wel tien keer in het uur paraat als oude man hijs ik de vlag het is niet anders godgeklaagd nog hooguit tien keer op een dag…

En dan gaat het doek op, het rode woordje exit stelt ons gerust. Je concentreert je weer op de verkeerde dingen, in de verte doe je me zelfs denken aan iemand anders. Zo met die sigaret in je mondhoek, een reisgids in je linkerhand, je wapen in je rechter. Verdacht veel aandacht voor het detail. Is deze verering wel terecht? Hoe ver draagt je…

Als een vlijmscherp mes Kunnen letters woorden vormen, Die in een zin gezegd, Iemands ziel zo raken. Als een pleister Kunnen letters woorden vormen, Die de pijn verzachten, Al is de wond er niet mee weg. Met letters die woorden vormen, Die hele zinnen maken, Kan je zeggen wat je wil, Soms schieten woorden tekort….…

Als je in of naast andermans huis iets uitvoert wat men lang niet toejuicht klinkt daarop vaak de vraag doe je dat thuis ook? deze welbekende kreet uit dagelijks leven is een korte uitspraak in simpel ander gewaad van Jezus' gebod God met heel zijn of haar wezen lief te hebben de medemens als zichzelf.…

ik ben een manke vogel die alleen in dromen vliegt met armen van verbeelding gebundelde kracht in borst weer wakker stort ik neer in het matras geklitte veren doelloos gefladder lucht protest de dag verstrikt in prikkeldraad…

mijn vader had niet alleen wijze woorden maar maakte die ook waar met de daad. daarop mag ik nu veilig verder bouwen ook als dit voor mij , soms toch, aartsmoeilijk nog gaat.…

eerst lachen ze dan gaan ze het gevecht aan dan knielen ze het gevecht aangaan dat Deelder ons glijers verder leren mag kort en laag blijft hij ondergedoken Pokon plant ziel gaat de tijd verder alleen met de stad in beeld licht ingebeeld…