Alle inzendingen over dagelijks zomergenot

gisteren liep de volmaakte man zo maar bij ons door de straat edel waren zijn tred en oogopslag die mij aan de grond nagelden hoe mij nu los te rukken vanuit die verdwaasde staat de nagels trok ik uit mijn voeten wreef droomzand uit de ogen gelukkig zag ik mijn onvolmaakte lief die uitgeslapen goede morgen wenste…

Honger kennen we -hier- niet meer 'Wij hebben trek' zoals ik van mijn ouders leerde Hun oorlog nog verser dan brood in hun geheugen Wij keren -dagelijks- weer bij 'warme bakkers' met hun broden Vloer-en volkorenbrood meergranen en zonnebloem worden ons -handwarm-aangeboden In vurige ovenmonden mogen we blikken prikkelende…

In het holst van alle dromen valt de wijn en het dagelijks brood in de mond van de morgenschoot.…

Niets haast in Dit leven lijkt Houvast te bieden - Maar de poëzie - Zij bewijst dagelijks Dat ik besta En legt verslag Van waar ik ga of sta…

De dagelijkse rituelen worden uitgevoerd met een lichte ondertoon van somberheid aan de ene kant geven ze noodzakelijke rust maar anderzijds is er dat onderhuids verlangen waardoor de zekerheid verlamt in schijn want er moet toch zoveel meer zijn dan dit armzalig alles wat er nu is het wees maar tevreden met uw lot roept irritatie op vanwege…

Opgestaan. Ontbeten. Opgewekt weer dingen gedaan. Overleg gepleegd. Oudzeer besproken. Overeenstemming bereikt. Ontzettend veel hetzelfde gedaan. Ontevreden moeten aftaaien... Ook nog min of meer uitgejouwd. Oude kennis ontmoet! Over Toeval gehad. Opgeruimd naar huis gereden. Onder het eten mijn werkdag in een doosje gedaan.…

alles is zoveel grijzer ook al lijk ik dan ogenschijnlijk niets wijzer ik ken de beperking van tijd en wat tijd zoal met je doet maar al te goed ik kleur de dagen met geluk dat er rest maar verder is het bewijs er 't wordt met de dag grijzer…

't Is net zo mooi als onberekenbaar: Wat tussen twee geliefden op kan bloeien Kan evengoed gaan slijten en vermoeien Dan groeit en gaat een paar weer uit elkaar Helaas een feit dat verre van uniek is Behalve blijkbaar als een stel publiek is…

zag dromen in je ogen komen toen de motoriek je langzaam verliet onhandige gebaren naar verten staren in niet weten wie en wat je kiest onrustige stappen die jouw onzekerheid bevatten in goed bedoelen om je toch thuis te voelen dralen en geen plaats kunnen bepalen zoeken naar je huis in het dagelijks verdwalen…

een glas van ijs, staand water als dorst, voortdurend een brood verdeeld in stukken zo ochtend als dagelijks herhaalde gebeurtenis vruchtbaar, ontvankelijk een samengestelde bloem uitwonend in habitat ontaard in bodemleven afwezig ten tijde hunkerend naar…

Het dagelijks leven baart me zorgen, want niets is alledaags vandaag. En ook niet aan een nieuwe morgen!…

En weer straalt de zon maar toch blijven de mensen hun wensen uiten.…

Het is nog donker. Het is stil. En weer word ik wakker, zoals ik altijd wakker word, en altijd waken zal. En weer begint een merel, zoals hij altijd zingt, en altijd weer beginnen zal. En weer komen gedachten in me op, die zoals altijd als vanzelf komen. Gedachten die ons ego niet bedenken kan. En weer begint een nieuwe dag, in een…

ontbijten, poepen zeurderig om aandacht roepen schreeuwen, huilen, hoppen, schrikken yoghurt van een lepel likken slagroom met je handen eten vieze broek en van niets weten altijd lachen, vrolijk doen krijg voor iedere grimas een zoen dat ik lief ben en bijzonder ook als ik alles van tafel donder ja, ik weet al reuze veel van het dagelijks…

De Dagelijkse Werkelijkheid maakt me bang (gevoelens, gedachten) Ervaren Beleven Het Ongrijpbare Bijsturen terwijl de Realiteit tussen mijn vingers doorglipt En toch willen doorgaan…

Gedachten kruipen nu heel gestaag ontdooiend omhoog over de stralen die dagelijks de ochtendstond omkransen als nieuwere kansen. Fragiele blikken die in afwachting voorwaarts ook de zomer willen omhelzen. Al hebben ze nog gesloten vensters oud verdriet en gemiste kansen in hun tas, vandaag zwaaien ze ook de dood het liefst uit.…

Of ik een boodschap heb? nee, ik heb alles al in huis of ik een mening heb? nee, ik wacht op het menu of ik van vis houd? nee, ik heb watervrees of ik iets wil drinken? doe maar iets rustigs. Of ik zin heb om te winkelen? of ik even wil betalen? of ik de website heb bezocht? nee, mijn computer is gecrasht of ik orgaan-donor ben? nee,…

Niet meer hoeven schrikken, voor het getal van onze jaren. Toekomst is hier immer nu. Tijdloosheid werd hier tijd. Het hele grote in het kleine, als wonderen ervaren. Als stille heiligheid. Onszelf ontdekken in ieder ander. Jezelf in het onveranderlijke leven, als veranderlijk aanwezig zien. Leven onverklaarbaar verklaren. Dood als onsterfelijk…

Dagelijks leef ik mijn eeuwige leven in -- voorbijgaande tijd.…

ik trek morgens langzaam de wereld aan laat donker achter mij kleed me met nieuw licht dat wat ik heb biedt zich al aan in vroege aandachtspunten bedaard zet ik alles op een rij heb door frequent vergeten geleerd mijn tijd goed af te meten tegen de energie die ik beschikbaar heb lach terwijl ik koffie zet ook zonder hek is de dam…

iedere dag weer doen de kleuren van nieuwsbeelden zeer aan mijn ogen het lijkt erop dat zij de realiteit willen ontlopen met een valse voorstelling van zaken of het iets heeft te maken met manipuleren moet je mij niet vragen ik stel de kleuren steeds bij omdat anders contrast zijn waarde verliest en alle info wordt opgediend als…

Beste Hemelkruidenier hier is een boodschaplijst 'k kwam erachter dat ik nog wat nodig had ’t is voor mijn levensvoorraad… liefst afgeprijsd anderhalf pond volle liefde graag mag ook een ietsje meer van mij en doe de stemming van vandaag maar los in het mandje erbij oh…niet vergeten een pot gulle lach en de stiekem gegeven knipjesoog natuurlijk…

De bezigheden in het daagse leven, die als vanzelf voortgaan, zijn elke dag weer een gunst van onze Hemelvader.…

Het eeuwig leven was iedereen gegeven en dagelijks brood.…

Zijn wereld is een wandeling, langs IJssel, marktplein en het oude Bergkwartier, dagelijks te herhalen. Een woede ligt erin besloten, monotoon; de kop van vrijheid, nauwe straten, steeds dichterbij.…

Elke dag, bijna ieder uur moet ik denken aan de dood de dood van anderen maar ook de dood van mezelf, m'n eigen wezen Ze willen me pillen geven om dat gevoel weg te drukken maar het zal ze niet lukken want 'midden in het leven staan we in de dood'! en dat is doodgewoon voor mij!…

Dank U wel voor het dagelijks eten Dat U in ruime mate mij wilt geven Tot instandhouding van mijn leven Geef Heer, dat ik U nooit zal vergeten. Dank U , dat U bij mij bent elke dag Dat U mij in liefde wilt aanschouwen En ik mij aan U mag toevertrouwen En het goede van U verwachten mag. Amen…

Wie lacht niet, als hij de mens beziet. Ja, hij is mens ten allen tijde. Met al zijn hebbelijkheid. Vooral als hij eet. De één schrokt, gunt zich geen tijd. De ander eet als een muis, zoekend naar ongerechtigheid. Stel je voor een lief oud vrouwtje, ze zegt geen woord, omdat ze het niet kan. Maar wordt stilletjes gevoerd, door een aardige…

Dagelijks meer eerzuchtig En minder in staat tot iets groots, Telkens wanhopender roepend Om kracht of de kalmte des doods, Dagelijks vuriger wensend Naar schoonheid, gezondheid en vreugd, Dagelijks ouder en bleker, En verder van blijdschap en jeugd - Ik zit in de bloeiende velden, Die schittren van zonneschijn, En alles is jeugdig…

Ook als u niet meer bij ons bent, Komen we u dagelijks tegen, Ja, want u geeft uw leven door, Wij wandelen over dezelfde wegen Niet alleen uw beeld en gelijkenis, Komen we dagelijks tegen, Maar ook uw levenswijze gaf u door Wij wandelen over dezelfde wegen Weinig woorden hadden we nodig Ja, ook in de stilte komen we u dagelijks tegen Zo…