Alle inzendingen over dansen

Zoek me in de uiterwaarden achter het riet van de rivier volg het karrenspoor der paarden en breng je diep verlangen hier wil mijzelf met jou vermannen tot natuurlijk vrouwelijk schoon vul de kruiken en de kannen met passie uit de onderstroom tussen lelies wil ik dansen tot we samen overvloeien op het veld waar levenskansen met de laatste…

Daar branden lichten in duister - de gouden-gele, die lichtlijk dansen vol luister door 't windespelen. Door straten rammelen nog karren, waar hoeven klinken ; aan hoge hemel de starren zo stille blinken. Goud-licht aan alle de zijden, omhoog, beneden - het doet mij leven in tijden, lang, lang geleden.…

Als een spanning in ons midden Voel ik hoe je naar me kijkt Ik wens me stiekem wat je denkt Maar ik weet de waarheid niet In mijn wensen zal je houden Van mij en alles daar om heen Gaan we dansen, kussen, trouwen Slechts een wens die ons verbindt Want jouw ogen zeggen anders En je lichaam danst ook niet Jij zal nooit van mij gaan houden…

Heerlijke zachte klanken dansen door de zaal in ritme van onnavolgbare akkoorden als op vlindervleugels gedragen van bloem tot bloem proevende de zoete nectar trilling van snaren vibrerend met de lucht golven als rustig kabbelend water over een oeverloos meer dat nergens regelmaat verstoord en elke spanning of stress wegebt van de…

vingers priegelen met een touwtje je hoofd zwaait heen en weer je sloft de zoveelste ronde wilt u een koekje meneer maar de trommel is leeg je ogen en lach zijn een schaduw van wat is geweest zacht dansen de stofjes in de reepjes middagzon je slaat naar een bromvlieg die je zelf verzon ik kus je tot een volgende keer hulpeloos…

de sater grijnst later klatert haar lach de dood bruuskerend het marmer af de zwarte weduwe verlaat voldaan het levenloze vod na hun intens gepaard genot er is geen graf voor hen die levend van de roem ten onder gaan pracht en praal kleurt slechts de buitenkant terwijl hun geesten naamloos dansen in het schimmenland…

jouw klaterende lach hangt tussen de regengordijnen vandaag ogen trotseren speels en ondeugend de kou van de wind in je bewegen dansen de druppels hun natte muziek waar je ook gaat rimpelen plassen steeds verder je lied jij maakt het weer in jouw stralend gezicht wordt de zon nooit gemist…

Och zwaarte van ver-ge-leden tijd, pak maar je biezen want het kind staat op om wervelend te dansen in haar volwassenheid!…

straks zal ik aan de rand van de zee voelen aan alles waar ik geen hand op kan leggen met de jaren dansen, met een meeuw als gedicht geschreven nog voor hij vliegen kan ik zal als wind leven het water waarin jij me optilt, buiten adem en vol vloed lichter dan een cirkel mijn armen rond je hals leggen zo graag en nog liever in één beweging…

Ben jij er al die jaren niet geweest was jij een schim die lachte die zorgde voor een geweldig feest mij liet dansen in gedachte?…

Op weg naar honderd lust voelen te dansen op een verjaardagsfeest bevrijd van krom gebogen Zij beweegt en zweeft zoals in alle jaren voorafgegaan zij draait en leeft De tijd is een oude man in zijn baard nestelen vogels zij danst op hun gezang want zij heeft het overleefd Honger, oorlog, dood weten van haar bestaan Zij blijft van…

ik lees je in de pluizen van de goudenregen blaas je gedachten voor me uit ze dansen in de ruit waarin ik lach mijn ogen anders omdat ik je verwacht sta in de regen van pluizen wacht tot vannacht zonder ogen met handen die kijken voelen en vergelijken die actie willen van lendenen en billen zich verstrengelen met elkaar…

Woorden dansen op een slap koord, in de nok van een circusoord, uitgespuwd en verguist door publiek belust op kijkgenot in rampgebied. Waarom nog zoveel vragen als paarden snuivend de dagen “ver-dragen”, hijgend en schuimend in de piste lopen: verkrotte wijken door tijd verzopen? Zal ik rusten gaan in nooit of blijf ik dralen in ooit?…

De ongenaakbare oude zee zal niet met je dansen In zilte nevels danst zij weg met de geesten van de dood Haar rusteloze danse macabre met donkere despoten van de nacht De wind blaast onweer in de wolken strijkt over het hart van de storm De oude gulzige zee zingt van zwarte diepte Van saudade dat vreemde verdriet van zee en…

De schaduw in het park voelt als een oase even voel ik dat je naar me kijkt je weet tegen wie je praat want vroeg of laat komt afscheid nemen het waarom waardoor we uit elkaar fladderen is zoals de stille geheimen van zwaluwen in de zomer het gesprek verwaait met de wind woorden dansen in spelonken steeds meer mensenvlees…

het waait.., zaden dansen rond mijn voorwiel ik kijk ernaar terwijl ik fiets, op weg naar school ik adem de frisheid in, die zonder dat ik het weet mijn gedachten koestert, voor wat leven voor mij in petto heeft daar moet ik zijn, ik zie hem al, dat oude gebouw en dat eeuwige geschreeuw in de verte ben nu nog hier, ik fiets, en verwonder…

Ach waren wij geen twintigste maar middeleeuwse dichters zouden wij als vlinders mooie woorden laten dansen Van aangezicht tot aangezicht met elk van bei de schoonste maagd de liefste deern van stad en streek aan onze zij Helaas, wij leven en zij zweven niet, in deze tijd zijn 't anonieme vlinders waar ons woord…

Wang Yue hoop op een leven dat lang mooi en gelukkig mag zijn je naam een liedje van letters die zacht dansen zonder elkaar los te laten onder de indigo hemel verkennen je dribbelende voetjes de markt van Foshan flarden van stemmen specerijen en kleuren vissen slippers schoenen en oh dikke kikkers…

In de stilte die de dood brengt leven frivole geesten om te dansen en te zoenen voor altijd zal ik je lieven er is geen einde voor dit droombestaan onze liefde is niet aan tijd gebonden : Hoor ik je weer aan mijn deur kloppen het zou de vitale deur van mijn hart kunnen zijn wat je nodig hebt is energieke liefde veel verder van…

Schepen bevaren een papieren zee wanneer ik je aanbid in mijn gedachten onder een kobaltblauwe hemel verwijder ik grijze spiegels om mezelf weer te zien komen met die trage mensen pas ben je me vergeten, vraag ik me af nu de letters op de golven dansen zoals ooit in jouw verlangen herhaal ik slechts zinnen zonder werkelijk beginnen…

Onder een nieuwe maan Wandelen we Naar een nieuwe toekomst Jij kwispelt de weg Langs struik en heg Snuffelt aan bloemen En plukjes gras Mijn nieuwe kompas Mijn nieuwe lantaarn In een diepblauwe nacht Een Nieuwe Maan Verlicht mijn bestaan Luna is haar naam Samen Dansen we De vier seizoenen Van het leven…

bevrijdende woorden in een gedicht verborgen tranen op mijn gezicht gekleurde stralen van een lach een vluchtig beleven van een dag kleine druppels regen zullen rusten op mijn huid speelse kleuren van de regenboog zullen dansen op het geluid van duizend krachtige vleugelslagen ik ben mijn eigen antwoord een begrijpen van uitgesproken…

zilver is de nacht waar sterren verscholen in verlangen dansen door eeuwig licht nevelige flarden van verdwaalde dromen maanlicht omsluiert haar gloed ontneemt waar wensen in jouw ogen op zoek naar verlossing ontwaken in de morgen als verlangen in mijn hart en dansende sterren in het lied van mijn dromen voor eeuwig beloven…

jij hebt de uren laten stuiten van binnen naar buiten om er ook nog frisse lucht en gezondheid in te sluiten gevuld met creatief recht uit het hart in dansen en samen zingen waarbij wij met verstand op de nullijn gaan beginnen verbondenheid is manifest in het geheel van spelen er zijn geen losse delen in de duurzame…

Ik laaf mij aan de vele woorden Die stromen uit mijn hersenspinsels Samen verbind ik ze in akkoorden En schrijf ze op als papieren verzinsels Mijn woorden laat ik zwierig dansen Voor de ogen van een menig lezer Het zijn vaak geschreven kansen Maar ook soms dienend als genezer Ik luister naar mijn ongeschreven taal Die woorden zijn nog ongeboren…

Stomende wolken bevroren pull mos kruipt uit de voegen zont zichzelf nat Kroezende eiken drakenvellen in krul paraplu’s groeien snel dansen hun eerste pirouette Zuiderse muziek lacht ironisch uit de lucht Barman heeft veel aandacht warme choco, koffie en glühwein stomende wolken voor een verkouden pull…

ogen stralen dwalen langzaam over wit papier waar gedachten verhalen vertellen oude historie in stil verlangen weer ontwaakt uit 100 jaar slapen een sprookje van 1001 nachten breekt de muur die onverwoestbaar had geleken woorden komen tot leven dansen op de tijd en vullen de leegte die jij achterliet…

Gehuld in Egyptisch kostuum Cleopatra is haar naam deze avond, deze nacht laat zij zich helemaal gaan zwarte lijnen in een donker gezicht gouden ogen op de mensen gericht muziek en menig drankje laten stemming komen dansen, swingen, heupen los niets is haar te dol haar hoofd slaat op hol vervoert haar naar oosterse dromen…

ik leidt de dysleksie in men rangen het gelid gesloten, weiden vol letters die met elkaar dansen zomaar wat rondzwansen wil ik een hoera voor elk schreifsel van mijn linkerhant de kant die schrijft over wat mij dreift na jouw kommentaar van waauw voel ik me zo goed in mijn vel ik spring en juig en roep hard uit volle borst joepie en…

En alles wat groen kon worden of roze, of wat kon fluiten of dansen op ragfijne vleugels, werd groen of roze, floot, en danste op ragfijne vleugels. Opeens deed alles alles wat het wist, geschokt was ik, en ik deed vrijwel niets, ik liep ontzet wat rond en keek de bladeren uit de bomen.…