Alle inzendingen over datum

Zelfs de datum is verdrongen Alsof deze onbepaalde tijd Zich nooit heeft opgedrongen Het stille water rimpelt weer En toont je vroege afscheid En je uitgesloten terugkeer Nu beweegt een andere dag En leidt het een ander leven Jouw ziel in mijn oogopslag De pijn slijt traag en stroef En laat mij weer beleven Wat ik naast jou begroef…

Voor ons blijft die datum altijd een moment, om te denken aan jou, die niemand kent!…

Levend stof gedrenkt in tranen vindt een weg in de bedding van ongewijde grond, de houdbaarheid datum in het denken tot de daden leken ongegrond, het laat zich voeden tot een nieuw gewas, een resistent ander ras wat zelfs gedijt in een stinkend moeras, waarin zelfs de antwoorden zich niet durven te wagen, valt terug bij herhaling…

Vluchtig wordt er een datum afgesproken, maar de plichten zijn opnieuw niet overzien en plannen blijken met elkaar niet te stroken dus overheerst de gedachte "Misschien ...". Hoe complexer de levensdagen zich vullen met alles wat ook al moet worden gedaan, hoe minder wij ons in elkaars armen hullen, omdat we daar nog te weinig voor gaan.…

nu hier bergen ontstaan van hard karton gepakt met herinneringen er schifting is ontstaan van bewaar, oh ja dat en kijk nu eens ruimte heeft gemaakt vele uren achter geregel van hier naar daar er sleutels wachten op nieuwe avonturen nieuwe deuren nieuwe muren een ander uitzicht een ander ochtendlicht datums die steeds veranderen…

Zij vergeet nooit een datum, die relateert aan ‘belangrijkheid’. Voor haar geldt ook geen ultimatum, dit is gewoon haar, ‘modaliteit’. “Ik neem je mee uit eten, vandaag is toch weer heel bijzonder.” En ik, … ik wil ieder laten weten, dat ik haar zo zeer, oh zo zeer bewonder.…

voordat dit alweer vergeten is dienen we onze namen onze plaatsen van handeling te herhalen onze zinnen op te tuigen het boek niet dicht te slaan elke bladzijde te koesteren elk woord de geur van papier en inkt op te snuiven de datum na te vragen een vogel na te fluiten door bij wijze van spreken heel hard iets onwelvoeglijks te roepen…

Een jaar is plots verstreken, alleen jouw datum achtergebleven en geborgen in mijn beschadigd hart, voorgoed kan niet worden vermeden God zij dank ook niet de momenten die ik in bijzondere waardering kon delen met jouw bestaan mijn broer..…

Dit is de dag van 'Kik', 'Reinier' en 'Bob' Van 'Suus' en 'Ada', 'Otto', 'Natan', 'Anna' Het 'level' van het 'meetsysteem' van 'Hannah' Maar 'mooi dit idioom'? Een flink getob! Met nog een keerzij: veel zal er niet komen Mijn hoofd wordt dizzy van die palindromen…

star stamelt de angst geladen ontzetting uit stenen beelden van grijze figuren in het heden opnieuw worden zij verraden voor de jaren die zij deelden en wordt er vals gebeden hun kinderen werden wezen van het licht of de schaduw en op het voetstuk staat te lezen een onbekende naam en de datum van hun laatste gruwel als dan de pijn…

de verpakking is wat gelig, geler bestaat bijna niet toch is het ontbijt te laat begonnen en zijn de treden van de trap te zwaar beladen – in elk geval voor mij de houdbaarheid nog niet aan datum en is het zuur te rijp voor deze dag was het maar nacht en snel maar morgen dan peuterde ik het etiket van de fles geniet van het ogenblik zeg…

vastgezet in ijs weerspiegelt deze datum dat het zondag is een droom in maart, voorbij zijn slaap vol vergezochte beelden wrevelig doch schoon –gewassen door de kou ‘ik hou van jou’ klinkt ver de woorden rusten in je hoofd op wacht, op andere tijden en wetend dat het voorjaar is beloofd dus buigen we de kou tot kromme lentebeelden, geel…

Ik heb de datum gekozen van mijn vrijwillige euthanasie Ze hebben ingestemd ze mogen komen op mijn geboortedag, mijn verjaardag midden in de winter Dan wil ik wederkeren in de warme schoot van mijn moeder me leidend naar de oorsprong van mijn ontstaan: mijn vader!…

wordt voor mij hoog door de lucht geleid herken je de sfeer van het moment en dat je even uitstijgt boven de dag dat je uit andere gedachten rent en een liefelijke aanblik zorgt voor een lach het is mijn kind, dat vraagt om bloemen en nog eens wil springen van de plank of langs al die geparfumeerde dames wil zoemen (dat kan ook van latere datum…

wat is de beste plek om een datum vast te leggen waar spreken we af om te zwijgen bestaat er wel een tijdstip is er een hoogte in ruime zin waarop zwaartekracht en gewicht samenvallen kijk uit, deze horizon is met linten afgezet dit landschap valt binnen grenzen van luchtledig soms houdt voortgang even in en lijkt deze op weerzien…

tussen heden en verleden nog spelen handen de personages en vertolken stemmen hun geluid maar het jeugdig tegenspel geeft veel te vaak niet thuis dan gaan de poppen in herstel met grote wasbeurt van de kleren schuren en plamuren een likje kleur past dan wonderwel het boek met teksten is altijd leeg gebleven wel zijn de datums…

zij zijn anders jij helemaal niet met hun hatelijke blikken of geweld doen ze velen van jullie verdriet Onze Lieve Jezus is tijdelijk van de aarde weggegaan komt op zijn Goddelijke datum terug daar kunnen wij heilig van opaan hoe moeilijk het is nu voor jullie allen zo onrechtvaardig ook WACHT geloof Jezus heeft…

De bloemenmaand mei brengt ons een mooi feest midden het jonge lentegroen de geur van voorjaarsbloeiers een datum die men nooit vergeet voor haar die wij ons moeder noemen zelf straalt ze vreugde uit op die dag dat ze met haar kinderen feesten mag tussen de rozenruikers en geschenken in warmte en liefde wederzijds…..…

Wil ook jij even geen kuitenbietser wel onafhankelijk elke teen en vinger nu zijn eigen stempel laten geven vakbekwaam, zo niet liefdevol dag kunnen schrijven. Wat wens jij nog te willen uitzoeken in tal van uithoeken. Weet er zijn van die dagen dat tijd folteringen bedenkt vragen opwerpt waarvan jij de teksten niet kunt vatten, in elke strofe…

langzaam werden rode lopers binnengehaald contacten niet bestendigd de uiterste datum is evenwel nog lang niet verlopen in een eerst recapituleren leek mantelzorg goed te functioneren maar toen alle impulsen waren gestopt resteerden slechts herinneringen uit een vage plek heel diep van binnen sijpelde nog een lieve werkelijkheid…

rouwen vooraf ook niet als jij weet wanneer je dood wil gaan er bestaat niet zoiets als je missen ook niet wanneer je er al een beetje niet meer bent er bestaat wel zoiets als spijt wanneer ik jou je koffers zie pakken vastbesloten dicht klikt en opneemt naar het volgende station stapt rouwen vooraf gaat niet rouw heeft zijn achteraf datum…

De echo van de dood klinkt door de dagen van tere jonge kinderstemmen, het leven comprimeert in tunnelvisie, wrakstukken spreken woordenloze taal, bloemen verbeelden wat in harten leeft, die achterblijven hergroeperen zich in lotsverbondenheid en niet begrijpen, de lucht is zwanger van de dood, één datum ligt verankerd in de tijd, een monument…

Is datum al bekend, ach: roep het maar; Waarom ik? Zal het zwaard uiteindelijk vallen of valt het uiteindelijk mee, zijn de zaailingen elders gevallen of doe ik straks niet meer mee? Waarom ik? Onzekerheid is vreselijk, onwetendheid eveneens, IK moet aan mezelf denken, dus denk IK Waarom IK? Ach waarom niet hè?…

Verborgen in het diepste geheim van jouw hart speelt het kind met een groot eenvoudig verlangen het is nog vroeg, de zon aarzelt niet vandaag er vliegen vrolijke vlinders in jouw lege maag je kijkt naar de datum, staart naar de klok de kippen mogen eindelijk uit het hok je stuurt een vraag naar de wolken die de dagdromen speels vertolken…

hersenspinsels Mijn duisternis en angst verzinsels Hij maakt me met zijn taal van streek Hij hekelt woorden, pleit voor daden Zegt tot een hinkepoot, kom, ren Ik ben een vleesgeworden pen Gevuld met bloed en vloei balladen Ik hoor hem aan, maar kan niet meer De zieke, diep in mij verscholen, Is opgebrand, verlangt naar rust Ik plan een datum…

Elk jaar is er rouw, gaandeweg de traumatische datum nadert. In stilte denken wij dan aan jou. Vele mensen begrijpen het, maar sommige ook niet. 14 juli staat in ons hoofd gegrift en in gedachte zijn we nog bij jou. Lief meisje van ons, het doet ons pijn en verdriet, maar weet: we vergeten je niet.…

Een lege buik, lege handen Gossie kindje wat doet het zeer Die datum te moeten passeren De droom die is er niet meer En het voelt alsof ik ben bestolen Van een ontzettend kostbaar bezit En ik met het gemis zal moeten leven omdat er meer dan dat niet in zit Geen beschuit met muisjes Of een ooievaar voor de deur Geen roze wolk en baby sokjes…

We werden goed doordrongen van het feit dat't moeilijk wordt ik gun haar niet een slopend lijden en hoop dat't toch een operatie wordt Nog drie weken vol van spanning en de tumor groeit maar door er is een datum nu geprikt, want mama gaat er voor...…

ik kijk naar de datum van vandaag 24 september 2016 de wind laat nog geen schaduw achter en een enkele duif verzendt de ochtend door het raam als een mare het dringt nog niet door ik staar dromend naar buiten lijkt het alleen maar zo of omarmen de takken zich boven het vijvertje waarin twee eenden liefdespoëzie schrijven zal ik mijn…

hallo, ik bedoel de datum kijk even op de steen dan bij de eerste datum nee niet de tweede daar was je namelijk even de weg kwijt we hebben je daarna nooit meer terug gezien achterom kijken kon je ineens niet meer en dat doet pijn nog steeds pijn zelfs na bijna drie jaar zou ik je daar nog een mep voor willen verkopen of ik…