60268 resultaten.
Geest van as
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 321 lichaam
Geest van as…
Niet
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 342 De dag vol as en striemen
het licht slechts in mijn hoofd
waar doelen stenen reuzen bleven
en lichaam slechts het woord…
As
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 Ik rook aandachtig en besef,
dat ik leef van as tot as.
Zoals ook tabak weer as wordt.
As leert ons genieten.
Genieten van het moment.
As relativeert.…
JIJ
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 945 Jij mijn anker op woeste zee
soms donderen golven overal
het beukt aan alle wanden
aan hoofd, hart en handen.
Begrip in je ogen is wat ik zoek
o zo vaak voel ik je helpende hand
alles te kort, nooit meer genoeg
mijn tekorten veel te vroeg.…
In winterkou
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 115 In winterkou spiegelt de vijver niet
als in de zomer met alle mooie dromen
tijdens mijn ouderdom en mijn verdriet
is er een gladde ijslaag op gekomen
en onder dat ijs, in de vijver heel diep
ligt de as van de man waar ik mee sliep
veel eenvoudiger dan het leven spiegelen kan
denk ik terug aan momenten met mijn man
in winterkou ligt zijn…
Dronken kunstenaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 279 De ochtend blaast hem uit
in een ontnuchterende zucht
het vuur vervlamt, de as roet
woorden staan te wankelen.
Alle kunst maakt hem dronken
de nacht blinkt uit in ijdelheid.
Overdag is er weer de kille zon
eenzaam stralend zonder sterren.…
Van U is de dag en de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141 Van U is de dag en de nacht
De zon hebt U een vaste plek gegeven
Zonder deze warmtebron is niet te leven
U hebt dit alles in Uw wijsheid bedacht.
De maan en sterren zijn van Uw hand
Het is een groot wonder in onze ogen
Dat we dit alles aanschouwen mogen
Wij kunnen er niet bij met ons verstand.…
Illusie
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.122 Soms is liefde zo groot
dat je vlucht
voor de storm
in je hart
het vliegt je aan
met een kracht
die verzengend is
om in te branden
bezit van je te nemen
een zoete pijn
ingenesteld
in de zonnevlecht
de gekte van alle dag
leidt af
van de onmogelijkheid
leeft in je voort
als een kluizenaar
laat de illusie
voor wat het is…
As
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.524 Ach ja, mijn vader en mijn vaders vader:
de één van vuur de as
de ander het verstrooien.…
As
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 707 Zwarte wolken rollen binnen
In een tijd waar vuur rookt
Donkerzwart gaat men beminnen
Als men oorlog stookt
Zwarte dampen wegen zwaar
Op de harten van vele mensen
Zwart roet in het haar
Licht zal men wensen
Haat en troebeling wordt geschapen
As is men aan het verstoren
Hoop ligt te slapen
Uit roet word niks geboren
Wanneer komt schone…
AS
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 793 en wanneer
snags
ek my
hartseer
verdiep
dit plet
soos bruinbrood-
verkoekdeeg
wonder ek
alleen
o univers
o opper-
hoger-
smarter self
Hoor U my?…
as
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 535 as van de vulkaan
as van Kees
dezelfde materie
behalve de maan…
As
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 280 Mijn opa is nu
nog verstrooider
dan voorheen.…
Amy-blue
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 Ik zie Amy
Met iets geopende mond
En neergeslagen
Ravenzwarte
Koolomrande ogen
Afgelegd verlangen
Tastend naar de waarheid
Van zijn glans ontdaan
The image as burden
Olieverf op doek
Amy Amy-blue
Op het netvlies gebrand
Expositie van Marlene Dumas: The image as burden…
Vrije Val
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 677 Zo hoop ik elke dag te klaren
vrij van avondgrijs en -grauw
en dat de nacht mij weer zal sparen
voor zinloos in het donker staren
tot een nieuwe ochtenddauw.
Toch blijkt de tijd mij mee te sleuren
in een vrije val naar 't uur
dat alle misverstanden zal verscheuren
en ze zonder goed of af te keuren
tot as verbrandt in 't laatste vuur.…
Het laatste
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 601 Een boom in het gras
door jou gekozen
om het laatste wat was gebleven
van wie je lief was
aan het universum terug te geven
door de wind te worden meegenomen
als een phoenix verrezen uit de as.
Vandaag jij - dezelfde
boom - hetzelfde gras
het laatste van wat je was
door de wind te worden meegenomen
als een phoenix verrezen uit de as.…
Pap-een eerbetoon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 Pap
ik strooide je as
op de plaats
waar jij
zo graag was
De plaats
waar jij geboren was
Pap
ik strooide je as
en wist niet
waar je was
Ik zag alleen je as
en dacht
dat je er was
Pap
ik strooide je as
En ik
was op de plaats
waar jij
je leven lang
het liefste was…
Warmere gedachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Mijn woorden en zinnen gaan niet
voor een volle lach, niet voor een tranendal
wellicht wel voor een herkenbaar gevoel.
Wellicht ben ik een van die slome vogels,
die onbevangen sluiks naar de wereld kijkt,
stoot mijn verleidelijke verentooi uiterlijk jou af.
Wil ik alleen wonen in een duin die de zee remt
kinderen en hazen verstopplaatsen…
Dag pap, berichtje van je dochter
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.358 Maar toch:
hoi pap, we wilden even langskomen,
gewoon omdat het stormt vandaag,
en je laten weten,
dat je as er misschien niet meer ligt,
weggevoerd door de wind,
maar dat we je niet vergeten,
dag pap
afzender:
Je kind.…
ineens
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 179 weg is ze
en het is
oorverdovend stil
kan ik dit
is dit wat ik wil
zonder haar
mijn liefde
mijn ogen
haar vermogen
om lief
te houden van
het is weg
voor even dan
en daarom
is het stil
hier
zo stil
zonder jou…
ZONDER VERGUNNING
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 440 Mij is 't vergund
hier, in dit meer, te vissen
Leid mij niet af
ik wil niets missen
Ik jaag in stilte
in alle aandacht
Jager of prooi?
't is hij die afwacht
Rimpeling in het water
opwaaiende veren?
"Tot as" zullen wij,
wezens, wederkeren
De vis liever eerder
dan ik..., visser.…
simpelmans
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 248 ik tip
de as van mijn sigaret
en de ober
is tevreden
de voorzitter
heeft het over leden
ik tip de as
van mijn sigaret…
De haan kraaide twee keer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 182 de haan kraaide twee keer
en nog eens
de nacht ontsliep in de dag
de zoekende zon achtervolgde
verzengde de nacht
strooit de wederkerende as in
de wassende dageraad
en de dag ontrolt zich langzaam
krom als een oude atlaskaart
tot het moment
dat de aarde zich keerde
tegen de dag
en de titaan haar in liet slapen
vredig in de schaduw…
VERBRAND
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 2.123 als hel van spijt zo overtreft
dat er geen dag of nacht is
en ik geen hand vind
van wie dierbaar is
geen schouders om het leed te dragen
geen ogen die de tranen stromen
geen stem die woorden troost
als hel van spijt zo overtreft
dan breekt het mij tot as…
Klavertje vier
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 nu is het
mooi geweest
als as in de wind
verdwenen
kus mij liefelijk
zoals jij
speelt met snaren
neem mij mee
neem mij mee
ik wacht een dag
in levenslang patroon
ik smacht
naar leven
van de lust
zo is mijn bron…
SCHATPLICHTIGE DICHTER
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 195 Er leefde een dichter in de Jordaan
Die zo met de Jordaan was begaan
Dat zijn hartenkreten en gedichten
Hem schatplichtig verplichtten
Tot dagelijks digitaal gaan…
Oud van dagen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 172 het stempel van moe
drukt zich als een steen
op de worstelende man
zijn armen strijden
met de wielenstoel
hij rijdt verloren rond
door eindeloze gangen
zonder enig verlangen
gepruttel rond zijn mond
-
kom maar man
dan ik zal je duwen
de benepen ruimte uit
naar de mooiste kamer
ver van de geraniumruit
-
je kent
herkent…
Ode aan de aarde.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 115 Vandaag is de “ dag van de aarde”
‘k wist niet eens dat ‘t bestond,
onze globe met een fantastische waarde,
waar menig mens het leven vond!
Vandaag, de dag van de aarde
besef ik me eens te meer,
dat de mooie aarde- waarde
niet meer is dan van weleer!…
Avond aan een bergmeer
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 478 Lelies dansen,
statig en bedachtzaam,
als droegen ze as in hun kelken.
In een onzichtbare verte
bedekken zware wolken
als oogleden de bloeddoorlopen zon.
Sterrenloze duisternis
verbrandt het licht
en alle vogels zwijgen.…
Met alle winden meewaaien
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 474 De wind waait letters
maakt gedachten vergankelijk
doorblaast het zijn
geeft zicht op zinnen
De wind draait en
stoot talloze woorden
in het luchtledige
geeft geschut aan 'n gesprek
Met alle winden meewaaien
maakt woorden onbenullig
laat zijn niet gezegd worden
zodat windstilte volgt
Wanneer aanzwellende
windvlagen konden spreken…