Alle inzendingen over de beproefde namen i

'k Wil woest met jou en weelderig Ervaren de maagdelijkheid van jouw Bestaan Een wederzijdse wereldlijke Ervaring die met bloed moest worden Beproefd Met liefde dook je in de sluier, een Mistige haag van eindeloos Genot Die bleef voor jou En Mij…

Onze lichtjaren werden zwaar beproefd ogen dichter bij gemis. Tijdens een nostalgische omhelzing aan het liefdesfront verloren wij zoete woorden in bittere valkuilen. Het begin eindigde met wat nu is moedeloos aanvaarde droefenis.…

Grijp in, schreeuwt je gevoel, en red dat land Want hels en hartverscheurend is het lijden Je zou het volk het liefst meteen bevrijden Maar in de landen hier wil niemand brand Er is maar één te volgen weg naar vrede Die van doordacht, beproefd beleid: de rede…

I Vijf man, aan ène hoop, nam ik alleen gevangen! Ik, moederziel alleen! Gij zult misschien verlangen Te weten, hoe dat ging? - Met wat beleid, hèèl glàd: Ik eiste ze op, toen ik ze omsingeld had. II 'Kaptein!' 'Waar zit je? Kom!…

Zo is eens Adam uitgeleid, Verwoest de tuin die hij bezat, Zo is ook Jobs gelovigheid Beproefd tot hij geen ding meer had.…

kleuren vloeien naar positie in dof lila lichaam uitgebloeid in juweel doodskreet aangesmeed aan hemel ogen van bliksem in het oneindige dorst in beproefde ogenblikken er is geen uitweg uren vallen dood neer staan nimmer meer op…

in lange draden was het gesponnen vele druppels beproefden de veerkracht had de storm aardig huisgehouden maar ondanks 't natuurgeweld hield hij potig stand toen de wind weer was gaan liggen bleek de hooiwagen allang gevlogen…

(vrij oet 't Twents) 't is altied slimmer dan i-j denkt ok al is 't slim genog dan is 't tóch nog slimmer dan i-j denkt…

Like a Butterfly I fly from flower to flower searching and waiting for the one who please me the most like a butterfly I fly I like every flower but always fly away searching and waiting like a butterfly…

P rettige R ozengeur O mhuift herinneringen F ijne gesprekken I ntiem en eerlijk C oncentreren I ntens : A mour T oujours…

-ooit- is langzamerhand bijna vol soms krast de tijd wat namen door ik schuif soms met de urgentie naargelang ik hun gedrag met verzachtende omstandigheden door de vingers zie maar één staat altijd bovenaan die zeker nog aan de beurt gaat komen: me, myself and I.…

from Argentina The temperture is rising, a tiny Maria I try to feel how tango cries Maxima, tango ties.…

— aloud — The Racket shamed me so — And if it had not been so far — And any one I knew Were going — I had often thought How noteless — I could die —…

Oud hout, veel jaarringen zwaar beproefd maar uitgewerkt geeft geen krimp en laat zich voegen tot handig voorwerp zoals een ladenkast van afvalhout, ruw maar eerlijk als een ongeschminkte vrouw draagt de last van laden vol geheimen zonder te bezwijken…

innovatie nu wat is is al beproefd gekend en bemind of verguist waar het om gaat wat er niet is nog niet wat we wel wíllen waar we van dromen onze illusies zijn ze bedrog of maken wij het tot werkelijkheid tot iets wat is in de wetenschap dat het dan opnieuw uitdaging vormt voor vernieuwing innovatie nu…

Pijl en hart gesneden in de bast daar doorheen de letters onbeholpen groot “U I T” en nog wat initialen De boom ruist met zijn bladeren draagt de namen van een toekomst eens doorvoeld en voorspeld Het bos maakt geen bezwaren, het is winter en in de koude nacht dansen de dryaden in mist en sneeuw gehuld In hen passen de waanzin van onvoltooide…

M ijn diepste demonen draven op U it de voorgoed verdrongen vergeetput Z onder zeelucht zonder zoetwater I n verschrompeling na verdriet van eerder E n wilder en woester dan weleer K omen ze opniew aan de oppervlakte I s muziek dan mijn verraadster als S oms mijn innerlijke ik bovenpiep M isschien ... wel, misschien ... niet I n mijn ondoorgrondbare…

klanken opgepikt en beproefd met naïeve tong en lippen vormen snel begrippen en houvast voor het voelen uitleg van bedoelen maar waar een woord verkeerd ontglipt de misvatting wordt aangestipt steeds verder uitvergroot is begrijpen ziek en bijna dood…

I am farloved on Gorman, yummy much She spooked her popsy poem with inspiration I felt a heartlust for an own translation In stonegood Nedderlands, my double Dutch But years ago I climbed to heaven’s hill So no one thought of me (argh!): John O’Mill…

Ze zet ’t puntje op de i zet zichzelf even op de rem ’t is niet dat ze ’t niet meer ziet maar domweg omdat ze moe is. Ze zet ’t puntje op de i want als ze dat niet doet is een ding zeker dan gaat ’t niet goed. Dus nu dat puntje nog!…

wie van anderen de puntjes op de i wil, moet daarin zelf voorgaan!…

Je denkt: nou valt er niks meer te remaken Komt er een Beatlemix de kop opsteken Gepresenteerd als nieuwigheid van 't jaar Ja, die George Martin is me een genie Ofwel that is I think I disagree…

Zo´n boodschap kan toch niet in deze tijd Ik hoor bestuurders alom pruttelen Vanwege schaamteloos betuttelen Wat nou I love? I hate de overheid! En elke keer als ik zo´n bord zie staan Denk ik: nu geef ik nooit meer richting aan…

Bedank voor uw recept, te leven lang en blij en door u zelf beproefd, knolraap, lof, schorseneren en prei.…

mijn geisha schenkt thee haar roodzijden kimono ruist als rijstpapier…

Mijn vrienden van de hoek, gezichten in een gloed en waas van kaarslicht, in bedachte stemmen vervliegt de wierook, weeft het gesprek tot weinig wat mij raken kan om voor niemand bang te zijn, op die ene gedachte na die ik niet kan remmen en door de ongetemde lente, de wilde bloesem kiest van hoopvolle gedachten.. Daarbuiten in…

verstuurd kilte verdwijnt waar rust verschijnt Gevangen in het licht straal ik als nooit tevoren fluisterend zeg ik nogmaals mijn naam ...…

Mens het idee een universele naam voor God bijvoorbeeld ‘Liefdevolle’ maar als te verwachten reacties menselijke krachten muskens wordt dement alsof de demente mens niet voelt en denkt en nu al gevechten mensenwerk wat mag men dan verwachten.…

straten dragen geen namen meer tijd staat stil in dorpskommen zonlicht tussen berooide bomen wind in nauwe doorgangen haastig in de tijd voorbijgegaan schaarse overblijfsels in het losgemaakte in een dagdunne spoeling de stad makt een pas op de plaats al mompelend in zichzelf met andere woorden voor haar voorbijganger…

de nacht draagt zwarte schoenen jouw bekende liederen zal je nooit meer zingen jouw stem was verwondering en verbazing gestorven in de melodie der versmelting jouw naam nu in de wind van verfluistering…