19740 resultaten.
Onherkenbaarheid
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 3.166 De rilling voel je langzaam tergend,
Het is een windvlaag met frisse bries.
Maar ook de tonen van onherkenbaarheid,
Die de wereld hier aan jou geniet.
Altijd samen, maar toch een erge angst.
Niet kunnen verklaren waar je naar verlangt.
Piepende banden en krijsende kieren.
Blijf altijd samen en geef elkaar de hand.…
Die avond
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.139 Jij was het echt
In levende lijve gaf jij je over aan de melodie
Je deed me glimlachen
Je stem gaf me rillingen van genot
Bedankt voor deze mooie avond
Het heeft nu een warme plaats in mijn hart
© Schrijfster: Anja Maria Vereijken 11-07-2008…
Alsof zij daar ligt, nu
gedicht
3.0 met 12 stemmen 3.141 Alsof zij daar ligt, nu
hier is gaan liggen, en aanbiedt
wat zij onthult: een duin, blakend
op haar zij, een waarsprekende
waaier, de rilling die mij opricht;
en geur, ooit zo doorhuifd als alleen
verbeelding het wil, opdat zij uitmaakt
hoe het is.…
Alleen is ook maar alleen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.311 Langs het spel
dat allang niet meer is
kruipen mijn rillingen
een nieuwe berg
en er is treurnis
in het verzwegen meer
en er drijven dromen
langs dichtgeslibde randen
en open is meer dicht
zoals jij, hoop ik
dichterbij
een antwoord op een open vraag
alleen is ook maar alleen
wil jij met mij
samen alleen zijn?…
vanavond bezoek ik je ogen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 556 de wereld plat en vasthoudend
een straktrekkende horizon
veranderlijk het verticale
liggend in het gras want
vers breekt niet maar buigt
onder zijn schouderbladen
streelt een voorbijtrekkend
wolk wederom verleden tijd
ontglipte kinderjaren als
in de binnenzijde bevoelt
een rilling een bijzonder zijn
vanavond bezoek ik je ogen…
Litanieën
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 390 jouw tranen klonken oorverdovend
evenals de smeekbeden
van derden
verdwaasd danste het kalk rondom
weer laaide de litanieën
op
'n rilling van diep geraakt zijn
klom omhoog tot de
haargrens
nam machteloosheid snel over
wat kon ik met twee handen..
en richtte ze tot de hemel…
Zomaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.809 Zomaar uit het niets
komen tranen tevoorschijn
ongelooflijke gevoelens
allesbehalve pijn
Zomaar het pure genot
rillingen over mijn lijf
de wereld mag vergaan
als ik maar bij jou blijf
Zomaar en onverwachts
huil ik samen met jou
tranen van intens geluk
omdat ik zoveel van je hou...…
Verzot
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 504 Vurige passie
Lippen dicht bijeen
Overweldigende hartstocht
Een prachtig fenomeen
Sterke aantrekkingskracht
Samen zijn we één
Ik streel je lichaam subtiel en zacht
Een rilling gaat door je heen
Gevoelens worden opgewekt
Gevoelens van genot
Wat ik hiermee wil zeggen is
Schat, ik ben op je verzot…
Verzot!
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 3.130 Vurige passie
Lippen dicht bijeen
Overweldigende hartstocht
Een prachtig fenomeen
Sterke aantrekkingskracht
Samen zijn we één
Ik streel je lichaam subtiel en zacht
Een rilling gaat door je heen
Gevoelens worden opgewekt
Gevoelens van genot
Wat ik hiermee wil zeggen is
Schat, ik ben op je verzot…
hemelvlucht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 443 en zij zwermen in glad
gestreken formaties heen
zonder omzien naar zwart
zonder traan voor een verleden
waarin naakt zijn helser was
hun stemmen niet bestonden
en een rilling was als lood
de horizon een prikkeldraad
waarin kinderen rimpelden
de medemens een bloedhond bleek
vergeven tot een kwelling werd
de ziel verdwenen leek…
Verdwenen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 840 Alsof de regen
met ons meeging,
alsof de zon
verdween,
alsof er niets meer mooi was,
je ging
en deed dat alleen,
terwijl:
de zon daar achterbleef,
de warmte eveneens,
een rilling loopt over mijn rug,
omdat,
de regen met ons meeging
de zon vergat te schijnen,
zo liet jij ons achter
door simpelweg
te verdwijnen,…
Boze inborst
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 130 Boze inborst
Klaag’lijk zweeft het geluid
door de ruimte;
rillingen lopen over de rug,
een nachtmerrie
verdwenen, zoekgeraakt
een kind, zoon, dochter
gekeurd en weggehaald,
meegenomen en kwijtgeraakt
Een algemeen gevoel
van ontsteltenis neemt plaats
verdwenen, de veilige rust
een onvolmaakte wereld.…
Een storm van stilte
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 160 Er gaat een rilling over mijn huid.
Niet van de kou,
het voelt van binnenuit.…
Teder tenger lijf
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 177 Paarse linten
doorweven zilveren haren
in schuchtere wind
de rilling nabij
wacht een elfenkind
op ongeboren woorden
tussen bijeen geraapte gedachten
van rozenblaadjes en maneschijn
op ragfijne lijn
balanceerd
in onwerkelijkheid van dromen
haar teder tenger lijf
tot ochtend zal komen…
Goed mis
netgedicht
4.0 met 49 stemmen 1.030 Liefde is een ondergaande zon
verblindende schoonheid
kleuren dieprood
maar
in lichtwazig wit
aanwezigheid van een
zalige koude rilling
terwijl het lichaam
zijn sappen koken
ononderbroken autonoom hartgedrag
Franse cancan dansende
charlatan
‘verliefd, verliefd!’
schreeuwt het ongecontroleerd
dansend lijf.…
De tweede laag
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 484 Taal heeft iets van stilte
de rillingen gaan over je lijf van kilte
uit het woordenboek springen zinloos de woorden.
Pas als de schrijver er mee aan de slag gaat
worden volle zinnen geschreven.
Plots wordt taal dan leven.
Het is aan de dichter
een tweede laag aan de zinnen te geven.…
in balans
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 157 mijn ziel geniet…
van bomen en struiken die
beschermen een vijvergebied
weerspiegelingen verschijnen
door het licht van de zon
echt om rillingen van te krijgen
betoverend mooi, die kleuren
zo stil op het water
ze beroeren een zelden gebeuren
waarachtig, ik sta op… en ik zing en ik dans
ik voel mij zo zalig
perfect met de natuur in……
Lakens der liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 209 Omdat het buiten kouder wordt
kom je nu eindelijk onder de lakens
het hemelbed aan de horizon spreekt liefde
je strekt je uit, vlijt je zacht tegen mijn lijf
er gaat een rilling van tevredenheid
zo knus en teder is ons samenzijn
intimiteit, maakt de nacht gezellig
zelfs de halve maan lacht een glimlach
naar dit naakte onder de lakens bestaan…
Zwijgen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 226 Er gaat een rilling over mijn lijf
in mijn hart voel ik als antwoord slechts de kilte.…
het leven
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.002 de stad staat in brand en hij tekent het uit
laat me voor jou een bootje blijven op de rivier
kabbelend zonder zicht
het ene huis met doorgeslagen ruiten
de man die scherven raapt aan zee
je schreeuw nog eens in een schelp hoort
de koude rilling over je heen als je huilt
tot je weer steen bent zo hard
zo liefdevol…
Wind (fjordgedichtje)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 96 Hij gaat tekeer als een manische mistral
met dikke donkere halen
die onmiddellijk worden uitgevlakt,
vervangen door een wirwar van fijne lijntjes,
wervelingen van craquelé,
ribbelende rillingen.
Talloze puntjes worden aangebracht
en schuimkopjes van tv-sneeuw.
En voorbij is alles!…
bij nocturne in E flat major Op 55 No 1
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 477 voor mij passeer je in
gepolitoerde zwarte lak
je witte rok klokt achter mij
na je thuiskomst, nestelt
dag lieve hand, lieve arm als
je even langszij komt
kust op mijn hoofd, rillingen
hoorbaar in de aanslagen
blond valt het licht, fragment
van een jonge avond
hoorbaar de nieuwe vogels
door het glas, in akkoorden…
Nooit kippenvel
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 784 Jij bent die vrouw in al mijn dromen
Ik besef het enkel zelf niet
Anderen hebben het allang voorspeld
`Dat jij dat nou niet zelf ziet`
Ik weet niet hoe het komt
Een beetje stiekem wel
Eigenlijk is het overduidelijk
Bij jou nooit kippenvel
Bij jou geen angst
Geen twijfel
Geen onzekerheid
Bij jou geen koude rillingen
Enkel warmte en,
genegenheid…
Sorry, ik fregat m’n olie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 425 Het is pure verspilling
Diep in mij een boze rilling
Al die olie in't ruime sop
En wie ruimt dat nu op?
Ik weet dat dat niet gebeurt
Het heeft mijn natuur besmeurd
Met een laagje vet erop
Ik verstik in die dampen van benzeen!
Naast mij ook de vogels en de vissen
Ach, die kunnen we best wel missen
Al sta ik in sarcasme zielsalleen…
dodenmars (2)
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 609 ik loop voor
de muziek uit
dat doe ik wel vaker
speel op
mijn oude dwarsfluit
het largo van
mijn eeuwig verdriet
in mijn rug voel ik
de trilling van de trommelaars
met koude rilling gepaard
in weemoedig gelid, het geluid
van de klarinettenbroeders
ik loop vooruit
de tragiek in mijn benen geaard
de laatste gang, gedragen,
van mijn…
Leven voorbij de angst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 788 Leven voorbij de angst
de rillingen geëvacueerd
nooit meer het bangst
niet meer in mezelf gekeerd
Leven voorbij de angst
de toekomst is mijn vriend
een hemelse ontvangst
een levenspad volledig uitgekiend
Leven voorbij de angst
vrees maakt plaats voor moed
eerlijkheid duurt het langst
misschien komt alles toch nog goed...…
Levend dons?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Vingertoppen
gegoten in dons
traag zichtbaar
een bewegende contour
dat zich voorover buigt
een rilling zonder koorts
puntje van de tong die
langs over de treden
van de ruggengraat
via het dal van de heupen
naar de diepten van de bron
odyssee van de hersenen
verleiding
tokkelt de snaren
van een dwanggedachte
verbeelding dat…
de tijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 173 De wijzers ontbraken, en van evolutie was er geen sprake,
als nagerecht een glazen bol, met mijn leven in de hoofdrol, even koude rillingen, transparant en genuanceerd, ontwaakte ik bij het dessert beleerd.
verleden en heden werden samen gesmeden.
Wat is geweest wordt opgeslagen als snipperdagen,
wat nog moet komen verneem ik in men dromen. …
schaatsen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 203 ijzers krassen het ijs
de beide benen slaan
mijn gebonden geest
diep in het denken
glazig water en mist
spiegelen de omgeving
als heldere beelden
in mijn gedachten
luchtbellen kijken
doordringend strak
genadeloos zuiver
in mijn ziel
op die plaats
ontmoet ik jou
met rijpe rillingen
in winterse woorden…
Droom ?
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 809 Een uitgestoken hand
vingertoppen geraakt
violen in mijn hart
doen snaren trillen
een rilling bij het zachte
bespelen van mijn zinnen
laat een cello weerklinken
mijn ogen dansen op de maat
de zachte minnezang
een krans van sonnetten
teder, doch vlammende
overgave als opus
het smekende geluid
van een enkele saxofoon
doet mij beseffen…