Alle inzendingen over de weg naar jou

blijvend schrijven de woorden hun weg naar jou in mij naar mij in jou de handen gespreid gereikt en gevouwen genomen en gegeven gezwaaid en gebleven gedacht en gedaan een mensenleven knielen in opstaan om te zien elk misschien in waarde te weten elke twijfel uit hoop…

Mijn hart kan zonder jou niet langer, Mijn ziel wordt zonder de jouwe alsmaar banger. Mijn geliefde is van mij op te grote afstand, maar niets zal aantasten, onze sterkste band. In Rome is mijn liefste vrouw, maar toch zie ik geen weg naar jou, Naar Rome leidden toch alle wegen? Kon ik mij maar naar jou bewegen!…

Tranen om het feit dat ik nu inzie, dat mijn weg tot jou langzamerhand vervaagt en zal verdwijnen. Maar nog het meest mijn tranen om het feit dat jij ze niet ziet.…

Ik was op weg naar jou, omdat ik durfde te hopen dat jij nog steeds wel een beetje van mij houdt. Ik belde aan, maar jij hield de deur gesloten, en was er geen enkele reactie op mijn geroep. En zo hielp jij ook dit gedicht naar de kloten, zoals ik daar stond bij jouw voordeur op de stoep.…

Ik was op weg naar jou, omdat ik durfde te hopen dat jij nog steeds wel een beetje van mij houdt. Ik belde aan, maar jij hield de deur gesloten, en was er geen enkele reactie op mijn geroep. En zo hielp jij ook dit gedicht naar de kloten, zoals ik daar stond bij jouw voordeur op de stoep.…

Ze volgen ook dezelfde weg voor jou is die nog lang maar zo te zien ben jij voor die lengte niet zo bang! Je schopt de stenen voor je uit ook jij wilt een gladde weg zelfs door de modder wil je gaan en glij je uit? Da's pech...…

Niet bang zijn als het donker wordt want buiten kan nooit binnen komen De muren zijn van hard beton Je voordeur zit op dubbelslot Gordijnen dicht, de televisie dwingt de stilte weg van jou En leve de lantaarnpalen!…

Wat zou ik graag even een vogeltje zijn zodat de weg naar jou, niet meer ver was geen files nee, zelfs geen storing per trein hoe zou je reageren als jij zoiets nu las? Even neerstrijken om met jou te praten rust, iets waar ik naar op zoek ben voordat jij me straks toch moet verlaten geen mailtjes of iets geschreven met de pen.…

Maak mijn handen los zodat wij kunnen zingen van jou... Mijn onaflatend refrein Maak mijn vingertjes los Zodat jij mij herinnert Aan de ontroering Van onze eerste bezegelde kus. Laten wij onze dagen bejubelen Als sterren en maan... Als druppels tot water... Van zon tot warmte... Voor altijd ben ik weg van jou Elena...…

hier leef ik maar droom ik weg naar jou die ik eens zal vinden zullen we elkaar ooit zien is het wachten de moeite waard zo schrijf ik je simpel een brief weet dit blijft volslagen anoniem tot levensvatbaar woord bewogen het geluk in enkele zinnen in een gloed te zullen verklanken wees een echo in gedreven koper dat het komt de tijd vooruit…

ik dacht de juiste weg voor jou te weten breed opgezet met lente bermen bemeten die snelheid door kleur en schoonheid doen vergeten in een rustig zoeven op lands wegen gingen wij op pad de bestemming bleef nog een zwart gat we zien wel hoever de wereld in ons plaatje past op de bonnefooi zijn wij gestrand aan de rand van…

aan jou en volg aan een touwtje zachtrood touwtje het spoor van mensen blikken verdwaald tussen regendruppels en in de stoep, gewichtig geschreven de afdruk van je tenen…

in het tonen veranker ik mijn ziel met beelden die wazig hangen te dromen aan de baleinen van mijn doorwaadbare ogen morgen zijn ze gedroogd en staat het spel strategisch opgesteld voor het doel dat geen onderweg kent maar slechts een obstakel voor de geur van bloemen onderweg…

Niet goed te beschrijven: Wij, een stoep in de stad, omdat jij veel te zeggen had En ik die luisterde en bad dat dat en jij zo zouden blijven De ochtendzon knipoogde naar jou, even van mij, naar mij, die intens blij geen tekst had, anders dan: Jij en jij en jij die je ogen droogde De trein veel te snel, te vlug weg van jou (Ik ben zelf…

na toekomstwensen hard overvielen waren wegwijzers van God naar de weg voor jou bestemd…

Het zonnetje schijnt zijn warme stralen De lucht onbewolkt helder blauw Met de autoradio vrij hard Koers ik pijlsnel richting jou Ik zing, al is het zo vals als de nacht Timmer de maat mee op het stuur Niks dat mij nog kan beletten Als het goed is ben ik bij je binnen het uur Ik geniet van de weg richting jou Zonnebrilletje op, sigaretje…

via jou naar mij...…

de wijze waarop het brein het duister van de dag zoekt in de schaduw van de nacht die zich staat te bedrinken aan de trog van de macht dewelke mijn schedelpan genadeloos heeft gelicht en het heeft gevuld met afgrijzen en waardevolle prutsige beloften niets kan waar zijn, wat ik zie zijn schepselen die mijn geest bevolken wat ik hoor…

Vrijheid staat open voor wat niet instemt met het meerdere van jou. Vrijheid vlagt boven een land dat de waarde kent van moederland trouw. Vrijheid is lopen over de weg die begint met het hart van jou.…

Zo vele keren in mijn leven heb ik steeds gezwaaid naar jou omdat ik zeker weten zou dat jij voor eeuwig werd verdreven telkens weer als je beloofde dat mijn verdriet niet nodig was de angst van mijn gezicht aflas dat iemand jou van mij beroofde doofde ik mijn weemoedzang en volgde stil de weg met jou de lasten dragend, vol van trouw…

vonk, een vlam mijn hart vond zijn weg naar jou de draak kan voor eeuwig spuwen…

(voor Mirjam Bruijn) Stiekem stap ik op de trein en reis ik naar Milaan, zoek daar naar wegen om jou te vinden en zal als een magere Franciscus op de poorten van je ecodorp beuken.…

Onstwedder Holte glooiend wijd machtige stuwwal uit de IJstijd Onder de wolken die ik zie is het landschap pure magie Aan de Holte aan de straat een huisje waarop staat 'Zadowolony' als je het niet weet neem Google translate Pools voor 'tevreden' Opbollende akkers zonneschijn in dit toverlandschap kan ik ook tevreden zijn…

Weet dat ik sinds jouw liefde de mijne tegenkwam, dwars door de mist ben heen gevlogen, raakte de weg naar jou niet kwijt, weet dat ik sinds onze liefde in vrijheid bestaat, weer gelukkig kan zijn.…

Ik wil dat je hier bij me bent Met je lichaam tegen het mijne aan Ik wil je handen stevig vasthouden Om ze nooit meer te laten gaan Ik wil je zoete lippen proeven Op een manier die niet zou mogen Ik wil verdrinken in de glans Vocht van je schitterende ogen Ik wil je benen kunnen strelen En je mijn liefde laten voelen Ik gaf je 't vocht…

Dit uur zwijgt harder dan te laat De mens die geen drempels wil het walhalla van tienermoeders en ontblootte vrouwen want men zoekt vertier van oorlog en de woeker met menig dier en van het kind een maand vermist… Het mes snijdt dieper dan de pijn overdekt met schone schijn en dikke vinger men roept meer en meer om minder En U…

Zeg lief mens, mag ik je even ontvoeren, meetronen naar kleuren en geuren om deze grauwe dag even op te vrolijken. Je hoeft nog niet om vrees te bevriezen nog niet te kiezen tussen de kleuren laat staan de muziek of hun klanken ik wek je , zonder te janken nog elke dag weer een keer tot leven. Al weet ik , vele illusies zijn al gestorven…

Iedere dag kijk ik weer naar je herken en beken, dat ik mij spiegel aan jouw uitstraling in dit leven jij hebt dat verlangen in je dat jouw aantrekkelijkheid onderstreept de weg door jou uitgestippeld gaat door de poort van de helder blauwe hemel ook al stijgt deze, vermoeiend is het niet hand in hand overtuigen wij ons van de voortgang,…

Kijk maar naar een held van vroeger, zijn standbeeld, ach -- wat een misverstand!…

Ik ben op weg, op weg naar huis, echter wanneer kom ik eindelijk weer eens thuis? Ik voel een koude wind langs mij gaan, zie mij eenzaam voor een lege etalage staan.…