Alle inzendingen over de werkelijke zin va

Geef stilte een naam, inhoud aan niets draag wind op je schouders bevochtig je hoofd met dauw en luister naar vogelzang. Geef eenzaamheid een naam laat massa zwijgen dring door in het diepste bewustzijn van menselijkheid en liefde luister naar een stem die roept. Geen stilte of eenzaamheid geeft inhoud aan massaal zwijgen en niets kan…

Va, je laatste adem Het valt me zwaar Va, je hebt gestreden Je had het té zwaar Va, ik zal je missen Kan het nog niet geloven Va, ik zal niet huilen Maar kan het niet beloven…

de zinnen werden verzet waarnaar? 'k weet 't niet om af te zijn van alles wat met woorden te maken heeft, scoren is makkelijk een rond balletje in 't net maar als je het even niet meer weet om te zoeken naar het hogere, naar een hoger doel is de stilte handig om in te zijn, en daar te blijven, nooit te lang wie kan er nu…

Ik ben het konijn van Jasmijn, zij komt haar hart bij mij luchten, ik hoor haar verzuchten: “Het hart van mijn Va klopt hard voor Lentijn maar ik zie Lentijn niet zo zitten, ze zit altijd op Va te vitten.” Ze zit in het gras en plukt aan mijn jas, hoe bijzonder kan liefde zijn, Jasmijn is anti-va-lentijn.…

rien ne va plus in deze tempelsamenleving waar de woekeraars en wisselaars het leeuwendeel beloven rien ne va plus in deze casinocratie waar wij blijven spelen inzetten verhogen op de minste kans rien ne va plus waar vele kleinste de weinige grotere dragend dankbaar moeten zijn waar het economische belang honger waard blijkt…

Dat sotto voce, kalm met zachte stem Piano, afgewisseld door wat forte Langgerekte noten dan weer korte 'k Zag 't bij die Parisienne, niet bij hem Te hopen valt dat wij weer sòngs gaan horen In 't land van gouden alten en tenoren…

mijn overbuur heet Mustapha heel sympathiek bonjour ça va?…

In de gauwigheid 'k zocht en 'k vond het als vertaling is het niet een leukigheid ( à la va-vite )…

kortere naam ken ik niet nooit vader ooit eens papa tederheid was verborgen langzaam verzachtende vader wel eens tranen in je ogen druppels van tederheid zorgzame grijze oude man meer dan zestig jaar met de liefste vrouw moeder lieve man achter een schild na je eenzame dood kun je nog zo vertederen wordt je late humor en liefde…

Moeke roept luidkeels Dochter Gina en haar Pa: Eten Pa...Gina Vroeger noemde ze hem Va Ze vergist zich nogal vaak…

Leven 'n illusie ons volgend leven misschien werkelijkheid waar we lachen om dit bestaan heeft DIT leven toch nog zin…

midden in een zin gestopt aan de andere kant van een oceaan de grens tussen werkelijkheid en herinnering hier lopen we elkaar mis geen idee waar het heen gaat niets is ooit zoals het is midden in een zin gestopt de taal niet machtig hier is de grens zijn we hier eerder geweest…

Mensen geven me geld. Mensen beloven mij de wereld. Mensen proberen me liefde te geven. Maar mensen, geef mij: een huis. Geef me een huis om in te wonen. Geef mij een huis om me eindelijk veilig en geborgen te voelen. Geef mij een huis om in te blijven, schrijvend dichten. Geef me een woning om te delen met velen: mijn wereld. Een…

Ik laat me de waarheid aanwaaien door de wind die daartoe altijd de juiste wegen vindt Niemand houdt haar daarin tegen waar geen weg is maakt zij wegen Zij vertelt fluistert roept schreeuwt uit een ver verhaal in een wie wil luisteren goed te verstane taal Stank troep en vuiligheid achtergelaten op zee brengt ze op haar wijde vegende vleugels…

'U was van grote waarde als croupier Om mensen naar de speeltafels te lokken U hielp ze daar hun centjes te vergokken Maar nu zit ons bedrijf in de puree Nou ja, ontslag, dat klinkt meteen zo cru Ik zeg het liever zo: Rien ne va plus.'…

ben ik ergens in zekere zin een vlucht naar woorden of fantasie en verloren strijd tegen meedogenloos hardvocht doch mijn wang tot werkelijkheid gewend kwetsbaar maar bestaand ik meen van wel…

Geen zin in iets of niets Geen zin om te werken of te niksen Geen zin om te schrijven Er komt geen zin op papier geen zin uit mijn hoofd geen zin in mijn lijf Geen zin een zinloze dag Geen zin in veertien zinnen…

ontberen Maar slechts besta uit louter zijn Is dit zware kost om te verteren Dan zal doordachte existentie leiden Naar de werkelijke zin van het wezen Het diep doordenken van het ultieme zijn Om de verborgenheid der zin te onthullen Moet ik mijn diep doorleefde existentie Ontbergen en denkend terug herleiden Naar dat wat is voor alle werkelijkheid…

Ach hoe verdacht lekker languit in bed en dat ik die wekker niet hoef te zetten vannacht morgen niet met die pijpen va de onder- en bovenbroek hoef te worstelen, geen mensenvlees en tanden meer hoef te borstelen, geen griezelige roem en geen angstig nieuw boek!…

waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon met altijd iemand in de buurt die van mij houden kan die mij helpen kan waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon waar ik wonen kan samen - met anderen samen groeien wij daar groot leren en helpen…

mijn Va & Moe ze bleven me volgen Maar... als jongeling raak je soms verbolgen Je wilt eruit vooruit en achteruit het toetsen van je eigen drijfvermogen Ik wou dat ze nu eens opvlogen maar herfst is nog ver.…

Bij jouw gratie Begint elk woord met een zin elke zin met een context elke context met een toekomst een toekomst zonder verleden En nu weet ik wel: als ik stemloos meesnik met alle boze wolven in het bos raak ik in het ongerede word ik getechnologiseerd -tegen onwil en ondank- in het schimmenrijk tussen droom en werkelijkheid…

De zin van het leven leven, Lijkt alleen anderen gegeven. Als ik om me heen kijk en zie wat ik mis, Lijkt alles zo anders dan werkelijk is. Gezien door mijn ogen en vertaald door verstand, Is alles heel triest en is er veel aan de hand. Wat anderen van me denken, vinden en niet, Is voor mij en zovelen een bron van verdriet.…

De zin beschrijft ze als een wens Gewekt in de val van de gedachte Uit de slaap ontwaakt een mens In wat hij in zijn leven stil verwachtte Duidt dit beeld op een ware zin Van wat reëel is, werkelijk bestaat Het enige wat ik zo zeer bemin Waar mijn hart in wezen naar uit gaat Dit slapende symbool daagt mij uit Wakende haar ook te vergezellen…

gedronken heeft - Je moet er niet op rekenen Dat je me ooit nog weer Eens ziet - zo is het, moeder, Mooier is het niet - Melaats is hij niet En zwerver evenmin Maar nu de laatste Kans zich voordoet om Haar die hem het leven gaf Nog een keer bij leven te zien Ziet hij daar van af - en zegt 't Hoeft niet meer, 't heeft geen zin…

Wanneer ik werkelijkheid vervang door realiteit verandert niets aan het gedicht dan het waarneembare gezicht Als ik lidwoorden minimaliseer en ook het bijvoegelijke verweer zoek ik naar betere vorm die beantwoordt aan de norm Een zin als de nieuwe methode is heel positief wordt dan als verandering biedt uitzicht en perspectief…

Ik krijg weer zin!…

Ik heb geen zin, dus doe ik niks, ik heb geen zin, ik hóef ook niks, wat een luxe, als ik bedenk, dat dit eerder had gemoeten, toen m'n kroost nog aan m'n rokken hing, tóen had ik moeten zeggen, ik heb géén zin, ik dóe ook niks, maar toen is toen, en nu is nú, ik heb geen zin en hang lui op de bank, niet tot meer in staat!…

Het hoofd rust moegestreden in de stralen van de nacht het hart warm en zacht leeft, oneindig tevreden.…

hij gaf zijn leven zin tot ook dat geen zin meer had omdat zijn hersenen het begaven jaren bouwde hij zijn ego tot de tijd dat hij alles vergat nu wordt hij voorlopig begraven een rusthuis duldt geen vragen je hebt, opa, jaren tijd genoeg gehad om je stellingen te staven zit hij daar, belangrijk specimen hoog opgeklommen en…