Alle inzendingen over dichterswartaal verk

Ik begraaf me in haar armen ze slokt me op als in een droom Ik verken haar wereld sluimerend en geef me over in haar stroom Ze neemt me op in tussenpozen ademt mij vluchtig door haar heen Ze is mooi als duizend rozen mijn hartje klopt voor haar alleen Als een sluierende nevel zweven we door ons droompaleis Een winterse stilte omhult ons…

ik spioneer gevaar begluur de bedreiging beloer de beroerden ik bespied het onraad observeer de stouten de onverlaten slechterik ik verken en verspied naast onheil het risico ik gluur met mijn ogen of kijkers die staren ik blik zonder verblozen rond mij koekeloerend in het bezit en privé het doen bestuderend volg ik ook het laten van…

Buiten waait de wind en in mijn hoofd begint een melodie in lage klanken Zou je me horen boven de wind uit voel je mijn zielenkus en zwijg je laat je me de zwaartekracht ontdekken Verander in een pluisje en verken de weg naar Dadizele en voel windstoten en vlagen regen Zul je voorzichtig zijn, mijn lief?…

met dromen en denken verweven ja geen zeur, beuzeling of doordrammer geen erwtenteller noch geitenbreier een doener, een beslisser, een kijker dat is wat ik ben rijk fantaserend kleur ik de dagen met het ruim inlevend vermogen verken ik het palet van perspectief om eerlijk en creatief te handelen dat is wat mij bezigt met eenvoudige logica…

Jij slaapt met je hoofd in mijn armen zwaar en toch licht in mijn schoot jouw ogen die knipperen een beetje je nek en je rug liggen bloot langzaam trek ik lange strepen met mijn nagels over je rug verken het gebied, boven en beneden maar trek mijn hand vlug terug als ik zie dat je wakker wordt.…

Zie haar daar zitten onverzettelijk Zij is een vrouw die ik totaal niet ben Een en al vruchtbaarheid die ik verken Haar kracht is hopelijk besmettelijk Hoe vlezig zijn haar rug en buik en armen Hoe stoicijns berust ze in haar lot Ervaart ze in de zon wat zingenot? Ze heeft voldoende huid om te verwarmen .…

Uitgenodigd laat ik het geraas van vallende zeilen, touw en houtwerk achter, verken de glorende verte, voel een glimlach ontspannen het nu bepalen, mijzelf met beloftevol straks geconfronteerd.…

Mijn spieren spannen zich ieder ochtend opnieuw, met mijn scherpe ogen verken ik mijn omgeving, als ik gaap dan is dat louter van de honger, want ik ben voldoende uitgerust om jou te minnen.…

De drugs wringen m'n gedachten in rare bochten tonen me de mensheid zijn verborgen krochten maar het zijn paden die ik graag verken de gek die ik ben Het rechte noch het kromme pad een kaart heb ik niet nodig gehad De Ster heeft mijn pad geplaveid met ervaring, bescherming en wijsheid Ontspoord geweest extreem geleefd maar kijk me…

Jij, mijn onbestaanbaar verlangen houdt mijn humeur weemoedig gevangen nu je weet hoe ik destijds begonnen ben en de wildernis van mijn wortels verken ben ik misschien de vijver jij de schrijver die mij bevist komt er een einde aan mijn ijver in de hoofdrol die zich vergist ik weet niet waar jij nu verblijft doorzichtig in dit lijfsgedicht…

heel dicht sta jij vandaag voor mij heft langzaam plagend wijde rok daaronder ben je helemaal vrij alleen je hete lenden en het natte paradijs voorzichtig kus ik al jouw lippen verken de zoetheid van een mond en voel in jou de warmte gloeien ’t verlangen lust nog meer ik lief je en begeer je de hunkering ontvlamt mijn hart ’k wil mij in…

Verken uw verstand en weet. Goed is goed genoeg. Rust roest niet.…

ze gaan als zoete broodjes over de toonbank bij antos en het kruidvat zakken vol etiket lamsdrups ik proefde oeiloei zo lekker smaken als teveel pepernootjes onze hondjes zullen het weten zo zout en zoet hebben ze het nog nooit gegeten…

Verken mijn literair klimaat waar ik alle energie in stak, beschrijf de tijd van morgen in de kleuren waaraan ik mijn geloof aan hecht, geloof in feiten en non-fictie en met een eigen dictie van de realiteit beschrijf,door de ervaring evenzo onecht, perforatie van papier door het geweten gevonnist tot de gulzige prullenbak, De levensloep…

Treinend door nevelsierend Nederland Heb ik vele koeien en schapen afgelegd Slurpend scherp ziend naar buiten kijkend Verken ik de wisselende treintrajecten kant De trein massaal is superindividueel Verlies me in de massa als geen een Vergeet totaal mijn eigen werkelijkheid Hoewel levend onderdeel van deze tijd Zij slaapt hij leest stil…

Pijlsnel zink ik weg in de diepte van mijn geest Als een kind verken ik gebieden waar ik nog niet eerder ben geweest Onaangeboorde bronnen van onbegrensde fantasie Moeilijkheden vervagen en maken plaats voor euforie Ik zie voorbij mijn grenzen helderder dan ooit En reis af naar die horizon maar bereiken zal ik haar nooit…

Zij maakte me dapper zodat ik nu zonder angst mijn wereld verken. En zonder dat je er de moeite nam voegde je hier nog iets aan toe. Jij zorgde ervoor dat ik nu altijd op mijn hoede ben. Mijn broers lieten me zien wat een man is. Ze maakten me sterk zodat ik nu weet hoe ik voor mezelf opkomen moet.…

alles - zei je zoals toen bij 't bruisend opgaan in gedeeld verlangen en langs de muren van mijn twijfel projecteren zich jouw woorden een rekbaar begrip zijn wij ondanks het schrijnen in nieuwe dagen de vragen die je achterliet de - in de loop gestuite - passen hoe rekbaar vraag ik je in dit gekmakend refrein zwem ik wanhopig rond verken…

Ik mag leven en zijn wie ik ben, terwijl ik het leven en haar scheppingswijze verken, het doet zo goed om echt te weten, wat we met onze geboorte vrijwillig zijn vergeten.…

eens gevraagd met muren had je warmte niet meer nodig status werd tot partner van verlaagd je was een schaduw van jezelf de spiegel kaatste slechts onzekerheid ziel en geest kwamen tot stilstand gedachten reisden in vergetelheid je luistert voor het eerst weer naar het ruisen van je bloed de gouden kooi is open verzamel alle moed verken…

furore worden vaker al jouw tackles gevreesd van Oemoemenoe tot de Delftse Bassets vloer jij op het veld de tegenspelers nu de puber in jou wakker wordt in de vindtocht naar een eigen identiteit vertoon je zo in alles wel ontwikkeling jouw stem wordt onmiskenbaar zwaarder en licht groeit er al een snorretje zelfs fijne en lieve gozer verken…