Alle inzendingen over diertje

Moeder zangvogel duikt vanuit haar woonboom telkens naar beneden haalt wormpjes en vliegjes uit dichte bloemenrijen voedt de piepende jongen die steeds meer willen eten het toegewijde diertje zorgt voor sterk nageslacht omringd door gezond lover boven fraaie bloemkronen bouwt komend leven op dat lustig ontluikt naast een hoge muur waarachter…

jij deelt het magische licht dat alle leven een gezicht kan geven een vogel in de lucht is voor jou een grandioze vlucht tussen de wolken waar in sierlijkheid en slanke kracht het dartele diertje ultieme schoonheid beleeft het zomers gesprek dat jij hebt met de bomen van het bos over het grondwatertekort jouw samenkomen…

Of anderzijds, het was al dagen Dat wij het diertje niet meer zagen Dat vrolijk over 't grasveld liep Als ieder ander dier al sliep. Een egeltje? Maar dit is wat er over blijft En waar een dichter over schrijft: Tussen verdorde blaren En takjes die eens twijgen waren: Een schedeltje.…

Dralen geen optie, ik knielde neer pakte het diertje voorzichtig op zette haar op mijn vlakke hand blies voorzichtig want een natte vlinder vliegt niet meer! Ik sprak haar zachtjes toe, stil maar, droog maar ze zat heel stil in mijn open hand alsof ze wist: beter een vlinder droog in de hand dan dood en verdronken in de plas.…

Veertien jaar geleden In je wiegje naast de kerstboom Lag je als donzig diertje Een derde kindje, een zoon Ik zie je nog kruipen in de keukenkast Kampen bouwen tussen de bomen Klimmen op de muur, duiken in de zetel Dacht jij dat door ooit een eind aan zou komen?…

Nu zwegen zij, beschouwden op het gras Een bokje met een jongen, als bezeten Zo sprong het dwaze diertje, fijn van ras En dat zij rijk gekruid straks zouden eten. Toen zag de Engelsman op het gelaat Van de Chinees een vreemde glimlach rusten, Die in hem wekte wrevel, afkeer, haat.…

Of zo het diertje u vrolijk schijn', Omdat het Vleuglen heeft ontvangen. . . Gij vliegt zo goed als 't vogelijn! Laat maar de dankbaar-blijde zangen Uw vleuglen zijn.…

Ik haat de rat, maar ik bemin de muis, Het vale diertje, dat zo fijn kan piepen, Dat vrijelijk omzwerft in mijn gastvrij huis. Het rent en sluipt in kelder en op zolder, Geen val, waarin de kleine rovers liepen, Geen kater met zijn grouwelijke kolder.…

Kon het diertje maar alles begrijpen, geen vragen meer die onbeantwoord zijn wanneer het sterft Het leeft niet lang genoeg en voorbij vliegt de tijd van honderd heerlijke keren spelen dood te gaan, de tijd van steeds weer vragen waarom zus en zo, dit of dat, en hoe dan nieuwsgierig kennis knippen en plakken, schreeuwen en boos wegsmijten…

''t Krakeelig diertje,'schreef hij, 'deed me veel verdriet. Mijn hoorntjes weg, dit was mijn deel: hun oude afgeworpen rokken ter begluring.' ---------------------------------------------------- Uit: 'De tweede ronde', zomer 2000…

O diertje zoet, dat ik vergood, Gelijk zovele dichters deden, Ge bergt in uw geheime schoot, Gelijk de sfinx, uw eigen reden. ------------------------------ Najaarsvruchten (1936)…

De man veert eensklaps op, voelt zich beklemd: een hinderlijk diertje komt opdagen. De wesp gonst rondom het wakende hoofd, geeft de bestuurder bange berusting, die dankzij sprekend verstand langzaam dooft. Vastbesloten handen zijn sterke leiding voor het voertuig, dat behouden reis belooft: mogelijke steek is een zegening.…

in kokend water in Amerika zijn de straffen hieromtrent heftig Nederland slaat een flater de medewerkenden slachthuis/Belgie horen hen gillen zien toch... zij tonen zich doodsbang voor de akelig aankomende dood ja roepen zij kort tijdsbestek teveel varkens ik moet goed beleg verdienen op mijn brood het hulpeloze diertje…

Het diertje klimt, wil ijverig speuren naar eikels en noten voor wintervoorraad, daalt weer, waagt zich op plein en wandelstraat, proeft kabouterkookkunst naast eethuisdeuren. Tijdens het koude, witte jaargetij verorbert hij zijn vruchtenverzameling, toeft in boomhol of nest, van werken vrij.…

Wanneer ik traag in 't leren ben, Dan denk ik aan het kleine miertjen, En sta dan in mijzelv' beschaamd, Bij 't voorbeeld van dat vlijtig diertjen. Des zomers werkt het altijd voort, En nimmer zou het moeite sparen, Om, in de kleine voorraadschuur zijn wintervoedsel op te garen.…

Je was zó ondersteboven van het diertje, dat de tranen in je ogen stonden. Je wist ineens weer dat je ook van die kleintjes had, ooit, alleen de námen was je kwijt. En ik dacht alleen maar, wat is het een kleine moeite om iemand gelukkig te maken en tot in z'n ziel te raken.…

Ik heb je uit de modder opgeraapt, als ’n klein verloren diertje. Je was geschramd en geschaafd, je hoest was onbedaarlijk, en ook je vleugeltjes waren verwoest: waarlijk, ellendiger kon je ‘r niet aan toe zijn.…

Wanneer ik traag in 't leren ben, Dan denk ik aan het kleine miertjen, En sta dan in mijzelv' beschaamd, Bij 't voorbeeld van dat vlijtig diertjen. Des zomers werkt het altijd voort, En nimmer zou het moeite sparen, Om, in de kleine voorraadschuur zijn wintervoedsel op te garen.…

In vrijheid verlang ik naar een pleziertje Met zo'n aardig diertje. Wat zou ik graag bij haar willen zijn En haar toespreken zonder uiterlijke schijn. Maar steeds als ik iets zeggen wil, Besef ik dat ik woorden aan mijn lippen verspil. Want voor ik het weet is mijn hoop vervlogen En is haar silhouet langs mijn raam geschoven.…

Dit schattige, bruinvachtige diertje is al hoogst kwetsbaar op zich. Door de opwarming van de aarde dreigt ook deze diersoort uit te sterven. Door de wereldwijde CO2-vervuiling gaan zij door oververhitting dood. Ze kunnen werkelijk geen kant meer op, want in het dal is het nog warmer en hogerop groeien onvoldoende planten.…

Gij, mollig diertje, bedeesd is ook uw wezen, Uw vacht wordt zacht door zon en wind gekoosd, Uw bout, gekruid, is wellicht onvolprezen, Gedijen moge steeds uw willig kroost.…

lange taps gevormde linkerdeel van de beschaafde zacht getinte stropdas rond mijn keel voor doorsteek twee keer om het korte rechter eindje sla besluipt me deze niets ter zake doende vraag al dra ~hoeveel aan moerbeiblad verslond het nijver rupsenbeest totdat zijn lijfje voor het poppen mollig was bevleesd en er voldoende energie in ’t kwieke diertje…

Ooit in de hand van de Lieve Heer had die voor jou geen kleuren meer, maar besloot toen, lief en wijs: ik maak dit diertje prachtig grijs en zeg hem als een eerste plicht: blijf voor altijd uit het licht, want Gods Beestje, smaak'lijk rood, leeft op het randje van de dood...!…

'k Voel me als een kindje, dat een volle kelk Langs diepdoorploegde paden zoetjes draagt, Zó bang voor 't storten van de blanke melk, Dat nauw 't de voetjes te verzetten waagt, Die dartle voetjes, rap genoeg voor elk Gevleugeld diertje waar de hand naar jaagt!…

Ik ben een kreeft, fluisterde ze, een dubbele zin ; ik knikte, ik begreep geen snars van wat ik voelde, ik verbeet me in een woord, gesmoord in eigen namen en ik noemde haar mijn diertje. Ik ben er nog, zei ze. Ze had nog twee maand te gaan, een handjevol dagen gekooid.…

Mijn niet aflatende jacht op het diertje heeft deels succes, ik tref hem even verderop aan, op de rand van het trottoir. Maar merkwaardig als het is: hij heeft een mobieltje in de hand. Omdat hij in gesprek is loop ik, uit respect, hem eerst even voorbij. Mijn God: hij spreekt Frans! En wie ik ook spreek: niemand die mij gelooft.…

Een mooi meisje uit een grote stad zo’n stoeipoes op wie velen vielen Die bezat een poesje, een zwerfkat waarbij de mannen wilden knielen Dikwijls zat ’t poesje voor ’t raam verlangend naar eenieder te staren ’t Diertje voelde zich wat eenzaam want ze zag kanjers door de haren Iedereen die ‘t beestje wilde aaien die moest aan de eigenaar…

Als eerste prooi ving ik een kleine muis Mijn baasje scheen het niet op prijs te stellen Ik hoorde klanken uit zijn keel opwellen Waardoor ik dacht oh jee dit is niet pluis Daarop bood ik een beest vol veren aan Dat nog bewoog, hij scheen het niet te willen Hij zette het verdorie op een gillen Ik wist niet wat ik nu weer had gedaan Het diertje…

Doch bij de hoeve weergekeerd, Daar zag de herder, dat Eén lammetje aan de troep ontbrak - Waar 't arme diertje zat? - ‘Pas’ - zei de herder tot de knecht - ‘Op de andren; 'k breng het gauw terecht.’…

toer Was de eend in al haar glorie Gewapend met kijker, fluit en voer Bereikten we al snel de eenden-euforie We zagen paartjes, compleet met kroost Een mandarijneend vol van kleuren Een stelletje, verliefd, geminnekoosd Een prachtige wereld viel te bespeuren Ik was aangestoken, zwaar verslaafd De eend, dat was mijn passie, zeker Want dat diertje…