Alle inzendingen over dingen OR spreken OR zegelring

Een ding, een dong Een dingedong Een iets een wat Een ietsje dat De dingen dinger maakt Een ding dat lacht Een ding dat speelt Een ding dat men met dingen deelt Een ding of dong Dat nooit verveelt…

Wat komen moest en wat verloren ging, elk spreken kent zijn vastgesteld traject: het woord bepaalt de vorm van ieder ding - slechts dat, wat na het spreken overblijft, is echt.…

Ik zou kunnen spreken over geduldige grond. Ik zou kunnen spreken over geduldige grond, het traag openen van dagen en bestorven dingen. Ik zou kunnen spreken over geduldige grond deze loofstille nachten en prachtige kastanjelaren over de werkelijkheid van het dagelijkse leven.…

Spreek niet van Liefde - Liefde is te veel, Spreek niet dit tedere oneindig woord, Dat mij maakt bevende en stamelend, Spreek slechts van Eerbied - spreek van hem, Daarvan - wanneer gij spreken zult tot mensen.…

Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Het schrijft zo makkelijk Gemeend als of het geschreven is met het bloed uit mijn hart Nu alleen nog op de tong krijgen…

met een lach Ook al ben ik er niet mee eens, diep ongelukkig Sta ik wel honderd procent achter de dagdromen die mij lukken Dus laat mij spreken Want dat is beter dan het wel weten van opgeven…

Spreken is ZILVER Zwijgen is GOUD Blijven zwijgen is Brandbaar HOUT…

Hij sprak van leven en van dood, hij sprak van vergeven en van schuld hij sprak van nemen en ook geven, hij sprak van jou en ook van mij. Hij sprak over liefde en van haten, hij sprak van haasten en geduld, hij sprak van kinderen en beesten, hij sprak ook over heel veel geluk. Hij sprak van ziek zijn en ook sterven, hij sprak van lijden maar…

Als de zin, zinloos is, dan lost spreken niks meer op.…

Blij ben ik dat we spraken, over dit en over dat, blij ben ik met het feit, dat we in elk geval, contact hebben gehad, dat zou nu niet meer kunnen je werd geveld als een grote boom, door een ziekte die nu bijna gewoon, aan het worden is. Je was enorm, je was wie je was, maar ik praat in verleden tijd, want nu, lig je daar…

Natuurlijk moeten we altijd spreken Om ergens begrip voor te kweken. Door te verzwijgen Zul je geen aandacht krijgen, Je kans is verkeken. Spreken is zilver En zwijgen is fout.…

Je zegt: Spreek niet van liefde tussen ons. Ik schud mijn hoofd: Mijn God, ik zou niet durven! Hij gaf je immers een vrouw en daarmee basta en daarmee af.…

ze waren dood als dingen zijn maar in mijn handen kwamen ze tot leven kleurden zon en geurden geven vertelden hun verhalen toen ik weer met ze spreken kon er is geen dood als kleur verflets en geur verwaait het leven heeft zich dan voor even van ons afgedraaid…

Jouw ogen, ze spreken, zonder te spreken geven raad, maar doen me soms ook pijn toch zal ik vele dingen niet gauw vergeten door jou, voel ik me sterker en niet klein. Jouw ogen, weergeven de natuur met kleur, leren me soms hoe het leven toch kan zijn je bent lief, behulpzaam, maar wat ik betreur waarom, kunnen we niet vaker samen zijn?…

Een kwarteeuw plus twee maakt zevenentwintig vervlogen jaren over een an- dere boeg Het roer niet verlangd, moest drastisch radicaal en onmiddellijk om... Man overboord, lijkt buiten bewustzijn, coma geen reactie, echt alles lijkt dood De kou sloeg een ieder om het hart tot het moment dat de arts ging reanimeren, stier- ven langzaam…

zit in de bibliotheek en schrijf de enkele keer dat ik haar spreek springt er mijnerzijds een vonkje over Men moet de mooie dingen mooi laten en blij wezen dat men gelukkig is men MOET de mooie dingen mooi laten en toch oog hebben voor het gemis ---------------------------------------------------- Uit: Tirade, 1975.…

Bewindslui die de Kamer informeren Met iets, wat zoals later blijkt niet klopt, Die kunnen, al dan niet eruit geschopt In elk geval van zoiets één ding leren. Want reken maar dat Plasterk nu onthoudt Dat spreken zilver is en zwijgen goud.…

Ik zou wel graag van andre dingen spreken, Maar, wat ik schep, het is mijn eigen beeld, En, tracht ik me ook al spelend te versteken In vreemd gewaad - in lach, in taal, in teken Verraadt zich, wat ik heimlijk had verheeld... Ik kan alleen maar van mijzelve spreken, Al wat ik schep, het is mijn eigen beeld.…

Ik zou wel graag van andre dingen spreken, Maar, wat ik schep, het is mijn eigen beeld, En, tracht ik me ook al spelend te versteken In vreemd gewaad – in lach, in taal, in teken, Verraadt zich, wat ik heimlijk had verheeld... Ik kan alleen maar van mijzelve spreken, Al wat ik schep, het is mijn eigen beeld.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai Wij maken van beroep lawaai Zo maak ik hopen en ik graaf En ik hinnik, spring en draaf Ik ben nachtegaal en zing Zo heeft iedereen zijn ding Ik rook, dus ik ben Ik headbang, dus ik ben ook gek, dat je zo kunt ontaarden Maar ach, laat een ieder…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Tot de tanden bewapend, zit ik verscholen op mijn hoede te wachten variërend van een krant, mijn slof, een vliegenmepper en een weekmagazine, dat alles voor die vervelende vlieg, maar dood gaat ie!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Oproer is in mij, en ik spreek mij uit Onevenwichtig, hortend van geluid, Ik weet mijzelf niet meer, mijn handen beven, Het is alsof mijn hart mij wil begeven.…

Durf ik de dingen te zeggen in andere talen? Die dingen waarover ik thuis zo zelden spreek, omdat ik met mijn woorden geen harten breek. Ik zoek en zal ondervinden. En laat mij meevoeren met een zucht van de wind. Vermoeid, verward zal ik dwalen; en spreek ik de woorden in alle talen, waarin mijn hart het meeste wordt bemind.…

Het is stil op straat, De klok verraadt, heel laat Tikt de wijzer uit de kroeg, Ik ben weer te vroeg. Mislukt blijft de nacht achter, Onuitgesproken.…

Een woordenstroom verlaat mijn mond in rust, en vindt de plek die ik heb uitgezocht. Maar tussen al de golven op zijn tocht, verliest hij stilaan voeling met de kust. Misschien zou zwijgen beter voor mij zijn. Hoewel ik dan blijf zitten met die pijn.…

wentel gekke wind het stof in kringen de veel te vroeg gevallen bladeren met dode bloesems die vergaderen dans met resten van papieren dingen draai mijn zinnen, spreek mijn woorden hardop luid en laat ze galmen dein dan mee met groene halmen draag mijn stof naar kanten boorden jij dwaze vriend de wind mijn ogen zien je wazig mijn stem…