Kastanjelaren dragen vensters van tijd

Kastanjelaren dragen vensters van tijd
welke rustplaatsen vinden gevederden hier.

Prakkizeren ook zij met vlijt over het hogere blauw
over de talrijke mantels van naalden en het ruime sop.
Bewaren ze taal als vet onder hun vederdek,
elk op een andere stek, zou ik het je kunnen vertellen.
Zou ik het je kunnen vertellen.


Ik zou het je kunnen vertellen.
Ik zou kunnen spreken over geduldige grond.

Ik zou kunnen spreken over geduldige grond,
het traag openen van dagen en bestorven dingen.
Ik zou kunnen spreken over geduldige grond
deze loofstille nachten en prachtige kastanjelaren
over de werkelijkheid van het dagelijkse leven.

wereklijkheid natuur poezie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 275