Alle inzendingen over doet

Eén al hier Ellende overkomt hen doet ze gaan daar heel in de verte een continent een werelddeel dat vrijheid kent Bootvluchtelingen en Lampedusa Aantallen. Duizeling De Middellandse Zee als een kerkhof zonder herinnering en geen stenen met memorie, altijd vreemde…

Het rijden hier is verontrustend vreemd; geen snijden, middelvingers, pesterijen, geen bumperklevers, niemand wil voorbij je. Ik voel me dan ook ongehoord ontheemd. Geen auto vóór me, ook geen op mijn hielen, o God, wat mis ik mijn vertrouwde file !…

Als liefde te koop zou zijn, zouden rijen mensen staan wachten tot ze aan de beurt waren. Niet de liefde achter de rode lampjes, want die reikt slechts tot de deur en knip. Maar als liefde werd aangeboden met de air Miles pas in de aanslag, zou haat dan uitgebannen zijn?…

Soms denk ik dat niemand me mag Dat niemand om me geeft Wat er ook gebeurt Maar gelukkig zijn er ook mensen die wel om me geven Dat zijn mijn echte vrienden Love you my friends!…

Al voor je 't zeggen wilt Heb ik het al gedaan Al voor je 't vragen wilt Heb ik 't al gepakt Al voor je 't pakken wilt Heb ik 't al vast Al voor je 't wilt doen Heb ik 't al gedaan Maar; Waarom moet het altijd van één kant komen? De mijne dus? Het zou zo mooi zijn, als je het initiatief een keertje nam, DAN ben je pas,…

Liefdesverdriet is als een bijl die het hart doormidden kapt…

O trouwe aanhang van het snelsonnet Ik moet op deze dinsdag iets bekennen Al dreigde er geen drone, 't was even wennen Na middernacht zat ik rechtop in bed Ook wie met kruik en grog naar bed toe gaat Zal tot zonsopkomst moeten blijven zwoegen De actualiteit barst uit haar voegen Ze dringt zich aan ons op, van vroeg tot laat Armenië…

Vertrouwen in jou vertrouwen in mezelf Vertrouwen in de ander, dan gaat de dag vanzelf... Lief zijn voor jou is liefde ontvangen Lief voor een ander... gewoon onbevangen... Wat je geeft, krijg je terug en werkt als een boomerang geloof daar maar in... het is van levensbelang!!!…

Emoties die niemand kent gevoelens zijn uit het zicht mijn hart is uit z´n element betraande ogen zien geen licht Verstand dwingt me te breken met een gevoel dat niet mag verstikt door een kleurloze deken verdriet neemt me volledig in beslag Iets loslaten doet soms zo´n pijn en zeker als het je heel dierbaar is zal het echt slijten op…

een poëet treurt niet hij zweet duizend druppels lief-ver-driet hij begeert niet hij beheert duizend driften bo-na-fiet hij overvraagt niet hij schenkt klare wijnen liefje-anders-niet hij lieft niet hij biedt duizend dames smar-te-lied hij zuipt niet hij nipt aan verdwaalde flessen a-qua-vit hij deugt niet hij maakt duizend…

Die hoopte dat je er uit kwam en die hoopt dat het verandert Anders hoeft het echt niet meer het kan te gek en het kan te lang Te moeten wachten op een antwoord het is te lang al aan de gang Denk nu na en geef een antwoord anders hoeft het echt niet meer hierna kun je niet meer terug dit is de allerlaatste keer Weet goed en zeker wat je doet…

de hitte steeg naar het hoofd tot de tong tussen de lippen drong om naar verwachting over de rand in moede kleffe hang te berusten edoch niets van dat eenmaal buiten wrong hij in een andere mond die wijd open begon te krijten zij was kennelijk te innerlijk gelikt beschaafd om zo maar met mij midden op de leidsestraat samen…

ja het doet ertoe wat komt en blijft hangen als avondlicht de lange aftiteling van een gedicht het naspel waarin je verschijnt en langzaam weer verdwijnt het eind van de dag de echo van het licht een laatste oogopslag…

Je weet wat dat met me doet Ik raak totaal van slag Smelt voor die blik En onbetaalbare glimlach Jouw azuurblauwe ogen Opgewonden starende liefde Doet mijn hartslag verhogen Noem je me weer zo...…

in de muze van jouw gedichten daar herken ik mijzelf in mijn hart vulde zich met jouw innerwarmte in een onzichtbare taal omgeven door kunst die het kenmerkt daardoor voel ik me begrepen dat als een mengelmoes van weemoed mij doet rondlopen over ‘t veld van herinneringen...…

Je doet me denken, denken aan iets speciaals...…

Wie goed doet, goed ontmoet. En de mensen dan die dat willen maar niet kunnen uit angst voor falen? Ze botsen tegen kwaad en zitten thuis te balen.…

Ja, de liefde doet alles via dit.…

Het was zondag 3 juni 2012, ik weet het nog heel goed, zag ik jou voorbij lopen, weet nog steeds niet wat het met mij doet.…

De zee doet de rest en 't lukt opperbest. De Hoekenees voelt zich storm-immuun.…

Men zei immer, als je nooit iets probeert, weet je ook niet of je het kunt, echter, als ik alles proberen zou, kroop er nu een konijn uit mijn mouw!…

wat doet de zon in de lege kamer en je het ongeziene ziet wat doen letters met een klank en woorden met je stem wat doet de boog met de spanning en de pijl met je hart wat doet de haas met de slaap en je angst met de haas…

Ja, dat doet een droom, ik voel iets dat er niet is – er niet meer is: jij.…

Zoals hij nu doet, mij nadoet, dat kan toch niet -- dat ik zo zou doen!…

van de weeromstuit eeuwige rust is voor sommigen ook wel fijn maar mocht het toch zo zijn dan doet het er misschien toe…

Komen naar buiten herfst prikkelt mijn zintuigen keren naar binnen Hoe ontspannend en verfrissend het is om te proeven van een herfst die haar zoveelste hoogtepunt heeft bereikt waarbij ieder van ons kan genieten van paletten met authentieke en ongedwongen kleuren van waar tinten perfect bij elkaar passen. Op welke wijze heel wat zonnige…

De Tour de France start in Bilbao, volgend jaar in de Noorse fjorden, en de Ronde van Oman waarschijnlijk op 't kerkplein van Coevorden, de Vierdaagse van de Costa del Sol zou eindigen op de Zugspitze in Tirol, en de Ronde van Wallonië in Patagonië ! gekker moet ’t niet worden !…

Het licht, het licht lijkt zachter te schijnen. Zachter, zou vriendelijker kunnen zijn. Maar minder warm, buiten tenminste. Zou de zon .. even rust willen nemen? Trekvogels vliegen ‘s nachts over blote bomen en pas gevallen bladeren, willekeurig verspreid over het koude gras. En wij dromen als die vogels vliegen van warme zomers.…

Muziek van de ziel Het oorverdovend stille dat om mij hing verborg armenvol emoties zoveel dat het mijn keel soms snoerde opende ik gedachteloos het raam kreeg weer lucht en het ontspande die me naar het onbekende stille voerde me overviel en rust hervond want daar woont de schoonste muziek van mijn oude ziel een tureluur floot hoog…

Altijd hetzelfde liedje, jaar na jaar Het is toch niet zo moeilijk, zou je denken Om voor mijzelf een spaatje in te schenken Maar echt, Dry January valt me zwaar Ik zit hier elke avond in mijn stoel Te drinken met een hevig schuldgevoel…