Alle inzendingen over doordringen

woord voor woord, wil ik spreken dichterbij dan dichtbij jouw mond verder doordringen dan het woord en alles neerzetten waar het hoort.…

schrijnend klinkt het klagen jammert echo's in het dal treurnis blijft het vragen druppelt tranen neer en zal na eindeloos weerkaatst te zijn nog galmen voor een laatste maal een beetje talmen nog zingen nog eenmaal gehoor doordringen en tot slot weg sterven in wezen verdoofd door onwil om te luisteren naar het leed dat het verwoordt…

De tranen zullen zouter smaken en bitterder nog dan gal woorden zullen nog niet raken omdat het nog niet doordringen zal. Je blijft misschien vragen naar het waarom terwijl je weet dat er geen antwoord is alleen dat groot en diep verdriet en het onbeschrijfelijk gemis.…

Als woorden zwijgend stromen en het bloed kolkend klopt waar ongeschreven coupletten het lichaam doordringen Dan kan je zweven op de kust van houden van waar serene twijfels grondig door het hoofd zingen Als woorden dwingend dreunen met akkoorden van verdriet en mistige dubbelzinnigheid je vuisten heeft…

Ik vlieg in gedachten met de wind, ‘k zwaai omhoog, voel me even weer kind, ‘k vlieg om de Eiffeltoren langs de Erasmus brug ‘k vlieg met de wind tot de brug horen laat, dat hij eventjes voor wat scheepjes open gaat, de bel klinkt doordringend ik open mijn ogen, de nacht is opnieuw weer voorbijgevlogen.…

En mij doordringend aankijkt, alsof ik bijzonder ben? En mij alleen al gelukkig kan maken door een kus? Dan denk ik bij me zelf, dit zijn vaak dromen die niet vervuld worden. Maar ik heb jou en ik beloof ik blijf je altijd trouw, houvanjou.…

Verdwaald tussen rijen gestapelde huizen met als enig groen het stoplicht op de hoek waar restanten tuinen zwaar overbetegeld geen ruimte bieden voor plant, boom of dier de stank van open haarden doordringend elke romantiek bezwaard ons draaglijk groen verstolt steeds meer tot verstenend grijs waarin je verdwijnt als je niet…

wanneer ik mijn ogen open is het eerste wat ik hoor een machine die zijn werk doet het vibreert in mij door een diep doordringend brommend monotoon geluid dat steeds opnieuw begint om de zoveel tijd mijn buren verbeteren de conditie van hun vloer om de kosten te drukken kijk je wat je doen kunt in deze voor velen zeer moeilijke tijd…

gelijk twee manometers achter brandgevoelige ruiten zetten zich onze wijzers synchronisch in beweging vooralsnog in slowmotion balanceren zij binnen het groene vlak om accelererend door hitte geladen golven voorbij de grens naar het roodste rood te klimmen waar het glas bollend van doordringende dynamiek explodeert in één…

Men wil doordringen tot de kern, het wezen wat dat ook mag zijn. Maar ondertussen wordt het leven geleefd met onrecht en pijn, ook met vergeving, liefde, respect en genot. En misschien is dit alles wel de waarheid onder de hoede van God.…

Graag schrijf ik gedichten tot eer van God om Diens Naam te verheerlijken wat ook eigen geloof versterkt daarbij brengt een verborgen lamp doordringend schemerlicht in heel mijn geweten laat de vermelding schijnen als je bij het daagse leven Jezus' wil niet nastreeft zijn schrijfsels aan de Heer gewijd verfoeilijk gekwezel scheldwoorden…

Tot je doordringen. Zodat je zelf kan zien, welke schoonheid jij bezit Hoop je spiegel te vinden, die de kooi van je hart licht Ik zie... wat jij niet ziet. Een parel puur, diep van binnen, beklemd onder het verdriet...…

Hoe kan het kwaad doordringen in Gods eigen huis? Hoe moeten wij, kinderen van Abraham, samen verder leven als dienaren van God als dienaren van mensen verkondigers van barmhartigheid en liefde? Hoe kunnen wij elkaar verdragen?…

Mama… Vertederend Doordringend Confronterend Twee simpele lettergrepen, doch met dezelfde kracht dan de vier woorden bekend als “Ik hou van jou”… Mama… Zorgend Vragend Helpend Door de liefde tussen een man en een vrouw wordt mama éérst geboren dankzij dat enige oprechte “Ik hou van jou”……

Je kleuren gebonden tegen de horizon omdat nu niet wil doordringen in je rustig ademen. Huizen van warmte gesierd door zon en bomen zoals ik Augustus zie wonen kijkend over de Tiber. In jou, mijn Rome, met je groots geheugen in alle tijd, verleidelijk gespreid over je zeven heuvels leef ik even mee.…

Zweten bezeten zijn schaduw zichtbaar op de muur verbeten kreten neemt hij haar heilige vuur Dierbaren paren explosief vanuit het brein gevoelssnaren doordringbare begeeft hij zich op haar terrein Erotiek magnifiek stijgen zij naar het ultieme dramatiek fotogeniek zweven ze uit het anonieme Buitengemeen…

dit horen laat staan dat iemand het kon verstaan De schoonheid van het rimpelloze water bruusk verstoord door een vissende reiger de sfeer gebroken door het gesnater van de eenden aan de steiger En toch zit ik stilletjes te genieten van de sobere eenvoud van de dingen en kunnen mijn ogen vol tranen schieten van de schoonheid die ik laat doordringen…

De zee is met mist behangen meeuwen zweven er doorheen de zon heeft een doordringend verlangen maar is zwakker dan voorheen Golven zwaaien wild met hun armen om de mist te verjagen de zon probeert de golven te verwarmen de mist zal elke straling vertragen De wind komt op voor de zon en de golven de mist is hiertegen niet bestand…

Waarom zit jouw hart vastgebonden aan een zware ketting van verlangen ik heb jou mijn liefde verzonden maar jij wilde het niet ontvangen Een harde les uit het verleden laat jou helaas nooit meer vrij jouw ogen kijken ontevreden ik kom maar niet te dichtbij Of ik ooit nog tot jou doordring is voor ons beiden de vraag ik weet nog dat alles…

zie je sporen op het herfsttapijt een zacht geritsel als blad zich weer ter aarde vlijt hoor je in het merelfluiten dat in eigen melodie een territorium gaat sluiten voel je in de wind die kil doordringend de roze wolk verjaagt zodat de schemering vervaagt en dan je lach haar warme gulheid danst in het ochtendrood eindelijk geef…

licht weegt zwaar op mij sluit mijn ogen en ben gewichtloos jouw graf doemt op maar de pijn raakt mij niet ik weet mij dichter… lucht is pure liefde waarop ik leef en zweef alle energie die je liet weet mij te doordringen maar jouw pijn raakt mij niet er is geen zeer meer vervlogen angels share achtervolgend leven valt niets raakt ons…

Het zwijgen staart onthutst naar koolzaad stilte vlak voor de kraag die genezijde afsluit van een ondoordringbare mist ik mis het doordringen tot de einder waar haar schaduw slaapt in een gemis aan korenbloemen en madeliefjes pluizende paardenbloemen en sporen van een trein brengen mij bij haar zonder lawaai en loopschoenen die rust…

Geen stilte of eenzaamheid geeft inhoud aan massaal zwijgen en niets kan geen wind dragen noch doordringen in bewustzijn luister slechts naar de stem van liefde.…

Ik zie de andere kant tot de kern en kan ze doordringen. Voel de polsslag van het leven en hoor mijn hart zingen. Mijn ogen lichten op als ik de echte werkelijkheid aanschouw. Nader kijkend anders bezien, vertelt mijn spiegelbeeld me ik hou van jou en geef je een dikke tien! Een zachte fluistering in mijn oor, voel je als die prinses en ga zo door.…

ze kijkt hem doordringend aan nerveus steekt ze (weer) een sigaret op ze heeft alles gezegd ze zwijgt hij heeft zijn blik gericht op een punt achter haar hij kan haar nu niet aankijken ook hij zwijgt wat valt er nog te zeggen? uiteindelijk staat ze zo beheerst mogelijk op.…

Kunnen dan niet, als ontzind en huidloos doordringend verliefde grondstof, tot één zacht vuurtje nu vervloeien mijn de weg kwijt- rakende voortstrompeling en jouw als sneeuw voor de zon ronddwarrelende afwezigheid? ----------------------------- uit: 'Wachtwoorden', 2015.…

Zoekend naar warmte; Een schaduw in het zonnelicht; Ogen die doordringend kijken; Een knuff die je verlicht.…

Ook op deze dag worden kinderen vermoord omdat de heersers bang zijn voor de kleinen, omdat ze niet verdragen kunnen dat er licht zal vallen op hun daden, niet zo fraai dus zullen ze verschijnen, die daden, maar doordrenkt van bloed de witte doeken die de kinderen gaan dragen; ze zullen roepen zonder woorden, zonder klank, maar doordringend…

damocles boven de open haard hij smeedde scherpte en polijstte tot het voldeed aan zijn subtiele eisen terwijl jij mijmerde over de vlammen van het vuur sloeg zacht het laatste uur in balanceren op de snede heb jij vaak gebeden om een spoedig eind en niet dat jouw kop zou gaan rollen door zijn bizarre grollen keek hem plots doordringend…

Doordringend geluid van een onzichtbare bosuil doorbreekt een stilte.…