Alle inzendingen over duistere nachten

Vereend met deinende golven Overvalt de liefde ongemoeid Onder fluisteringen bedolven Wordt het hart verschroeid Opkomende passionele driften Profileren zich in duistere nacht Satijn glijdt golvend rond de enkels Maagdelijke rondingen pril en zacht Drijvend op eeuwig deinende golven Gewillig verdrinken in erotische vloed Ongekende hoogten…

Een simpele wending van het lot als we de avond drinken met sinaasappellikeur en vers geperst sap rond rode heuvels langs haar blauwe jurk klinkt pianomuziek, kunnen we een duistere nacht bedenken onbeholpen aandacht schenken aan groene velden hartbekoring platonisch en helder uitblinken om het dromen zinken in nood en noodzakelijke…

Zonder pen of papier zal ik blijven schrijven woordeloos verloren herboren woorden in gebaren te geven gebleven leven geeft mij nieuwe woorden nog dagen niet voorbij de bladeren van mijn herfsttooi pracht bij vlagen op de grond rondgestrooid weer al een seizoen voltooid om paden te verzachten in duistere nachten…

Wat haar betreft als ze ‘t me vraagt vandaag [zie je me nog graag] ik leef in mijn vrouw ’s ogen azuurblauw rivieren van geestdrift lavend in het zilte vocht mocht ik ooit de aandrift voelen te laveren het hart op de tocht te zetten vertoef ik in kolkend centrum van haar iris inktzwart immer doordrenkt van de duistere nacht als je ’t mij vraagt…

Waar 't daglicht gestaag verdwijnt, verschijnt de schemer voor duistere nachten. Smachten en verwarring die domineren, bezeren d'ogen vol van tranen. Wanen en spinsels die de geest kwellen, vertellen uitkomst naar 't licht. Ontwricht en belast door 'n gekwelde geest. Gevreesd om controle te verliezen, kiezen gedachten voor zekerheid.…

Door duistere dalen moet ik gaan, duistere nacht naar de morgen van het licht terwijl het licht daalt en de adem stokt, zo dool ik zonder angst op duizend bruggen moet ik staan wankelend zijn mijn treden, compleet misplaatst, belofte steelt het evenwicht, rivaliteit, helpt hoge toppen vertrouwd groen te kleuren, de harten met kleine eikenlooftakjes…

Het ligt niet aan je ogen, die stralen Als de sterren in de duistere nacht, Want je blik, daar kan ik in verdwalen, Steeds opnieuw als je stiekem naar me lacht. Ook is het niet iets wat je zei, Je weet toch dat ik van je hou, Wat jij maar zegt, valt goed bij mij.…

de duistere nacht verlaat mijn kamers en ik ontwaak wenkbrauwen vol rijm rillerig van bezwete dromen huiver voor de naakte dag het bevroren winterveld mijn thuis als onbeschreven blad zie de roerloze reiger zoekt vergeefs zijn prooi in dichtgeslibde vijvers onmachtig met lamgeslagen vleugels kijk ik verbaasd en leeg naar de vlucht…

“O duistere nacht!”)…

Donker en stil regeerde deze nacht gans verloren staarden mijn blikken Jouw beeld trok met magneetkracht ik hoorde enkel maar mijn snikken Wenend omdat je mij verlaten had en misschien al lang een ander vond Je liet mij vallen gelijk het herfstblad in het najaar op doordrenkte grond Starend in deze stille duistere nacht leek het of ik van…

men zegt het getal van het Beest van origine, een gevallen engel als Lucifer, jaloers en lichtgeraakt een brandvlek is snel gemaakt wij verwijten elkaar de duistere nacht terwijl juist sterrenschijn beter is te zien verdwalen in en om en rond elkaar wij springen touwtje tot je lacht aarde en maan houden ons vast laten ons vrijwillig gaan…

Het aftellen is begonnen en ik wacht Nog luttele uren scheiden ons van wat komt Tijd baant zich een weg door duistere nacht Tot in eindeloos kabaal de stilte verstomt Voor iedereen hebben we goede wensen Veel geluk en gezondheid voor een heel Nieuwjaar We gaan ons aan oliebollen en bitterballen verpensen En nemen afscheid tot het volgend jaar…

nacht zich nestelde tussen de vlinders en zangvogels?…

nacht het aardse leven is maar van korte duur zoet of zuur, ' t is om het even het tegenoverstellen van vrede blijdschap en een eeuwig leven…

Is dit de Koning die werd verwacht geboren in die duistere nacht liggend in een krib en stal de verlosser die de mensheid redden zal? Is dit kind op aarde neergedaald koning waar geen pracht van straalt die eens het kwaad verdrijven zal de satan brengt tot diepe val?…

Wie zal de duisternis peilen Van deze duistere nacht ? ------------------------------------------------ Gethsemane: tuin ten oosten van Jeruzalem, aan de westhelling van de Olijfberg, waar Jezus volgens de traditie de doodsstrijd doorstond…

ondanks virussen en oorlogen uit 't verleden en de tegenwoordige tijd met tegenstrijdige gedachten in duistere nachten is er liefdevolle menselijkheid onder de zon in dat ene grote wereldbrein der volkeren met of zonder geloof en voor talrijke religieën ligt een taak voor eenieder van ons hij knielt bij de muur en zij bij de…

Morgen die de kim doet blozen En straalt over ruime veld Weer verlangen doet naar geurige rozen Dauwdruppels aan de takken telt Verlicht het land bestrooid met parelen Over een deken van diep smaragd Nadat aan de hemel sterren fonkelen Als diamanten in duistere nacht.…

nachten die komen gaan mijn liefste ondanks de stilte is dit geen afscheid maar een vaarwel…

De straten van Granada waar in 't donker Gitaren gonzen en van 't lang gefluister Van minnaars aan de traliën de duister Nacht warm wordt, - gaan met graden naar 't geflonker Van 't sterrenbeeld. En op de top wat wonk er Rode lantaarn van het Alhambra? ruiste er Wening uit rode muren?…

nacht…

De straten van Granada waar in 't donker Gitaren gonzen en van 't lang gefluister Van minnaars aan de traliën de duister Nacht warm wordt, - gaan met graden naar 't geflonker Van 't sterrenbeeld. En op de top wat wonk er Rode lantaarn van het Alhambra? ruiste er Wening uit rode muren?…

nacht met iets van leven in het vergeten, het langzaam niet meer herinneren van de mensen die ze nooit meer ziet.…

nachten.…

nachten.…

Ochtendgloed verdrijft duistere nacht En kleedt de velden met kleuren Een deken van het zuiverste smaragd Overal begint men herfst te bespeuren De takken zijn behangen met zirkoon Struiken gehuld in beparelde tooi Boven de kim stijgt als gouden kroon Een stralende zon in vol allooi Over het water hangt nog een witte mist Een sluier voor…

nacht en waarschijnlijk komt morgen in al zijn pracht, de zon weer op…

nachten onrust en gevaar brachten door niet nader te noemen machten terwijl de breuklijnen van het leven langzaam heelden opende nacht zijn hellebeelden waar ik van het hellend vlak gleed mijn rug openreet voordat ik jouw astrale arm greep in jouw mentale kracht vond ik de begeleiding die mij vrijwaarde van het gemankeerde…

nacht…

schuw rond onder de vermomming van krachtige potentie ik verman me in jouw blauwe putten ze boren in mijn ziel en in mijn moordzucht alsof ik je de doodsteek zou kunnen toebrengen maar zo zou ik uit je mond ademen en je lendenen drinken me legen in je rivier van azuurblauw en er in uitmonden om te vergeten de kwellingen van de duistere…