Netgedichten

netgedicht (nr. 26.831):

Straat

Donkere wolken drijven woedend
boven grauwe grijze daken,

er dondert af en toe een zware hagelbui
naar beneden op de vrijwel verlaten straat
dan plots weer een schimp zon
een schitterend afwisselend beeld
van wijsheid ligt op straat
tussen sjokkende mensen
op weg, maar altijd te laat,

zorgen stapelen zich
onder nieuwe reuze wolken
waar komen ze vandaan
is de humor nu vergeten,

om de hoek woont een weduwe
haar witte haren kleuren
soms de duistere nacht
met iets van leven in
het vergeten, het langzaam
niet meer herinneren
van de mensen
die ze nooit meer ziet.