Alle inzendingen over eenling

Waar land langzaam loopt Ten eind’ en ergens Ver vooruit haar vorm verlaat Daar waadt in’t wilde water Een gestalte Met grijs en grauw gelaat Die eeuwenoude eenling Die kromme reuzenrug Hij gebaart de golven Vlug te keren terug Waar land langzaam loopt Ten eind’ en ergens Ver vooruit haar vorm verlaat Daar waadt in’t wilde water…

aan de noordelijke polders naast de stad Breda veeg ik het dorre loof bijeen een roodborstje volgt me hupt voort vliegt steeds even op kijkt onder een schuivend blad pikt en hoopt op kleine hapjes die tevoorschijn zullen komen voelt zich vrij van medezoekers naar het begeerde voedsel verliest zijn schrik voor mij ja de kleine eenling…

schone schijn van edelstenen te sluieren omdat zij oogverblindend zijn haute coiffure maakt af waar de schepper met een lach ooit begonnen was in dit uiterlijk vertoon vibreert jouw grote droom van de volmaakte minnares ooit zullen wij in het ego strelend magisch moment elkaar liefde bekennen en in het mystiek samen geen eenling…

achter schuttingen hoor je de verhalen hun eindeloze rondjes draaien: dat moet - mag niet - hoort zo in ordelijke aangeharkte tuinen bezweert men het kwade de mond van een onwaarschijnlijke eenling geluidloos gesnoeid daar gaat Kubra zo langzaam komt ze vooruit borsten buik en billen krachtig gepantserd in een kuras men sist schampert…

eigenzinnig maakt hij zich los speurt zelfstandig bij verleidelijke bloemen tussen bomen en struiken wijdt hier zijn koninkrijk van verbeeldend ontdekken maar daarbuiten roept de wereld het prinsje wordt meegenomen naar de woelige verte speelt vol zin der kuddedieren met allerhande kinders ofschoon fluistertoon hem duidt een eed 'le eenling…

Wellicht is dan de eenling opgetogen bij de behouden boodschap, zal meer halen uit sterke Evangelische betogen.…

soms keken de dagen mij aan met ogen van meer dan een week geleden de tussentijd was me dan volledig ontgaan kleurloos zonder fantastische vormen inhoudsloos als een uitgelezen boek met langdradig scene achtig verloop het ingeblikt applaus weinig verrassende intermezzo’s of verbazingwekkende hoogstandjes van de eenling die een…

kleurde rood ik gorgelde wat wanklanken door onbestaande tunnels waardoor hemel en hel welfden om ongezien te trouwen ik versmalde tot op het bot op mijn tong want niemand zou begrijpen waarom ik hier hing te hangen * De zee voer haar kinderen uit tot ze elkeen een ark bewoonden ze zou haar haarvaten uitkammen tot het laatste restje éénlingen…

hij was al op afstand een eenling met een vreemde smaak voor buitenissige kleding die aandacht ving en stevig vasthield zijn gang over de bühne waarbij hij met vage doch stevige lijnen zijn publiek mateloos wist te boeien niet alleen door inhoud maar ook performance hij was het die aan de touwtjes trok en speelde met marionetten…

Je genialiteit overstijgt de botte systemen van hun beleid en dat zit hun dwars, dat er zomaar een eenling is, die hun superieuriteit feilloos weet te ontmaskeren. Dat jij aan witte magie doet via de huidige technieken is mij duidelijk, dat ze jou hebben zwartgemaakt doet God in een lachbui uitbarsten.…

Stekelige roos, eenling in een perk van een kostelijke kracht in al z’n magnifieke kleuren geeft het geheel z'n macht. Maar deze ene roos verheerlijk zich innerlijke roem en straalt een daadkracht uit en blijft zo waar zij uiteindelijk voor koos.…

kleur waarin ik mijn gevoel met jullie wil delen in samen genieten van ongekende uitleg over smaak mode en media en zo te komen tot maatschappijverdieping om een goede basis te geven aan de mens we kijken maar kunnen elkaar in gevoel niet bereiken woorden klinken maar diep van binnen is de stilte compleet we genieten maar de eenling…

Men zaait en oogst de psalmen als een waterval, zalmen springen eendrachtig naar een voltooid verleden, de ruimte herbergt de eenoog , eenling in z'n soort, spiegelt zich niet met achterdocht, erodeert niet in getal, houdt het oog gericht op de ingelegde treden waarin zool en ziel, in oordeel wordt beleden , de ware uitkomst zich…

Binnen knusse struiken en hoge hagen geeft de tuin keuvelende drinkgroepen, ook de stille eenling vredig behagen. Kruimels op tafels, bij het gras, roepen vogels uit stad en wei, die zich gedragen als gevederde speurende smultroepen.…

Teruggetrokken, peinzende eenlingen, joelende zwemmers en woelig verkeer geven alle 't vere verleden eer; kunnen ze verdraagzame geest bezingen?…

Ben ik dat baken in de mist, Die eenling, die solist? Die tegen beter weten voor een andere richting kiest, Maar die het telkens van de tegenstroom verliest. Ik zal om te willen zijn En om te kunnen willen Moeten beseffen, Dat door te willen zijn Ik meer kan zijn Dan een roepende in de woestijn.…

Binnen knusse struiken en hoge hagen geeft de tuin keuvelende drinkgroepen, ook de stille eenling vredig behagen. Kruimels op tafels, bij het gras, roepen vogels uit stad en wei, die zich gedragen als gevederde speurende smultroepen.…

Vanuit woonplaats Veenendaal dwarrelt thans de kristalboodschap over groep en eenling, als een voortdurende, kleurrijke dans.…

voor 75 eurocent zelfbediening vanuit een met golfplaat bedekte kist de natte zwartwitte kat zoekt snel een droge plek buiten mijn gezichtsveld het dondert na een lichtflits het ruist vanuit wolken die voortjagend grauwheid brengen even blikt de zon er lichtend doorheen overziet de sfeervol glinsterende stilte knipoogt naar de wandelende eenling…

medische overwinning was een feest van het immuunsysteem dat anticiperend de wereld heeft betreden helaas met een onmenselijk nouveauté het narcisme is doorgeschoten zonder remmingen en de mens heeft zich afgesloten van het plebs creëert zijn eigen hoogtes spiegelt meer waarde dan hij heeft menselijkheid en verbinden zijn uit de tijd de eenling…

'k Rij Trabant maar dat zeg ik zonder spijt Ik tuf naar huis als eenling door het land 'r Loopt wat koelwater weg, er sist een band Maar 'k heb geen handboek en geen vaardigheid Men zegt dat dit geen wagen is van stand Maar 'k maak in auto's echt geen onderscheid Als men mijn lang verwende onpraktischheid Verwart met het ontbreken van…

Hoe simpel kan de dag voor een eenling zijn. Kwelt ieder dagdeel een ego met gevoelde pijn. Ik vergeet het andere maar blijf mijzelf trouw. Ik wil niet weten hoe het anders wezen zou.…

meegaan in het het restant van normen en waarden dat geschonden uit de overlevering is gekomen en waarvan de inhoud mij tegenstaat evenals de omgang met elkaar en de manier waarop respectloos gecommuniceerd wordt conformeren is niet mijn stijl daarvoor zijn de afstanden te groot de kloven te diep om soepel te overbruggen zonder eenling…

Lijd, en weet waar ik als eenling sta.…

U weet ook dat ik naakt voor U sta dat ik geen kleren behoef om mijn verlangen kenbaar te maken omdat ik niet hoef te buigen voor Uw grootheid en alle dienaars van Uw ziel ik zal altijd die eenling zijn die U diep in zijn hart bewondert en ik zal twijfel zien als een boodschap op weg naar verwerking van de verbijstering over alles wat…

Mensen zaaien en oogsten psalmen in een waterval, zalmen springen drachtig naar een onvoltooid verleden, de ruimte herbergt een cycloop, als eenling in z'n soort, spiegelt zich niet aan achterdocht, weg verwijzing in nieuwe hoop.…

gedaan hoor je er met een normale telefoon niet meer bij en is de verslavende werking er van uit gegaan zonder je kop in zo’n ding ben je niet meer blij vriendschap heeft nu veranderde banden op het terras communicerend via de techniek het gesproken woord hebben we bijna verbannen ik doe er niet aan mee, ik wil niet bij die kliek ik ben een eenling…

Gods adem zal scheppend, bekend voortdraven, treft regerend huis en zwervende eenling, kan beiden doen glanzen vol zegening, neer leggen als moe gevlogen raven. Het hoog vernuftige brein, de naakte geest staan voor hun Vader. Klein en verslagen? Oordelen bij genade maakt hen bedeesd.…

Ze verbreken de dromen met zwaaien van hun kraaienvleugels sissend in hun taal door vooruit gestoken snavels van geel kraakbeen Geen eenling die vredig liggen gaat in het nachtelijke blauwzwart van een weiland de zwerm zoekt hun heiland van de slaap wat nog donkerder wordt in het maanlicht van vervoering, het vriest, het kraakt onder…

Hierbinnen daalt stemming als milde dauw neer op gezelschappen en eenlingen. In de ruimte galmt soms welluidend zingen; stemmen luiden plooibaar: wijd, dan weer nauw. De toog noodt met glanzende lach tot drinken, warm dampend, opwekkend: één in genot. Letterkunde mag in de kast blinken.…