inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.892):

Het is nog te vroeg.

Ze verbreken de dromen met
zwaaien van hun kraaienvleugels
sissend in hun taal door vooruit
gestoken snavels van geel kraakbeen

Geen eenling die vredig liggen gaat in
het nachtelijke blauwzwart van een weiland
de zwerm zoekt hun heiland van de slaap
wat nog donkerder wordt in het maanlicht

van vervoering, het vriest, het kraakt onder
de regen van felle sterren bedekt het
laatste gras voor de onbetreden voeten
in het gebroken porselein van de serviezen

van gelekte brieven. Leegte om zich heen
in leugens te verliezen, de stropers van
de ademloze tijd, krassen namen in de
vers gevallen gruis. Ze likken de

sneeuw uit beide ogen die smelt op
een uitgestoken hand waarop de dag
zich in beweging zet. Waar wacht ik op,
wat houdt me tegen? Het is nog te vroeg.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 9 februari 2014


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 116

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
switi lobi
Datum:
10 februari 2014
Je zegt hier veel en dat- terwijl het zo vroeg is.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
10 februari 2014
stropers van ademloze tijd...prachtige zin...één van de vele uit dit mooie gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)