Alle inzendingen over eeuwen

Refrein: Daartussen in de eeuw'ge strijd te willen leven, een notendopje op de oceaan, bedreigd door storm en woede van de zeeën, vechtend om de haven in te gaan. En dan de rustplaats vinden op de ree, na 't landurig worst'len op de zee.…

Al sinds eeuwen wordt het weer Kerst In een stal te Bethlehem geschiedde toen het grote wonder Onbevlekt een Kindeke terwijl Eva reeds appel had gegeten van de Boom van de kennis van goed en kwaad Wij vieren tijd en het leven alle dagen en maanden van het lopend jaar Alles in de strijd.…

Meer dan een halve eeuw geleden, stond ik bij ons familiegraf, dat eens mijn eigen graf zal zijn. Hier, in het Bos van Zeist. Vandaag sta ik hier weer, en gedenk ons aller leven. Straks zullen hier ook, mijn kleinkinderen staan, die nu nog tijdloos spelen. De zon schijnt. De wind fluistert.…

(Välkommen till Jokkmokk) Poolcirkel, Sami, rendieren en sneeuw Leven in toendra, honderd jaar na eeuw Pingo, palsa en permafrost Samisch Verheffende verhoging in moeras Via Trondheim en de Noordkaap kerk & rots Welkom in Jokkmokk, dus aange- komen De zeer lange reis vorderde gestaag door veel elanden gadege- slagen Vervolgens…

verwijzing naar vroeger eeuwen, zo de mythe wil geloven om in elkaars armen en gedachten te verstenen als lot, dat het geluk niet zal benijden.…

Tranen van de kleine mensen vallen nog, nog een paar seconden, nog een jaar, nog wat eeuwen! Dooft het vuur nooit uit? Rimpelloos doorschijnend is de hemel bloeiend. De storm zwijgt stil en lost op in niets. Ademloze woorden in de morgen weven een schitterend web. Om te vangen een ieder die bidt, danst of vecht!…

De Veluwe legt haar vloeren zoals eeuwen geleden hard en ruw soms in losbandig scharlaken avondlicht dan weer ingetogen in krijtstreepjes van pastel elk schijnsel wacht geduldig op wiekslagen en reeënsporen - taal van passages - sprokkelaars en eekschillers verzamelaars van karigheid zwoegen er zwijgend sprengen springen uit sompig…

’t Breed grauw gelaat van de Afrikaanse kust, Na eeuwen van een ondoorgrondelijk wee Gekomen tot een onaantastbre rust, Staart steil terneer op de gekwelde zee. Ons blijft ’t verneedrend smachten naar de ree. Geen oceaan heeft onze drift geblust, En niets op aard, ook zwerven niet, geeft rust, En de enige toevlucht de prostituee.…

en koriander te sudderen Bonte was netjes opgeplooid in de kast Als de ziele luistert Rent vrouw-lief rond met dweil en stofdoek Dromend van Gezelle, Marsman en ook Moricone Snakkend naar de tuinen van Adam en Eva Sneeuwwitte kat aan de haal met dweil - mag niet, lieverd - Piano van Beethoven zo majestatisch groots Anne Frank trotst alle eeuwen…

Ik kom haar ruimte binnen vlak voor haar vertrek, voorzichtig om af te dalen in haar zelf gekozen eeuw, zo stil, licht als sneeuw op sneeuw, liggen handen op het smetteloze linnen, we zwijgen, ongeopende vuisten om niet hoeven los te laten, strijdbaar is gestreden een glimlach strijkt over het gesteven laken, het rusteloze…

De zeventiende eeuw had schaduwzijden Naast meesters met penseel de heer met zweep De slavenhandel was een gouden greep ‘Beschaafd’ maar ook barbaars waren die tijden We maakten winst en werden onbescheiden We gingen telkens vol begeerte scheep En hielpen daardoor ‘goederen’ om zeep We dreven mensenhandel, zaaiden lijden Erken nu het voorvaderlijk…

Kracht uit zich door een natuurlijk geweld Gaten tussen bomen Een boomstam door natuurkracht geveld Een zwarte specht was in je gekomen Gehavende stammen vertellen over eeuwen In jouw holten sliepen spreeuwen Je hart was rot tot diep in het zicht Een proces dat doorging totdat je was gezwicht Verspleten tot houtige vezels Judasoren vergelijkbaar…

Onder de vredesvlag is er de meeste vrijheid om de oorlog voort te zetten verwijzend naar bepalingen in het vredesverdrag Er is altijd een verhaal te vertellen over vroeger een tijdperk te kiezen waarin besloten lag wat verloren is gegaan een Gouden Eeuw waar het volk recht op heeft en in zal opstaan: alles komt goed als je maar het…

De liefde is dezelfde liefde de liefde die de liefde lief heeft je vraagt me zachtjes of je naakt mag dansen onder de zomermaan zwoel in de nacht de waanzin van de donkere nacht is de waanzin van de eeuw geworden in een land waar ze je niet stenigen om het geluid van jouw geaardheid antwoordt mijn stem om alle bewondering te uiten…

wild of wreed Woestijnvaders in jeremia's keet Heremieten met termietenoren Wervelende derwish kluizenaren Avant-la-lettre heilig op pilaren Zielzoekend Sinaï Egyptenaren Harptokkelend eensnarige gitaren Rollen in de dode zeebeweging Heethoofdige illustere vertogers Antonius de Grote, Mozes de Donkere Amok makend sinds de derde eeuw…

De gens Van Zeiss van Bessen Coorenmael Sinds eeuwen aan fort Doorenweerd verbonden Hun oorsprong stammend van de IJsselmonden Verzwakte, zonder nakroost, per gemael Baron de Clyotard van Tetteroode Uit Kleine Schaers, het oude hoge huys Via endogamie met Brakell Buys Verwant aan 't oud geslacht van Clufftezoode Verdoemd als…

Je hoorde hoe zij aan kwam lopen Haar ene schoen was rood van kleur De ander blauw, inferieur Zij die zich niet wou laten dopen Met aan haar schoenen rinkelbellen -Als was ze eerder dier dan mens- Voldeed zij braaf aan heersers wens Zich als een Joodse op te stellen Geschift, de dwazen die bedachten Hoe een bevolkingsgroep te merken Met…

je vingers streelden liefdevol de beduimelde hoeken van de veelgelezen bladzijden recht in de oudste editie ging het vaak over goed en slecht er was geen nieuwlichterij maar wel historie die de eeuwen hadden gegeven ter nagedachtenis in merkwaardige parallellen waren dezelfde fouten niet te vermijden het goede bleek heimelijk…

Wie niet, als wij, in het donkerst Europa van deze eeuw, toen er geen enkele uitkomst meer leek, jong zijn geweest, en hebben liefgehad, zullen nooit beseffen hoe wij ons klampten aan het klein geluk, een sonnet, een spoortje van weelde, wat druiven in een kristallen coupe, die scheurde bij het overtrekken van bommenwerpers.…

Duizenden jaren geleden op een bijzonder magische plek Zag hij het eerste levenslicht onder een beschermend bladerdek Van een jong klein boompje uitgegroeid tot een echte reus Groot, sterk en machtig naar een evenbeeld van zeus Met zijn stevige wortels verankerd na eeuwen nog steeds imposant Heeft alles al overleefd stormen…

hij kijkt me aan vanuit het fotoboek het jochie met de veel te grote pet een hard maar ook vertederend portret zijn stille ogen naar geluk op zoek donker Den Haag, ruim een eeuw geleden lang voordat Drees zijn zegeningen bracht met kerk en kapitaal nog aan de macht een sloppenwijk zoals in vele steden de foto’s geven een ‘romantisch’ beeld…

' terwijl tranen op je wangen zich oplossen in de lucht en zich vermengen met het stof van een van een volgende eeuw. ---------------------------------------------------------------- Uit: 'Na de wetten van Afscheid en Herfst', 1978.…

mogen ze sterven Ze hebben hun taak volbracht Heerlijke verkoeling gegeven In de warme zomer De natuur gaat zijn gang Zacht wiegend op de wind Nemen de bladeren afscheid Van hun geliefde plekje aan de boom Met een zekere waardigheid Zwevend nog even in de vrije val Dan de stille landing op moeder aarde De natuur gaat zijn gang Het eeuwen…

Was jij niet die zinnenstrelende man die eeuwen terug mijn hart heeft gestolen, maar die vergat het weder om te geven, zodat ik als een zombie moest dolen op zoek naar mijn kloppend leven?…

Een eeuw lang zal het wisselvallig zijn.'…

Ik heb nog een collectie heel oude schaduwen, Sommige half vergaan en kwetsbaar, Een paar nog uit de 18e eeuw. Kinderschaduwen uit Antwerpen, De schaduw van een rode lelie, Een meeuwenschaduw uit Den Helder. En uit de tijd van Koningin Emma, Gerafeld maar nog goed herkenbaar, Schaduwen van grijze dames.…

andere kant op te kijken want het land besturen is geen sinecure gekozen worden revenuen opstrijken zo hoor je snel bij de nieuwe subsidierijken naar bekwaamheden wordt niet gevraagd als jouw kruiwagen maar je salaris draagt wij warmen al tientallen jaren op geen bestuurder die dat snapt en stopt stikstof co2 en ook pfas doen al eeuwen…

de dodenbaar Gebogen hoofds, vereenzaamd droef Een moeder die haar kind begroef Sluipt wanhoop d' aarden straten door en glimlacht als te voor en glimlacht of zij hoop nog hiet dat niemand merkt haar wrang verdriet, En draagt uit rouw geen rijker kleed Maar diep haar dieper leed --------------------------------------------- uit: Onze Eeuw…

krachten botsen als een grillig lot brengen mensen samen en uiteen schuilen diep en vluchten ver zoeken naar de levensbron jalousie en ijver maken tongen los het oog ziet slechts een deel kent niet de ruime blik van verre horizonnen maar slechts een blinde vlek die groter wordt verdwaalde scherpe zinnen snijden door de eeuwen heen niet…

wij hebben alles gedeeld ook uit de beginjaren van de schepping de evolutie en het ontstaan van de mens het altruïstisch erfgoed is overgeleverd op tal van manieren waarbij de chronologie van het gebeuren speelt in de verhaaltrant zich het eenvoudigst laat begrijpen en lezen door de eeuwen heen jij bent geschiedenis je ogen…