Alle inzendingen over einde

'Geen eind lijkt', zei 'n dichter uit Rome, 'aan mijn inspiratie te komen: het schrijven gaat goed, daar er altijd vers bloed door m'n dichtader zal blijven stromen.'…

betoverde luchtbellen bliezen we door de nacht ik keek ze na onwetend zwevend op weg naar een oneindig einde zoekend naar geluk een luchtbel zweeft tot de betovering verbreekt…

weglopen in de regen gewoon tot het einde van de straat niet meer omkijken wetend dat jij daar staat door lopen gewoon tot je niet meer voelt en het lijkt alsof de warme regen ons voor altijd van je afspoelt…

nu dit seizoen zo voelbaar naar een einde glijdt de avonden zich lijken neer te leggen kom dan, juist dan nog in mijn late zomer en leef met mij bij dagen na een rijke bloei van de volledigheid…

blonder dan roze kleur je de dag zing je de woorden zonder einde ben je alles in mij dat ik vergat lach je een lach om mijn mond ben ik het zijn in je ogen dat rozer dan blond sterren in de hemel zond…

U die met ons Door diepten Bent gegaan Verzekert ons dat Wij aan het eind In Uw licht mogen staan Bert, Nuis, 10 juni 2012 Een post-depressie gedicht…

Als ik mijn naam niet meer wist als ik niet meer wist 'waar' of 'hoe' en geen tijdsbesef had dan was er altijd nog dat Leidend Licht in de verte, aan het einde van de zwarte tunnel die me verder leidde waar ik moest zijn. Dat Licht: dat ben jij !…

ze heeft ons gedragen in ons prille begin wij droegen haar naar haar laatste einde vijf wezen brachten haar een laatste groet dag moeder wees licht lichter dan je nu al bent…

Pas daarom op bij uw gesprekken, Dat u aan het langste eind blijft trekken.…

Een show in je eigen oog bekijken, is helemaal het einde. Daarna volgt het duister van onzekerheid, en vertrouwen in de....tijd.…

De speelplaats van het verzet de verlenging van de levensduur het stoppen van de stroom in de vallei zonder erbarmen grijp mij, bekoor mij en tel de dagen het is een feest zonder einde zijn er nog accenten in de sleur van de waanzin…

Piepende machines Lange slangen Knikkende hoofden Schuddende doktershoofden Mensenlichaam net een lijk Alsof hij onder al de stress bezwijkt Gaat hij verder of is dit het eind?…

Turkije wil graag bij Europa horen, maar Europa houdt de boot nog af. De Turken vinden dat een zware straf; hun reputatie is toch naar behoren! Zo laten we de Turken spartelen; ze mogen nu nog twee jaar martelen.…

Japan, een nucleaire vuilnisbelt Evacuaties, jodiumtabletten In Libië razen de kruisraketten Het eind der tijden wordt alom voorspeld Juist nu is Zijne Cruijff tot ons gekomen Helaas, ook hij heeft splijtstof meegenomen.…

Net Heintje Davids, hij duikt steeds weer op. Want als je denkt: waar is ie toch gebleven of zou die Dickie überhaupt nog leven, dan zie je boven ´t maaiveld weer die kop Hij trekt weer eens een clubje uit de goot. Nee...Advocaatje is nog lang niet dood…

de straat is niet het einde als ook ik langs de muur mijn stappen zet en de honden bij je wegjaag…

De zee van vuur maakte een triest einde aan je bestaan. Gestaag liep het dovende water de haven in, als tranen die ons met lege handen deden treuren. Ons geborgen toevluchtoord, vergaan in volle glorie hoe kon dit gebeuren Het einde van een statige oude dame, het einde van uw bijzondere historie…

Onze paden schenen te gaan kruizen Zouden gaan verweven Alle signalen wezen naar de liefde Maar een gelukkig einde is uitgebleven Een openhartig gesprek, nog net geen ruzie Maakte een eind aan de illusie Een vriendschap is gevormd in de discussie Liefde was er niet, was de conclusie Toch koester ik gevoelens voor je Gevoelens die ik je…

Ik weet niet welke weg je neemt; de sterren gaan hun baan ten einde en straks is mij het dichtstbijzijnde, het langst gewetene weer vreemd. Maar wat bestond aan zon en maan en wisseling van de getijden, het was alleen opdat wij beiden elkander niet zouden ontgaan.…

Geen hoop, geen hoger streven meer brengt mij nog stervend in ’t geweer: het einde is als het begin. Ik was geen dichter, priester of soldaat maar zat daar ergens tussenin.…

Aan het einde van het spoor is nu zelfs geen stipje meer te zien de klok die staat nog altijd stil en het wijst nog steeds tien over tien.…

zelf voor altijd en voor eeuwig die ene dag die voor jou de laatste was maar jij had geen keuze slechts verlangen, einde van de pijn voorbij is je verdriet voorbij, alles is voorbij…

nu maar los, laat alles maar vervagen Er komt een einde aan een lange nacht Een stille stem beantwoordt al je vragen… Ga maar gerust, ginds wordt op je gewacht…

Ik heb je bemind met al mijn zinnen ik wil je blijven beminnen tot het einde der tijden en sterk zijn aan jouw zijde, mijn Lief ik wil je alles geven en oneindig liefhebben tot het einde van ons leven.....…

dat komen gaat, Beginnen mijn lippen zich te tuiten, Om geen melk, doch slechts lucht, Valse lucht, naar binnen te zuigen In mijn tandenloze mond - Het einde is als het begin, Ik ben terug bij af, Mijn levenscirkel is rond…

Soms richtte ik mijn pijlen op niet te Realiseren, niet te krijgen Heel de wereld lag aan haar voeten Daarna de kus die mijn wereld deed trillen Haar naakt omvatte mij geheel Overdonderd' mij Reeds voor de eenwording, samensmelting waren wij Innig samen tot het eind der tijd Dat 't eind der tijd helaas niet heeft gehaald Liefde echter overwint…

en zandkastelen maakten van het natte warme zomerzand we naderen het einde van het verhaal en komen hier nooit meer op terug het nieuwe dromen is begonnen in een nieuwe droomwereld door mij ontworpen voor jou.…

Een tragisch einde is er aan gekomen. In hun harten zullen de twee kinderen een mooi plekje krijgen en zullen ze hen voor altijd bij zich dragen. Sterkte aan beide ouders.…

qua leeftijd aan het einde van haar leven, maar qua gedachten er nog midden in. Een vrouw... vol vrolijkheid en praatjes, probeert er het beste van te maken. Een kanjer... wordt plotseling, een herinnering.…

Stilzwijgend Kijken we elkaar aan Met ogen vol emotie Is dit nu het einde...?…