Alle inzendingen over einde der tijden

Om al het aardse lijden te vermijden, Sloot ik me liever van de wereld af, Met geitemelk, wat sla en wijnkaraf, Verbeidde ik bedaard het eind der tijden. Er kwam al snel een einde aan mijn nood, Want onverwijld verveelde ik me dood.…

soms droom ik al van het einde der tijden maar … eerst in stilte liever nog wat lijden…

Japan, een nucleaire vuilnisbelt Evacuaties, jodiumtabletten In Libië razen de kruisraketten Het eind der tijden wordt alom voorspeld Juist nu is Zijne Cruijff tot ons gekomen Helaas, ook hij heeft splijtstof meegenomen.…

wil ik dood klamp vast aan kleinood mezelf vergast op onsterflijk lijden ongewoon verrast einde der tijden onaangetast…

Soms richtte ik mijn pijlen op niet te Realiseren, niet te krijgen Heel de wereld lag aan haar voeten Daarna de kus die mijn wereld deed trillen Haar naakt omvatte mij geheel Overdonderd' mij Reeds voor de eenwording, samensmelting waren wij Innig samen tot het eind der tijd Dat 't eind der tijd helaas niet heeft gehaald Liefde echter overwint…

De tijd glijdt voorbij Als een schip aan de horizon Verdwijnt hij uit het zicht De zon gaat onder Komt altijd weer op Tot het einde der tijden De zee brengt nieuw leven Neemt het oude mee Voorbij de tijd…

vol gezonde tegenzin kruipt groen gif door mijn lichaam opzoek naar cellen die roerloos woekeren om mijn adem te ontfutselen het gevecht ga ik aan omdat mijn einde der tijd nog lang niet daar is…

De zender doet van alles vlot verslag, Dus wilde men zich vast maar voorbereiden, Op wat nog komen gaat: het eind der tijden, Ik zag de film voor die bewuste dag. De mooi hymne zong ik mee, terstond, Omdat ik ’t oprecht het einde vond.…

De leiders praten over het klimaat Iets waar veel wetenschappers over strijden Soms dreigen met een snel einde der tijden Of zeggen dat het wel weer over gaat Maar zet nou eens een mooi verdrag op poten Dat ménsen niet meer worden uitgestoten…

Ik zeg U spoedig komt het eind der tijden Het staat geschreven het is zonneklaar Wat de heer Dieleman beweert is waar Bekeert u of er volgt oneindig lijden Vind u dit snelsonnet wat al te zot Aha! U zit dus ook in het complot…

‘Het is alleen maar pure Jodenhaat Die wij beloofden nooit meer te verdragen Wij laten ons niet langer meer belagen Bescherming is de staat van onze Staat Wij zullen tot het eind der tijden zweren De haat de wereld uit te bombarderen’…

De klok tikte het einde der tijden Het vloerkleed was nog nooit uitgeklopt De grote baas lag te slapen op de bank. Stilletjes is ze opgestaan. Het geld heeft ze maar laten liggen.…

Er komt een yoghurtdrank voor hoger opgeleiden Pastoor die over water loopt, geeft plots een gil En wordt, hoe triest, verslonden door een krokodil Verdomd, op dertien juni is het eind der tijden Snif, ‘k heb van nepnieuws een sonnettenkrans geschreven Voor dat juweel wou men mij hier géén ruimte geven!…

loop met mij naar het eind der tijden dwalen we samen om het verborgene heen op zoek naar het boek geheimen vol toekomst gedreven door het lot leest ieder zijn deel eens eraan begonnen wil je steeds meer onbeschreven bladen vullen zichzelf elke toekomst heeft een eind nooit zonder een begin ieder boek is uniek je leest maar schrijft…

ik heb het intens zwarte van schaduw ervaren waar nacht en dood het donkerste bloed uit de levensgoot vergaren schemer nog bevroren is omdat eerst licht moet ontdooien voordat schaduw zich kan ontplooien daar op het einde der tijden voel ik het heftige strijden tussen bestaan en roemloos ten onder gaan…

in duizenden scherven breekt liefde uiteen daar jouw hart ophield overmand door een waterval aan tranen rouwt mijn zijn om degene die ik liefheb met al ik ben zal onze liefde niet verloren gaan maar me dragen tot het einde der tijden waarin wij zielsverwanten elkaar zullen treffen en versmelten als één…

het eind der tijd blijkt een nieuw begin erbuiten vallen en wakker worden er precies midden in waar zit jij je intussen straten in verhalen van nu een woord laat je baren het is tijd om uit te varen.…

loop met mij naar het eind der tijden dwalen we samen om het verborgene heen op zoek naar het boek vol toekomst geheimen gedreven door het lot leest ieder zijn deel eens eraan begonnen wil je steeds meer onbeschreven dromen vertellen hun verhaal als droom zonder eind waar toekomst wenkt elk verhaal is uniek je leest het…

Dacht dat er tijd was voor... Dat zo te blijven... Dat mijn tijd... Dat jouw tijd... Dat een einde... De tijd... ... ii Bankjes voor het palazzo, denkend aan de elf geboden, tellend één twee drie vier... Check check check...…

als de krijsende zagen zijn stilgelegd rijen bomen van hun charmes zijn ontdaan overvalt mij elk jaar weer dat troosteloos gevoel alsof het eind der tijden is genaderd maar nu ik aan de gehavende restanten weer nieuwe levenskracht ontwaar is mijn somberheid al snel verwaterd hoor ik overal weer vogels fluiten zelfs al fluiten ze niet…

nu het einde der tijden met haar voeten op mijn deurmat staat en ik mij zondig door haar te omhelzen en zeggen dat de tijd die mij rest de pijn is die mij omlijnt met vage begrippen uit een fase die niet de mijne is ze kan niet spreken, maar in haar vuur proef ik de begeerte wanneer ze me neemt zij is vrouw, vaginaal en bebost met grote…

Lichtkind, dat met zwaarte spot, Wilt ge als mijn schildknaap naast mij rijden, Vreugdwaarts, tot het eind der tijden, Naar de burcht van God?…

Gods grote Waarheid blijft van het begin tot het einde der tijden steeds zichzelf dringt tegelijk door in menselijke zeden die dikwijls weer nieuwe gedaantes krijgen behoudt daarbij haar vorsende lichtstraal ofschoon ze voor het oog verandert of ook kan verdwijnen zelfs het meest vernuftige denken blijft altijd te klein om de ruime Hemelse…

Op het einde der tijden, de dood van de nacht zal mijn zachte ster verschijnen, minnaar van uw al. Ik kleur uw wangen roodzacht, mijn glans is jurk, glijdende zijde daar als uw oker zich onthult, luid gebaar van u in het nieuws van mijn verlatenheid.…

Een fles Chateau Margeaux staat te ademen De afdronk wordt er beter door Twee comfortabele fauteuils naast het vuur Ik getroost mij veel u te behagen Kom, laten wij praten tot het einde Vergane tijden passeren ons Wij weten samen de eindigheid van het jaar Wanneer de nieuwe maan zich wast Breken er andere tijden aan, voor u En ook…

Weet dat leven werken is; altijd wordt er wel ergens aan gewerkt: werken zul je tot het einde der tijden totdat de klok zegt: stop en het effect van je leven is verwerkt.…

'k Ben niet meer die ik was, hoewel ik qua fysiek, tijd heb ho- ren palaveren* 'k Leef de jaren en werk de mooie maanden die mij zonder scru- pules worden gepresenteerd Een overdaad aan verstoorde verhoudingen** als gevolg van een, totaal zin- loos, dichte gaatjespan door mij meegenomen tot het eind der tijden Neem van mij aan dat…

met wat geluk nog 15 jaar leven wij nog, wij leven nog 'k Zal tot het eind de tijd beschrijven zonder ook maar één leugen…

Ik heb je bemind met al mijn zinnen ik wil je blijven beminnen tot het einde der tijden en sterk zijn aan jouw zijde, mijn Lief ik wil je alles geven en oneindig liefhebben tot het einde van ons leven.....…

der tijden…