Alle inzendingen over eindeloze liefde

het begin begon diep, diep van binnen als een mysterieuze vrouw eindeloos om te beminnen bodemloze liefde eindeloze kracht diep, diep van binnen is het begonnen schijnbaar zonder kracht altijd in de eeuwigheid…

Geen rust Maar slechts de stilte Geen verdriet En ook geen pijn Maar de leegte De eindeloze leegte Van het niet-verbonden-zijn Niet verbonden Als een lichaam zonder leven Een leegte Zonder liefde, zonder pijn Maar in stilte Een eindeloos verlangen Weer te leven Te voelen en te zijn…

Als 't maantje in mijn venster schijnt, Dan kan ik niet meer slapen; Dan komt de vraag: Waar is die God, Die alles heeft geschapen? De stille nacht, het eenzaam uur, Het suizlen door de linden; Dan denk ik aan de dood en 't graf En aan verloren vrinden. Dan wordt de geest zo onrustvol, En haakt naar 't onbekende, Als ik in 's hemels sterrenveld…

Eindeloze Vrijheid.…

Hoe mooi die menigte hoe in de zon ze wachtten Ik in schaduw in een steegje, in de koelte mensen sprak leuzen las van keuzes Een vrouw liep langs met kind aan hand in d'andere de Nederlandse vlag Dan bewoog de stoet Een juichen, opzwepend Véél rood wit blauw, Veel rode harten, Véél 'k hou van jou Gezonde goede mensen die ergens voor…

Is liefde een grote oceaan met huizenhoge golven of die niet te beklimmen berg door sneeuw en ijs bedolven Is liefde die prachtige oase midden in een eindeloze woestijn of dat niet te bestrijden virus waar allang een pil voor moest zijn Is liefde een stralend blauwe hemel waarin plots een regenwolk hangt of is het een hele drukke stad…

En hoe'k al zoekend naar de juiste woorden in duistere dagen, in voor-en tegenspoed haar voor mijn bedwelmende liefde heb behoed hoewel ze al meteen mijn liefde smoorde. Zo zit ik hier bedwelmd en wel door liefde, door herinneringen eindeloze beslommeringen.…

Ik zie de parels in de diepzee van je gedachten De parels die jouw schelp omhelst De vlammende vlinders in je ogen zijn mij dierbaar Het zijn kristallen in helder water die van liefde zingen Adem in mij, liefste Beroer mij met je licht Wees medeplichtig in eindeloze overgave een eeuwig zoete kus…

Stilte in de straat slechts roerlingen schaduwen tegen het donker stilte alom bij het huis waar een stoet van muggen de historie beklijft gewist in leisteen geschreven stil aan die zijde waar het ritme van de liefde aansluit op een driekwartsmaat eindeloze dans in het stille van de straat…

Wil ze drijven in haar eigen bloemenbed het groene haar de rooskleurige sprekende ogen wil ze drinken onder dauw van meidoorn licht als lucht wolkendromen verzinnen wil ze liefde zingen in haar eindeloze land windzinderend aanschouwen de heldere blauwe lach eenvoudig als ze aangereikt gewoon leven in een uitgestrekte hand…

De standvastigheid van de zon nadert zijn eind En langzaam wint de wintervorst De schijnbaar eindeloze strijd Om het donkerte van de nacht Met een laatste ademtocht Geeft de zonnekoningin het land haar binnenste: De kracht van leven De kracht van liefde En na een feest vol vuur Neigt ze vredig het hoofd Om tevreden haar innerlijk Tot…

Schemering, wacht... Beeld en pas vertragen tot nacht Lange wacht getijden van gevoel gewoel tot ik op de dag aanspoel verloren tussen jouw waarheid en de mijne Toch doorgaan, de blik achterom verankerd... deze dag doorstaan Ik heb geen kracht Schemering, wacht...…

hun ogen vingen eens kristallen van het dansend licht over het water vanaf de wallenkant weerkaatste spiegeling langs aarzelende lippen zij begrijpt nog steeds het afscheid niet eens vol liefde drijvend in elkanders armen dezelfde plek van eeuwig kussen en eindeloze dromen over de Drijvendverlangenplas van kort geluk…

ik wist dat jij in de wolken was heb je gemist zag je gezicht met welkom lach in blijde vervoering omhelsden elkaar spraken zonder taal in wederzijdse beroering openden naar buiten straalden liefde door de ruimte die ieder gaf het was een eindeloze dag waarin de zon ons alle warmte gaf die hij in zich had…

In de eindeloze strijd van het “ik” en het “niet-ik” wordt de liefde gedood. En toch zij sterft niet, maar herrijst als een Feniks uit de as van het mededogen. Alles gebeurt in mij en ik ben het willende niet, maar beide, speler en publiek, in het theater van het zijn.…

te weten weer voel ik hoe zon lach en ogen ons een eindeloze zomer gaven met liefde die in glas weerkaatste…

Vlinder, dans met mij je cirkels van liefde onder, naast of boven mij beroer me met jou vleugeltippen om samen te duizelen op hemelhoogte en rusten op een aardse bloem jij slaat de akkoorden op mijn woorden en samen zingen we het refrein hoe groot is de vreugde van het samenzijn in die nimmer aflatende dans van de eindeloze cirkel van…

een helder sterrenlicht twinkelde mij vannacht voor mijn ogen apathisch bleef ik kijken wandelde in gedachten mee in dit verblindende licht geen wanklank viel er te bespeuren ik was beland in de zevende hemel van een gelukzalig moment in een eindeloze stroom het wees mij een weg van warmte, liefde en licht die elkaar kruisen…

bed ligt mijn geest vestigt zich in deze eindeloze dromen van wat er overblijft zonder gedachten of tijd je zult mij nooit meer kwijtraken.…

de horizon van de eindeloze emotiezee is onbereikbaar dichtbij…

gebroken aan de vloedlijn van verlangen door het eindeloze ritme van toenadering en afstand neem mij mee gebroken aan de vloedlijn van gevoelens die verdwijnen in het eindeloze ritme van het dagelijkse bestaan wanneer de zee weer komt zal ik mij overgeven en niet meer verlangen neem mij mee…

In een eindeloze vlucht nam ik je mee in de nacht van de liefde. Je tederste plekjes weet ik inmiddels te vinden. Elkaar beminnen is prachtig en blijft bijzonder. De welvingen van je lichaam blijven fraai!…

Een kudde modder- schapen in de schemering – eindeloze hei.…

ik zag je dichter het was eind mei in voorjaarswarme poëzie rijpten je woorden uit je mond voorbij de zonsondergang je liet alles dragen in de eenvoud van stilte je liet je hart fluisteren in de eindeloze gratie van aantrekkingskracht,wendbaar in toekomst vederzacht in warm perspectief zelfs jouw straat staat vol beschreven met liefde in…

Ik was vergeten hoe mooi verliefdheid wel kon zijn Tot jij plots in m’n leven verscheen Jij bracht me terug duizenden vlinders en de warmte van dit wonderlijke gevoel Ik was vergeten hoe liefde iemand kon doen stralen Tot ik jou diep in de ogen keek Jouw blik raakte mijn ziel en veranderde mijn hart in een eindeloze bron van verlangen…

de uiteindelijke regie er was geen aanval en verdediging wel de pure bewondering van zoveel schoonheid in eindeloze passie…

Oh,eindeloze zee, neem mijn gevoelens even mee Laat ze deinen op de golven, zodat ze onder zeewier zijn bedolven Neem ze mee naar verlaten stranden, naar onbekende oorden,en landen Laat ze op de rotsen stuk slaan, of in het glanzende zout opgaan laat ze zich mengen met het zand aan de kust, dan heeft mijn hart heel eventjes rust.…

omdat ik met dit hart van vlees en bloed bemin zal ik wie was en wie er nog zal komen een leven lang herinneren en dromen voor wie ik liefheb is mijn eindeloze zin…

Gewoon de seks bedrijven, want liefde was er niet. Het zou voor één keer zijn, als je het daar dan maar bij liet… Je had nog iemand thuis, echter een uitputtende bron. De liefde was daar wel, maar onze seks overwon.…

Alsjeblieft... luister nu eens naar mijn geroep om jou, ik probeer je te bereiken maar jij hoort niets. Het lijkt wel of je mijlen ver weg bent, alsof er een glazen muur tussen ons staat, ik probeer wanhopig, ... geen antwoord. Dit is hopeloos, toch blijf ik proberen, ik wil je bereiken, toch word mijn geroep niet gehoord.…