Alle inzendingen over en ik viel

Hij hing met zijn leven in zijn lichaam met een overgeërfde kapstok de traditie een tortelduif vloog door zijn hart het gat er in moest nu wel gevuld dus trouwde hij een extra kapstok ook het goedgebekte hing hij over zijn vrouw’ s schouderstukken Veel viel mee en ook veel viel tegen zijn kleren slechts af te vegen de onmededeelzaamheid…

We vierden ieder jaar 'voor hen die vielen'. Ik vond het wel een beetje raar, had daar nog nooit iemand zien vallen. Het monument staat er nu nog. Het kruis gebroken wit. De letters donkerder maar toch nog steeds: 'voor hen die vielen'. De dag erna ontsnapten we. Mijn moeder zei: "waar ga je heen?"…

In Limburg viel een dakpan van het dak En is een schoorsteen scheuren gaan vertonen En in een winkel stond een pot met bonen Die eensklaps van de stelling viel en brak. Het leed dat door zo'n aardschok wordt berokkend Geldt slechts in Nederland als wereldschokkend.…

Terugkijkend op het leven en de tranen die hij liet in zijn zee van wanhoop Zij vielen in het niet Bij die ene traan Die viel Op het sterfbed Van de dromer Bespot en veracht Eenzaam en verguisd Een illusie armer en dan... de dood Een laatste traan En het besef Dat hij niet geleefd had Maar gedroomd…

In de natuur waarin ik voor je viel Op het gras van de liefde Soms ruzies tijdens de regen Maar het werd vrede in de maneschijn Onze liefde als een enorme eik Waar langzaam de bladeren van af vielen En niet meer terug aan groeiden De eik die stierf…

Nimmer viel Oranjebitter zoveel bitterder verloren als toen op die ene dag die er met glans viel van de stad waar een oranjezon in smoren lede ogen zou doorboren daar waar iemand in de waanzin zo die ware zin vergat die ooit een Vijftiger - zo schoon in dichtersinkt had neergestreken maar nu weerloos was gebleken ín de waarde die het had…

.' Hij was een lifter op en top; bij 't eten viel-ie neer, maar na de maaltijd viel-ie op: hij steeg naar Onze Heer.…

Zij viel in de diepte toen zij werd gebroken in duizenden stukjes bedroefd met een traan Haar laatste kwartiertje was nu aangebroken het zou haar niet lukken nog een keer te staan Een mannetje droef probeerde te schikken maar zou met zijn lach in haar ook vergaan Ze viel in de zee en stierf in snikken en met haar de zee die nooit…

groen nog klom ze op de muur bladstil was het toen ze erover viel…

verstrooide poeet viel in openstaande put en werd prutdichter…

je kuste mij mijn ziel en ik ik ben daar gebleven waar ik viel zonder jou…

Sneeuwvlokken vielen op het stillevende gras bleekwit van de kou…

Zo zoet is het fruit dat ik niet plukte, het viel – zomaar in mijn schoot.…

Voor ik val viel jij voor. Ik voor val. Is zij al voorgevallen. Het zal voorvallen. Zijn wij voorgevallen. Jullie gevallen voor val. Nu zullen zij voorvallen. Viel ik niet voor. Jij voor val. Viel hij voor. Allen voor al. Rol voor la. Val voor allen. Jij voorvalt. Val ik nu voor. Hij valt voor. Voor zij valt val ik voor.…

Daar was je opeens uit het niets ik viel voor je als een blok uit het niets is er nu iets tussen ons er is iets een gevoel liefde ik hou van je…

kranig ingezet viel het in de grond tegen schade gebleven senryu…

kranig ingezet viel het in de grond tegen schade gebleven senryu…

balkenende dacht mijn kabinet viel niet echt in goede aarde…

ik viel uit mijn rol en was weer voor even mezelf confronterend wel…

werd vermoeid wakker in een uitputtende droom en viel weer in slaap…

je eens zo mooie kleuren vielen hard vloeiend tot diepe herfst…

De hangklok viel stil met de schemer de regen geruisloos geen wind…

rijgen, pas daarna viel ik stil.…

Hij ging lijnen en toen viel-ie af van het paard bij het sporten en kwam na een korte verpleging terecht in het graf. Hij heeft nog veel bloemen gekregen. Een dienaar van God sprak z'n zegen: 'Hij viel af. 't Leek een strop, maar tot slot viel-ie op, want hij is nu ten hemel gestegen.'…

Er vielen er veel die zomer. Uit schaduwbomen vielen ze, van manen waar het ijsde. Het kind een pop van nog geen meter hoog. En zo veel gele snavels, zo veel stilte viel die middag op het pad. Zou een vleugel bewegen met balsem van water? Een kleine dood klopt in het kind, het is gemaakt om te bewaken. Dit uur. Die tuin een kom.…

moment viel al het geluk op zijn plaats.…

ik viel de afgrond voorbij de bodem bood geen houvast meer voor mij ik landde op glas dat gebroken was de scherven rechtop in het gras ze kerfden mijn huid in wanden die gaapten randen verplaatsten tot een open geheel ik vergoot al mijn bloed dat in rood vaak de dood schrijft mijn ziel viel niet mee…

het gras is groen geschoren op het veld van eer de witte kruizen dragen namen van de helden uit weleer door hen die vielen zijn wij opgestaan nog altijd doet hun lijden zeer…

Wie stal al mijn dierbaren Die ik liefhad met hart en ziel Hoe vertel ik ooit mijn kinderen Dat de hel uit de hemel viel.…

als coullisse ben ik ooit op de voorgrond getreden het gordijn viel te snel had geen achtergrond in verleden en heden het toneel was er wel was misplaatst als kronkel van de regisseur slechte tijden die mij als pion door glitter en glamour zag schrijden het gordijn viel te snel voor mijn wording als ster die hel was mij nog een…