Alle inzendingen over faam

O Cardamine pratensis wat heb je een klankrijke naam maar treffender nog spreekt jouw lila waar je groeit, geeft die strofe jou faam O Pasen-en-Pinksteren-plantje wat…

De disneydroom van hollywood van silverscreen en hall of fame van emmy oscar glitter glamour making money yankee doodle donald trump dagobert duck Bij angstdroom van de zeppelins bij ontij brandend in de nacht en ondergang van de titanic paniek verderf en ongeluk wordt number nine, het n-woord, doodgezwegen het t-woord van de torens…

Een schorre haan ritst de morgen open hij, uit eigen faam, en ik uit naderend noodweer, mijn eerste adem zing, niet voor beide tot verademing, zich in badinerend licht laat tonen, balancerend op z'n trotse hanenpoten, schiet hij verbale gaten in het heelal en mijn ochtendkrant, een en ander opgesloten ligt in z'n begrijpelijke taal ben…

De Bijbel en Bach een onlosmakelijke eenheid klinkt als Cohen en Co een volle economische eenheid van een niet uit te putten bron de bronnen in de Bijbel en muziek maar ook en vooral de bron van inkomsten, omzet voor Bach en zijn grote gezin elke zondag een nieuwe cantate voor de Here God en Jezus Christus maar vooral voor de broodheer…

ofschoon je glans in alle dorheid is vergaan klim ik je heuvel op tussen uitgeteerde mozaïeken rust je naam de zon brandt nog eeuwen je faam pijnloos scheurt je marmer open wespen zoeken in de wonde naar het opgedroogde leed maar langs verweerde stenen groeit eenzaam een perzikboom bijna devoot beroer ik zijn droom zelfs een vijgeboom…

ogen liep en week als je een vinger wenken zag je plukte woorden van hun lippen, kuste ze en wierp ze als zoenen in een zelfgemaakt boeket van bloemen in hun schoot je geeft je bloot als zachte streling voor hun handen, met jou wordt achteloos gespeeld totdat het iedereen verveelt je bent voor hen een sloof een speeltje zonder faam…

Mijn faam is zoek de rest is het gesjochten van kunstgeschiedenis en domme duitenmis die veel te innig zijn vervlochten. Beroemd stond ik als duur te boek tot kenners die zich zelf benoemden mij redeloos ontroemden. Hun loon mijn hoon, werd ik een epigoon zelfs kloon genoemd: zo viel voor mij het doek.…

Moeder en zoon zingen de Johannes Passion in de Sint-Urbanuskerk te Amstelveen vrijdagavond 16 maart van het jaar des heren 2018 Daar staan ze dan, daar zingen ze mee met hun ACOV ‘zie daar’ mijn schoonmoeder, 83, het oudste koorlid ‘zie daar’ haar zoon, 52, sinds ‘84 mijn vriend&partner En ik, ik Jan Jacob, anno 52, voel me een ‘leerling’…

op de eerste etage slungelden haar benen uit het raam over het al haast verrotte houten kozijn van een herenhuis met verloren faam ze daagde mij uit met blote benen en lonkende ogen die mijn lust wilden lenen onder het gewuif van een luchtige rok ontsnapte mijn verstand geenszins aan deze ruif en mijn hart haastte zich als…

fluister stilte in mijn beide oren gij, mijn alter ego, vriend en innerlijke buur kijk over de dag van morgen heen zolang gij mij dient, uw naaste in mijzelf, en ik de voortschrijdende schoonheid zal bekoren labidura riparia labidura riparia ik herhale uw naam het is gelijk de mijne tezamen en aanvullend dragen wij de faam…

Hoe hoog vliegt de naam van de moordenaar met faam in droeve vrede van het lied door alweer een bloedvergiet is het keerpunt weer bereikt hij die zich zonder wapens ijkt aan de aard van het bestaan zonder drang in stille waan zie de vogels vliegen hoog het kind houdt het niet droog plast verdrietig in zijn bed door zijn dromen uitgezet…

De kleine Prince Rogers Nelson uit Minneapolis Vijf Grammies won hij en een eeuwig leven in the Hall of Fame Zwoel zong hij, tegen 't falsetto aan en dubde een voor een alle stemmen in Nu eens soul heel sensueel dan weer rock 'n roll jazzy als een drummer en als toetsenist Net als Stevie Wonder ook een multi instrumentalist…

stroom van zijn of haar gedachten gevoeld, gedeeld wordt door een andere ziel op 'n andere tijd en plaats op 't wereldwiel wiens leed of twijfel 't schrijven kan verzachten besef, o dichter, dat uw wanhoopskreten herkenbaar zijn voor anderen van uw stam dat 'n onbekende ziel u nader kwam dankzij uw taalsignaal, uw woordenketen wacht niet op faam…

het laatste gat wordt gedicht in de voor ons aangewezen tijd, kan niet somber klinken of ongrijpbaar vederlicht om dan aan te vertrekken en bij gelegenheid weer a-priori af te leggen en elkaar iets sterfelijks te ontzeggen, zonder in de ziel te kijken, is dat slechts een gebaar, dit met de muzen te vergelijken, vergeet dan mijn faam…

Jij sprong in de rode Buick benzinezuiperd van naam en faam jij ging graag mee naar de zee of zo maar rijdend door de kleuren van de geestgronden achter de duinen van Noordwijkerhout, uitwaaien met jouw rode, lange, gekrulde haren Op de radio speelde Chuck Berry ‘No Particular Place To Go’ mee Wat zong jij vals en ik iets minder toch werden…

ik heb je aan mijn vork geregen Neptunus is de naam en jij mijn faam grijs-groen was je kabbelend verlegen maar nu verstik ik je bij volle maan je koos de vrijheid langs de vlakke kusten bruiste je woede op de harde rots op jouw gedein konden de schepen rusten orkanen zweepten je tot woeste trots we vochten tot de laatste sterren doken…

Haar naam Al wordt ze oud, zij Blijft eeuwig jong Natuurlijke gave Goddelijke faam…

Dat haar geblazen faam zal snorren door de wolken, En dreigen met ontzag de wijd gelegen volken, De geel' en zwarte Moor, de Turk en Perziaan, Die zal haar mogendheid om hulpe smeken aan, En onderhandeling met haar als vrienden plegen, Met wissel of met waar, naar dat het komt gelegen, En doen gelijkelijk afbreuk en wederstand De Spanjaard…

eeuwig leven Een graal, een hoorn des overvloeds Menig maal bitter, vaak iets zoets Een proef moet worden vervuld Vechtend tegen hordes draken Die de schat weer zullen bewaken Trekkend langs beenderen Van honderden gevallen helden Die hun fantasie niet konden bedwelmen Het wellustig openen Van de magische gouden bloem Brengend rijkdom, faam…

zonder haar, rijplicht omvat de keel van mij en het bevroren land, het is niet zo dat de steel van de blanke lelie is gebroken, vertrokken alle keren op een houten slee, die plaats biedt voor twee, ik dien dat te accepteren, voor al die anderen die het tegendeel beweren,ik beween haar in gepolijste steen, ik kerf in hout haar klare faam…

Hier beginnen jouw seizoenen het lichte oprapen van hoop dansend in de schaduw, maanrat je gaat met een redelijk hart op de loop keert weer terug naar de waarheid onder helderend licht, een wakende maan roep je mijn naam naar de heilschaduw de zinderende stem van verloren faam je leest me veel minder dan vroeger niet meer zo vaak en veel…

Mijn naam zal verdwijnen maar toch kreeg ik nog faam, de voorpagina gehaald wat een prestatie op maat. Mijn wezen bezweek bijna onder zijn geilheid. Maar nooit en nimmer meer zal ik me zo voelen. Ik kan slechts streven het genot weer te verbreken.…

" Deze klank omhelst lang vervlogen faam, die bij ons vorstenhuis steeds mag duren. Deelnemer Willem-Alexanders schuilnaam verheelt zijn prins-zijn tijdens de kampuren, brengt het met Oranjes adel tezaam.…

van ons houdt we kijken naar punten en komma’s voelen het ritme letten op rijm betasten de strofen op niet te veel gein altijd is er wel iets om te vitten bepalen wat dicht is te licht is gemaakt en nooit aan poëzie heeft geraakt de boodschap is niet belangrijk we kijken naar naam of die past in ons streven dat ook goed is voor faam…

Op vele korrels goudgeel zand schreef ik je naam al blies de wind uit volle kracht en al haar macht, langs heel de Zeeuwse kust niets vernietigde je faam. Ik heb daar zitten dagdromen tot ver in deze nacht. Je liep daar in gedachten weer compleet recht ik wilde wel op dit stuk strand voortaan wonen.…

Als medicus had hij ook zeker een naam, Maar vliegtuigjes bouwen dat schaadde zijn faam. Beroemd is zijn schilderwerk: De Mona Lisa, Een scheef lachend bekkie; afkomstig uit Pisa? Hij was met dat toetje verdraaid in zijn sas, Omdat hij van Mona zo'n liefheber was…

Mijn moeder die je verder met geen stok het ijs op kreeg kookte in het schaatsseizoen enorme pannen erwtensoep en deelde deze uit vanaf de steiger voor ons zomerhuisje de soep genoot een faam tot ver achter de dijken men reed er graag een plas voor om of kluunde zich de bramen een enkeling trotseerde een nat pak onder de brug slechts éénmaal…

Als eens mans Oud en verkommerd lijf zal 't zonder faam Sterven, als een die na lang, donker trekken Hief tot uw licht zijn brekende ogen wond, En in het land van uw geluk maar vond Een plaats om zijn dode voeten te strekken.…

Op het veld kon hij danig ontsporen Als voetballer maakte hij naam en faam Kreeg in Manchester 'The King' als bijnaam Cantona liet zich nooit ringeloren Men kon hem niet beletten te scoren Op het witte doek is hij zeer bekwaam En ook op de planken is hij werkzaam Hij laat nu wederom van zich horen Eric kent dus echt geen aanstellerij Houdt…

Smakeloos werk én verfijnde kunstschat roepen zoekende gelovigen tezaam in winkels en kerken vol grote faam. 't Geweldige heeft een onaantastbaar "wat?" Mocht hier toch de verstilde stem klinken van de bouwvallige stal, nietig en oud, die vele eeuwen her reeds moest verzinken.…