Alle inzendingen over gedachte droom visioen ster storm thuis

We hebben ver gereisd zonder een huis Maar niet zonder een ster. Niet zonder een visioen, niet zonder droom. De weg lijkt eindeloos lang en ver. Maar Ik zeg je, ze is niet verder dan een gedachte. We reizen op het Licht Alle ballast overboord. Een reis op de wind.…

Met een transparante parel van het blad wordt mijn visioen in mysterie beneveld bezongen door een aria dat galmt in de glorie van de dageraad. Ik overwin het eerste licht door een kier de hoop op het weerzien van mijn droom één gedachte bij de aroma van cacaobonen dat is de handeling wat vanzelfsprekend gaat.…

jij kribde in een stal jouw ster straalt overal het licht van vrede uit weet dat god weer mens geworden is zal sterven aan het kruis dan wederkeren naar zijn thuis hij heeft de vrede teruggebracht die in het paradijs verloren werd gedacht…

Had vandaag een visioen dat we allen wensen en dromen van 'n leven vol begrip en fatsoen waarin geen oorlogen voorkomen.…

van liefde in God's handen, gemaakt tot een paradijs, in alle landen Een gedachte, tot mij gekomen een visioen in mijn dromen het schilderij van een wereld ver van mij verscholen…

Met slapend dichte ogen droom ik ’t beeld van jou je pracht’ge slanke frêle lijnen tegen ’t licht geniet ik pose van je dans in ’t hemelsblauw je bent een visioen, een droom, een schoon gedicht.…

Druppels vallen op het doek boven zakken slapend vlees Warme adem blijft gevangen het snurken zacht en hees Een uil kijkt naar de sterren verslikt zich in wat lucht repeteert nog eens zijn kunstje nu in vogelvlucht Zachtjes vallen dromen synchroon met strepen ster Na al die vele kilometers is thuis nog steeds niet ver…

De storm veegt de tekens van de rotsen en ik laveer tussen waan en waarheid rond het speerpunt van de nacht waar de straffe wind ijlt, met tegenwicht mijn gebeente bijeen houdt in de storm der gedachten waar mijn heil verankerd ligt in het ongeneeslijke der natuur hier, kabbelend op dit laatste uur Illustratie: ' Het broertje…

Zo had ik je nog niet ontmoet, zo dansbaar en doorschenen, zo thuis bij discolicht zo snel wer- velend in die muziek van jaren her. Ik heb je lief, mijn ster.…

Wij zeven de kleuren, belichten de tijd die te ver voor geluid als een stralende ster op ons afkomt. Het aldus verkregen gebied dat we opslaan is houvast en huis. Steeds weer komen wij thuis. ----------------------------------- Uit: 'Voorheen te Orisande', 1986.…

een woord vermoord een zin vergaat het verhaal staakt er is geen regel die overleeft deze leegte is gemaakt voor dromen, visioenen hoe je het beleeft en de illusie doorzeeft een hoofdstuk zonder hoofd onzichtbare punten mijn pennenvuur uitgedoofd de gevulde leegte vol van niets ruim van ruimte vol van gedachten over iets…

Als het licht speelt tussen de bomen En jij gedachten weg laat dromen Visioenen door natuur gegeven Beland in een wereld van beleven Als natuur speelt als harpmuziek Vogels zingen in een vrolijke ritmiek Het voelt spontaan en heel sereen En zonnestralen alle kanten op verdween Je hebt er gemoedsrust uit meegenomen In het plaatje blijven…

nog mooier dan de zon is de lach op jouw gezicht die elke seconde naar me straalt als een parel in een oester wat droom ik toch weer weg in de gedachten van jouw vuurrode hart waarin mijn liefde voor jou schittert als een ster.…

een zucht verraadt mijn intens verlangen droom al je woorden met m’n ogen dicht het is jouw ster die de hemel verlicht de schittering heeft mijn hart gevangen het firmament met glinsters behangen jouw stralen glundert nu in mijn gezicht toont de schoonheid waarvoor ik zwicht nooit gedacht dat ik dit mocht ontvangen het donker en licht…

Een naam op steen als de hare drijft haar terug in tijd door dromen en visioenen in zinloze strijd zij hield zich groot verzorgde de zieken begroef ze nadien en vond zo ook haar zwarte dood…

Als in een droom zweefde jij voorbij een droom die enkel eventjes duurde Jij morste een druppel liefde voor mij en kroop terug achter het ommuurde Als in een illusie laveerde je langszij een illusie dewelke iets utopisch had Je fluisterde stil wat woorden tot mij en ging met al dat ik aan liefde bezat Als in een visioen wist ik jou vlakbij…

Een ster straalt boven aan de hemel Deze ster is speciaal voor jou en mij Iedere avond als wij hem zien maakt hij ons blij Sander is het mooiste wat ons ooit is overkomen Sander is altijd bij ons, ook in onze dromen Wij zullen jou missen voor altijd Maar nemen nooit van jou afscheid! xxx papa en mama…

Deze ster is nu in mijn leven gekomen. Ze is precies zoals in al mijn dromen. Nu geef ik haar mijn blind vertrouwen. Omdat ik van haar ben gaan houden.…

bevreemdend toch, hoe eens zo ster- ke beschavingen, zo anders... vergaan? oh, waarom beangstigen vreemde dingen ons thuis, onze gewoontes? hoe werken die temporele ster- allures, dat schrikbewind voor hen die als wij gelukkig willen zijn?…

Wolken verdwijnen Nemen gedachten mee Vliegen door stormen Ver over land en zee Gedachten vervliegen Verdwijnen in lucht Stormen nemen af En ik denk, zucht...…

Ik was ooit eens iets vergeten, Maar, ik kon er niet opkomen, wat. Ik had het moeten weten, Maar, ik kon maar niet bedenken, wat. Het was iets met liefde, Maar, ik was vergeten, wat. Ze maakte het uit, En ik wist, wat ik vergeten, had.…

Bemin en verwonder, Beleef en geniet, van al dat prijkt, Van al dat leeft, Van de zin en de onzin, van heel het leven Ontwaar en bewonder, Ervaar en beziet, Al dat verrijkt, Al dat ons geeft, En beleef de beleving, van heel het leven…

Begrijper van al mijn leed, Trooster van al mijn zeer, Toeschouwer van al mijn dwaasheden, Vaste vriend in mijn gezelschap, Luisteraar van mijn gebeden, Miauw toch nog eens een keer, Zoals je ooit zo vrolijk deed.…

als de nacht haar deken spreidt mij hult in zachte dromen waar een ster in nevelen schijnt mij liefde wil beloven zal een zucht uit het niets een schreeuw van verlangen de beklemming doorbreken groeien in mijn hart waar rust in mijn dromen de belofte van een ster zal verschijnen in stilte als een zucht uit het niets…

Te neer, op de sofa van het verlangen, geveld, log in de zwaarte van de droom, omarmt het dwaasheid en zijn zonden en het vlijt zich neer bij het verdriet. Het weet niet meer wat eerst begon: was het honger, dorst, ontbering of de lust? Het wil de hoge treden op en hier vandaan, het wil een ster die twinkelt als ze lacht.…

Niet dat ze slecht zijn of versleten omdat de aarde anders draait de meeste klanken zijn vergeten zijn onnodig vaak verfraaid Gewassen zijn de asfaltwoorden vol van onverwacht geweld als de doden ze nu nog hoorden was hun grafgang uitgesteld Dromen van dichters in elke tijd visioenen van onwerkelijkheid.…

Lange laan omzoomd door berken Zonlicht speelt spel met schaduwblad Silhouetten achter stammen wijken als ik kijk, omringen me, meer dan dat Waarom doorgaan? Geen antwoord Oneindig plein, schitterende straten, paarse heuvels, witte wolkenluchten maar de zon - heeft hij me verlaten? Kijk daar, daar is hij zoals het hoort Klanken van…

Ik was dertien toen ik dit droomde, in het begin van de herfst, bij mijn grootmoeder in Aleksandrovo. -----Ik bevond me in een onbekende straat. -----De huizen stonden zij aan zij, -----als om zich aan elkaar te warmen. -----De daken staken in de hoogte -----als hoeden van middeleeuwse dames. -----De mat-gekleurde vensterruiten,…

hoop nu op een mirakel in droomland opdat mijn visioen het daglicht zal zien mijn leven drijft nu niet meer op los zand omdat ik jou in gedachte mijn liefde toedien...…

hier slaapt een dichter dromen woorden verzen verzuchten regels stilte buiten jakkeren de beelden daar gutsen buien ideeën stormen emoties aan zee gieren zenuwen het land hier rust een dichter lijmen gedachten zinnen bindt poëzie het papier…