Alle inzendingen over gedicht en lezer

ik weet dat het zomaar uit de bomen valt in allemaal losse delen het kan me ook niet schelen ik puzzel ze wel tot gedicht maar een gezicht zonder ogen of liefde zonder pijn een misdaad los van mededogen kan onmogelijk het plaatje zijn want het laatste stukje dat de puzzel completeert wordt altijd door de lezer geoffreerd…

1) Ik heb dit vers geschreven voor de lezer die niet bang is een breed gedicht te lezen dat niet uitermate lang is. 2) Ik heb dit vers ge- schre- ven voor de le- zers die niet vre- zen een ui- ter- ma- te lang- ge- rekt, doch smal ge- dicht te le- zen.…

Voor wie dit niet leest, is dit vers bestemd Maar wie dit wel leest, dient te weten Dat dit gedicht bezopen is gespleten Toen teveel wijn de dichter heeft ontremd.…

als ik echt een dichter zou zijn als ik schreef voor echte mensen mensen las men kwatrijn kwatrijn kon ik mij geen betere herdenking wensen als ik een echte dichter vond de lezer gedichten ergens tussen Vasalis en Bloem leunend tegen Kopland en Kouwenaar verscholen achter Komrij een werk van mij mij daar…

Geestelijke gedichten schrijven is iets waartoe ik me gedreven voel al pennend en tikkend heb ik de gedachte dat vele mensen mijn werk kwezelachtig zullen vinden schijnheilig vroom daarbij geef ik me er rekenschap van dat ik ondanks mijn braaf schrijven in wezen een Satansknecht ben dat de lezers hiervan het tot zich door laten dringen…

en een goede lezer ook behalve aan de taal en aan de natuur…

wat in zwart geschreven staat de woordstatus heeft gehaald om op papier te komen is niet het gewone leven maar een eenvoudig surrogaat een betonskelet de slaapkamer zonder bed of hoe een bos met gekapte bomen nog ooit van lente en zomer kan dromen jij bent mijn lezer en de zinnen stylist creëert met witregels kleuren in dit gedicht…

Hij, verbaasd dat niet iedere lezer begreep waarom die woorden aandacht trekken door hun muziek en betekenis begon te begrijpen hoe klein de sekte was.…

Laat elke letter Een steen zijn Die jij dan kan aanraken Laat elk woord Een kleur zijn Die jij dan kan voelen Laat elke zin voedsel zijn Voor U Mijn lezer…

Gij die dit boekje zo eens openslaat, En gij die er in leest, en gij die even Aan 't lezen en aan 't blaren zijt gebleven, En die het dan weer vriendlijk liggen laat: — Ik heb die verzen niet voor mij geschreven Met al die rijm en moeielijke maat, — Voor jou — ze zijn voor jou juist kameraad Met zorg gemaakt, gedrukt, en uitgegeven: — Ik…

Jaarlijks keren de bloemen terug uit het noorden O zij ontwaken buiten in hun verblijf, in hun hoge Goed binnen de cirkel, de naam Permafrost draagt het, u te verblijden is hun eerste gedenken, en dat het donker in Uw hart is maar licht om u heen, waar het bij hen andersom is, Daarom de wende, om uw geduld te belonen, hun fleur zal…

je schikt wat woorden naar hun klank droevig in de donkere tonen de kleinste klinken vaak het langst in de hoogste regionen je componeert stemming met muziek inhoud is een mozaïek gelegd in kleuren die je spreidt tot strofen die een mooi gedicht beloven dat is het gezicht waarmee je naar de lezer kijkt en haar en…

In mijn tuin zijn het wikke en klaproos die regeerden over klaver en dotterbloem en prominent naar de zon en al wat bloeien wil, zich keerden Zoals een bruid die, door haar bruidegom gekend, in zijn oor fluistert, gelukkig na de strijd Man, wacht nog tot morgen, pas dan is het je tijd Dat een vrouw bij een man hoort, alleen dat en anders niet…

Ik hoef uw gedichten niet te waarderen, discussies over poëzie eindigen in gezwam, echter heb ik het tij steeds willen keren, dat menig gedicht leest als een cryptogram.…

Hij was een stokgooier en een lezer. --------------------------- Ongebundeld gedicht, 2006.…

je schikt wat woorden naar hun klank, droevig in de donkere tonen de kleinsten klinken vaak het langst, ijlen in de hoogste regionen je componeert de stemming met muziek, de inhoud is een mozaïek gelegd in kleuren die je spreidt tot strofen die een mooi gedicht beloven dat is het gezicht waarmee je naar de lezer kijkt, hem een…

De meeste mensen, mij bekend geven niets om mijn zielenroerselen zij lezen mijn gedichten niet het zijn vreemdelingen die het met mijn woorden doen ontheemde lezers in het duister en bij dageraad, de neus gesnoten sluit ik soms mijn ogen in een droom om ieder woord te conserveren men hoort mijn stemgeluid niet de mens die mijn…

Soms leiden gedichten tot scheve ontmoetingen. Je schudt de hand van een site en schrijft wat je beweegt. Voor andermans ogen. Kijkers die woorden volgen van een onzichtbaar wezen, een code uit een cocon... Lezers die plots toetsgevoelig in een satellietflits zeggen: 'In jouw bezonnen zinnen hebben wij iets herkend.'…

O lezer van dit dicht Of lezeres, wellicht Toon eens uw waar gezicht Al is het niet verplicht Bied eens úw vergezicht Op wat ter tafel ligt Wie weet is 't van uw nicht Met defect achterlicht Hoe teder, zo'n lief wicht Die daaglijks een gedicht Schreef, als haar burgerplicht Als een Nienke van Hicht Die regels schreef, gericht…

uit de mond van de dichter gehoor in ogen van lezers…

brengt gedichten in een eigen poëzie tot leven…

de lezer en ik volslagen onbekenden zoekend naar woorden de lezer en ik vinden tussen de regels steeds wel weer elkaar…

De biologische klok geeft het aan tijd voor een welverdiende rust de koffers die gereed staan de familie reeds gedag gekust Mijn dromen nu realiseren visioenen van zon, zee en strand en gewoon heerlijk epibreren in luilekkerland Alle gedichten nog eenmaal bekeken voor u beste lezer wellicht ietsje sneu dus tot over een drietal weken…

hoort natuurlijk een bepaalde spanningsboog voor de schoonheid van het gedicht is mystieke consensus verplicht…

Een kerstgroet voor jou, lezer, die ook zoekt naar wat licht, o, mochten al de woorden hier van dit zo klein gedicht je hart een beetje warmen al blijft er zoveel leed; ook jou wil ik ontmoeten zo, heb graag dat je dit weet.…

wij mensen zijn een en al gedicht soms iets te kort soms iets te lang soms met iets te weinig doorzicht omdat we als lezer niet alles weten wat er aan ten grondslag ligt soms denk je iets eraan schort of ik begrijp het niet ben ik bang ach de mens blijft een gedicht soms gegoten in een rare vorm soms biedt het genoeg of te weinig inzicht…

Schrijven wil ik een gedicht waar ik mijn vingers van aflik indruk maken op jullie lezers me onderscheiden van alle meesters rijmen dichten alles zonder naam voor eer, glorie, alle faam ik kan gevoelens het best verwoorden daarin ben ik uniek de manier van schrijven, de techniek elke zin, elk woord, iedere letter vermoorden enkel, de droom…

Mierzoet bijna als gesponnen suiker, rijgen woorden zich aaneen tot gedicht. De boodschap duidelijk voor de gebruiker, met z'n dromen als een wankel evenwicht. Slechts de lezer doorziet de tekst, bedacht en geschreven door de dichter, door dromen, drank en méér heel relaxed. En buiten kleurt de nacht al wat lichter.…

op lippen kleven woorden door zwijgen belast dichten wij - soms jij soms ik in vrije verzen en tussen- zinnen overal stoutmoedige sporen aaneensluitende letters boren diepe wonden in borsten van lezers tot de laatste adem hun longen vult - eenzaam wenen wij soms jij - soms ik en denken terug aan die dagen tot een gedicht…

een speels gesluierd verhaal met ruimte voor de lezer z'n fantasie…