Alle inzendingen over geen bewerkt vlees

Een paar handen die andere individuen promoveren tot het sterrendom zo langdurig en met zoveel zorg bewerkt. Een klappende opwaardering voor het succes van die ander die zijn beloning krijgt met respect versterkt.…

, en koeien laten boeren en scheten, dus is vlees ongezond……

zijn verbaasde ogen keken mij doordringend aan wij hadden hem belogen over Sint Nicolaas’ bestaan zijn hersentjes verwerkten de informatie traag maalden en bewerkten een te verwachten vraag “de Kerstman en de Paashaas zijn beiden een verklede vent dat geldt dus ook voor Sinterklaas papa . . ., ben jij wel wie je bent?”…

Kristalhelder spiegelt het glas, onvergelijkbare lichtheid en elegantie getemperd opaalkleurig de ziel, met écht goud bewerkt in fijngebroken stukken, heel broos het adembenemende resultaat gevat in ontspiegelde glans Iedere ongerechtigheid, oneffenheid doet afbreuk aan perfectie, transparant en kristalhelder.…

Haar kleinzoontje Kees was vlees van haar vlees, zodat hij daar meestal van meestal.…

Ik vind het buitengewoon haar oranje, opgestoken haar de met mascara bewerkte wimpers haar geblankette gezicht Hoe kwetsbaar men kan zijn verborgen achter kleur en vorm Zij pakt mijn hand en legt die om een borst zo zacht dat zij tastbaarder en breekbaarder wordt in het kloppen van een onstuimig hart "van mij" deelt zij mee en schenkt…

De woestijn, wat haatte ik dat strand immens groot zonder toeristen op vakantie zonder zee van verwachtingen. Ooit wenste ik een vloed van troost doch vond hier enkel een oase. Druppelsgewijs doordringend mij ...…

Op de treden van de schaduw stap ik reikhalzend voort. Boven mij worden in het avondvuur plannen voor de ochtend gesmeed. Op sterrende ramen staan pinksterend de antwoorden van vallende vragen. Ondanks de kortwiekende maansikkel bereiken die meteoren toch mijn oren. Stil weergalmen luid in mij de vreugdeklokken. Gonzend doen ze konde van…

zo eenzaam ben ik met achter mij de lege akkers toonbeeld van mijn omgekeerde wereld bewerkt en toch gebroken en de mensen ze gaan te snel aan mij voorbij hun rode maskers onbedrukt betamen zich de stilte alsof gesloten woorden vertellen dat ze liever zwijgen ergens in de verte klinkt nog vluchtig wat muziek…

Het gezicht met een reinigende lotion bewerkt daarna wat regenerende olie opgedaan De koude handen in mijn warme genomen tot je klaarwakker was gestreeld Je wilde naar huis, je sprak het duidelijk uit maar daar kon ik niet voor je zorgen Bij het afscheid hield je mijn handen vast maar ik kon niet blijven, wel zeggen dat…

Een kleurenpalet is neergestreken bonte blaren aan de bomen de zoete zomer is bijna geweken de herfst zal zeker komen Als door een kunstenaar wordt het landschap bewerkt met zijn penselen was hij daar hij maakt de bomen winterklaar Zodat de tere twijg kan groeien de bloesemknop weer adem heeft in het voorjaar opnieuw zal bloeien zijn…

Er was mijn moeder die vlees braadde voor een mevrouw verderop omdat die mevrouw niet tegen braadlucht kon. Er was het naast mijn moeder in de keuken staan. Ze prikte in het vlees en ze keek naar de pan. We zeiden niets en ik keek naar het vlees, door het raam en ook een beetje naar mijn moeder. Niet te veel, ze mocht het niet merken.…

we kwamen los van de woelige jaren onze volle koppen maakten we leeg we bewerkten de waarheid en lieten dingen weg we keken niet meer onder het grote kleed de meedogenloze tijd penseelde onze poreuze huid we spraken zacht in onze laatste dagen…

Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Met rimpels en een onderkin Beharing als een vogelspin Een kruising tussen een apin En het zigeunermeisje Carmen Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Vol dagen frisse tegenzin En dat ik jou nog steeds bemin Dank je uitsluitend aan je charme Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Oh…

mijn vlees..... hangend aan een haak wachtend op de steek plots en snerpend om te blijven hangen daar waar ik ben mijn vlees.... net niet tot bloedens toe geliefkoosd; grote handen zacht en warm los nu en meegenomen de toonbank mijn vlees...…

Vanuit de ivoren kooi heb ik de nacht verwerkt, die ik heb verloren in het kaatsend licht, de grijze lucht bewerkt tot harde staal, het leven in de geest verscherpt zich tot inzicht en preekt een ongeschreven taal, beelden worden helder, die ik niet pareren kan met woorden en zoek ik naar een gedicht die met die obsessie breekt.…

Zeg me wie ik ben: een boer die traag zijn land bewerkt in elk seizoen zichzelf verliest gebogen naar de grond die ooit hem bergen zal ? Zeg me wie ik ben: een dichter die zijn woord verstaat en in de klank zichzelve vindt, een masker dat de vraag herhaalt.…

Ben niet van steen maar vlees, en bloed stroomt door mijn aderen Als jij me wilt benaderen, alsof ik slechts een ding ben Ken ik jou niet want 'k ben geen steen waar je tegen schopt Ik ben een mens, van vlees en bloed…

Zwijnen houden van modderbaden. Mensen zwemmen liever in water. Of, in het slijk der aarde. Mensen leven zoals dieren leven. Als varkens die houden van feest. Als zwijnen, die ook mensen zijn. Mensen genieten dierenrechten! Genieten dieren mensenrechten? Recht op waardig leven? Recht dat verankerd is. In onze Grondwet. Natuurlijk toch…

Vlees is de hoeksteen van het gezin Maar het gezin en de hoeksteen zijn kwijt Deze Week zonder Vlees is slechts het begin Van een vleesloze tijd.…

waar is tussen de spieren en het vlees ergens nog de ziel misschien is de ziel wel verzonnen helaas niet de spieren en het vlees ik had iets anders willen zeggen het bloeden van mijn hart om maar iets te noemen, lied op de radio…

biedt na overgaaf en in bezinning voel je diep van binnen de zoete eenheid weer van geest en vlees…

vlees is vuur, ijs en vuur: vlees is vuur in deze vuren woestenij waarin wij wonen…

De oermens die een mammoet had geschoten Dacht dat hij zijn gezin een dienst bewees Met honderdduizend kilo mammoetvlees Dat hij trots meebracht voor zijn echtgenote. Maar zij sprak: “Dat ga ik niet bakken, man, Want volgens mij krijg je daar kanker van.”…

Links rechts polarisatie er daalde op aard het ijzer naar zijn aard door twee bokken poten uitgezaaid…

mensen zijn de tot vlees geworden gedachten van hun eigen zelf…

culinaire smaak Eet geen vlees van dode dieren Raak die ellende niet meer aan Wie zonder vlees kan in het leven Heeft een gelukkiger bestaan…

De souvenirs; Een stuk bewerkt hout, Een foto die hij niet zien kan En pijn.…

Wanneer ik loop danst in mijn vlees de dode boom van mijn skelet. Wie schiep naar zijn bizarre wet mij deze dood in eigen vlees?…

De nachten kouder worden in de omslag van het jaargetij De hitte waarover we morden kwam, ging, en is voorbij Met jou bestijg ik steile treden zonder jou had ik die gemeden wij dragen elkaar met ons mee in een cirkel zonder doorsnee Bij het klimmen van de jaren lijkt het lichter van bestaan het lichaam meer een last die ons beweegt…