2495 resultaten.
geheugen
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 625 in mijn geheugen is het net herfst
waarin takken praten met bladeren
traag in het vergane landschap
dat zijn gezicht laat zien
in beeld van zwart blad
waarin ik verdwijn
in een dode vorm van bestaan
de noodlottige glans van denken…
Geheugen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 767 Nu ik 't mij weer herinneren kan
geniet ik terug met volle teugen,
'k was er uren van in de ban,
van dat ene woord: Geheugen!…
MIJN GEHEUGEN
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 487 Links bij mijn oor
is het warm en nat
mijn oog dwaalt af
valt bij mij weg
het asfalt glimt mij tegen
storm en regen
zijn tot zegen
ik ben op weg
rondkijkend zie ik boeken
kaften op een rij
gelezen en vergeten
was het heg noch steg
luisterend eerst links dan rechts
hoorde ik weer stemmen
doof zijn, niet begrepen
weer iets weg…
geheugen
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.094 Hij bestaat nog
de boerderij
in mijn geheugen.
Ook neven en nichten weten ervan
nu is er gras, bomen
en een oude man
met een boxer.
Een plas op de plek
waar mijn oma kookte,
drollen waar
mijn opa rookte...
Toch laat ik een traantje
als ik daar sta
en denk aan opa
met zijn roestige spa.…
geheugen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 202 gedachtes in kroniek
summier in uitvoering
of toegewijd en nauwkeurig
gehaast in nonchalance
een register van lotgevallen
tegelijk een vergeetboek
inkt verbleekt in onleesbaar
van loodgrijze pagina’s…
Geheugen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 296 Soms een glimp ontwarend tussen de mistslierten van ‘t geheugen,
even is het beeld weer daar, duidelijk en kristalhelder,
maar slechts na enkele seconden blijkt alles weer een leugen.…
Over het geheugen.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 66 Laatst ontdekte ik een leugen
In mijn werkgeheugen.
Ik wist niet wat ik zag,
Kon niet zien waar het aan lag,
Ik kon me er ook niet op verheugen.
De ontdekking van die leugen
Zal mij nog lang heugen.…
Geheugen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 206 Compleet met sleutel, pasje en rijbewijs
alleen zijn geheugen nog:
want DAT zat er niet bij!…
GEHEUGEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 87 het geheugen is
een kneedmachien
ze kneed het verleden
vervormt het tot een degelijker
iets dan het was voordien
weet ooit die jou zo bezwarende leugen
zo te kneden tot iets wat mogelijk lijkt te deugen
vertaalt iets in verzachtende
of juist hardere beelden naar het heden
zodat het voor jou nu misschien
beter of zwaarder te verteren…
Geheugen
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 198 Het land is moe van achterklap en leugen
Helaas voor Mark: wij hebben wél geheugen…
Afgelast
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 129 Door onwetendheid onherstelbaar gekrenkt
Na verlangen tot in schaduw aangetast
In een poel van afschuw diep gedrenkt
Heeft het hart de liefde afgelast…
Eco-logica
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.679 Door tal van verontruste ecologen
Is deze week de noodklok weer geluid.
Wij putten immers Moeder Aarde uit
Zolang wij hier ons welvaartspeil verhogen.
Toch schijnt het ons alleen te kunnen boeien
Hoeveel wij economisch kunnen groeien.…
1.2 miljoen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 vrouwenvlees is goedkoop
te vangen en te verhandelen
ondergeschikt aan
en gedwongen tot seks
verkocht door hun familie
ontvoerd of geronseld
net zolang geslagen
tot ze er mee instemmen
beroofd van hun kind zijn
het schuldgevoel immens
hopend dat bevrijding
hen ooit ten deel mag vallen…
Postscriptum
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 GEHEUGEN SPREEK*
De waarheid. De waarheid
Geen quatsch. Geen leugen
Slechts eerlijk spel
GEHEUGEN SPREEK
Mijn speurtocht.…
Over merg en been
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 De tijd leunt tegen mij
En ik ben niet bezweken
Tegen mijn botten schuurt hij,
Holt mijn beenderen wat uit,
Schuurt het bot en krast
Tot een doorbraak
Komt het niet, want
Het merg blijft heel,
Het wordt niet aangetast…
Het leven is duur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 147 Het leven is duur en wordt duurder
De appel dus zuur en straks zuurder
Onze inkomens zouden hier aan moeten worden aangepast
Zodat onze koopkracht niet wordt aangetast…
De ontzetting soms, ver, uit de diepste schacht
poëzie
4.0 met 13 stemmen 1.646 De ontzetting soms, ver, uit de diepste schacht
Van de erfenis, als de avondschemering
Naar dageraad van tijd de herinnering
Terug doet flikk'ren van mijn voorgeslacht:
Ik ruik de bloed'ge wet van 't: Sterf of slacht,
Wanneer mijn ogen, wijd, de tinteling
Van 't laatste licht opzuigend, ieder ding
Zien als een dreiging van vijand'ge nacht…
En als de storm 't zwiepende weefgetouw
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.757 En als de storm 't zwiepende weefgetouw
Vastmokert op nachtlijke vastelanden,
En wereldzeeën blauw en goud doet branden
Onder zijn spoel, een streep van goud en blauw,
En dan voor de ingang van cyklopenbouw,
Een berg elk rotsblok met duiz'lende wanden,
Tot groet aan morgenzon met trotse handen
Zijn regenboog zich omsjerpt, hel op grauw -…
En als de zon voor de uittocht uit haar zaal
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.452 En als de zon voor de uittocht uit haar zaal
Zich peinzend-artistiek staat te draperen,
Of zo -, Of zo -, en groenig irizeren
De feeërieke zomen van haar shawl,
En ongeduldig de avondster 't portaal
Ingluurt, of 't nog niet klaar is, dat proberen,
Hoe 't grootst effekt zal zijn van mooie kleren,
En maar vast waagt zijn blauwfonk'lend signaal…
WEEMOEDIG SINTERKLAASGEDICHT
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 3.637 omdat het feest in scene is gezet
ze kunnen zich niet van dit spel bevrijden
want daarvoor zijn ze nu nog veel te klein
en als je later groot bent wordt de pret
gedrukt door peper-nood en marse-pijn.…
premier
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 132 Hoe ze ook roepen en graven,
hij bezit de gaven,
een kunst die hem is aangeboren,
liegen … daar wil hij niets over horen.
Zijn smoezen zijn al jaren afgekloven,
toch moet men hem op zijn woord geloven,
tenslotte doet hij zijn “stinkende” best,
en stinken doet het … het parlementaire nest.
Al jaren weet hij zijn lof te kraaien,
steeds weer…
Even geduld aub
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 445 Ongeduld slijt van de toekomst
Dagen die weten noch zoeken
Die lang kwamen en kort bleven
Voortdurend tellen latend
Gerust bemeten lijnen tonen
Vergeten gelopen sporen
Leeg in het beeld vanavond…
nostalgie
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 347 door de rimpelingen van tijd
schuimt nostalgie in golven van passage
het verleden zwelgt in geuren van kindertijd
beelden ooit in tastbaarheid gepresenteerd
ingekrast in tijd van geheugen
grove sporen van onuitwisbaarheid
in strelingen van zwoegen
doorzeefd van nostalgische gebaren…
Vergeten
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.023 De gaten waarin je ogen
en de muren van stof
opgetrokken door dat ene woord.
Een oude traan, erosie van
gedachten, de stem die
door duizend gangen galmde
om te verstommen in leegte.…
Flauw benul
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 364 vaag wist hij nog
hij zag dat vraagstuk opgelost
ergens in een studieboek
had hij van die bladzij
toch nota genomen
in zijn grijze brij
boordevol gestampte feiten
en zoveel zachtere dromen
tot het besef gekomen
dat zij naast hem stond die dag
vond hij het juiste antwoord weer
via haar gulle lach…
Verzopen gedachten
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 541 Verzonken gedachten in
een verdronken geheugen
is de trieste balans
van een werkzaam leven,
er is geen moment, dat
zuurstof verandering brengt
in de situatie.
Het geheugen is verzopen
in de gedachten
van het gehele leven…
zij is het
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 121 Was tussen de draden
van mijn geheugen geweven.
De blik op oneindig
geen tastbare bezorgdheid
om de toekomst.
Haar verleden op nul.
Nieuwe oorden zal ze verkennen
onbeschadigd zoals ze is
broos en fragiel
zorgeloos en aftastend naar een leven.…
Lang geleden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 Jij bent nog steeds bezit van mijn geheugen.
En die ene wens wil ik maar niet verzaken.
Want na al die jaren gaat geen dag voorbij
van weemoed en van rusteloos ontwaken,
denkend, lag zij maar aan mijn zij.…
Oei mijn geheugen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 Ha Claire, da’s lang geleden.
Hoe is het met jou?
Ik schrik op, doe een stap achteruit.
Ik ken dat gezicht.
Een spook uit het verleden,
al is ‘ spook’ niet het gepaste woord.
Die blonde krullen,
bruine ogen en sensuele mond
zijn wel niet meer wat ze eens waren,
maar mogen er best nog zijn.
Een schoonheid blijft een schoonheid,
Ook op rijpere…
beeltenis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 42 ik zag nog nooit een kiezel
eender aan een andere
er ontbreekt altijd wel een moment
aan eeuwigdurend
mijn geheugen valt uit een foto
kleurt de hemel
als silicaathoudend gesteente
in beton gegoten
tot men ingrijpt van staatswege…