116 resultaten.
Huis van steen, huis van hout
hartenkreet
2.5 met 15 stemmen 3.206 Huis van steen, huis van hout
tranen gekerfd in elke balk
vloeken geëtst op elke bout,
niets, maar dan ook niets
wat mij er nu nog van weerhoud
je de rug toe te keren.
En misschien komt er een tijd,
dat ik denken zal aan al die keren,
van vóór de samenzwering
van tranen en vloeken.…
Jeugdzonde
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 359 In de spiegel heeft de tijd
zijn tekens gekerfd.
De kast, de tafel, de wereld
die kamer heet;
de continuïteit der dingen
lijkt zich onafgebroken
te voltrekken
- het is haast voorgeschreven.
Dit uur ongeboren
lijkt het leven
uit haar verloren.…
Het park
netgedicht
4.4 met 47 stemmen 672 Volle herfstkleuren
zachte bladeren
specifieke geuren als
eindnoten van ‘parfum klassiek’
-geheim gehouden toontechniek-
in een boom gekerfde liefdes
datum pril geluk
eerste Franse tongtechniek
het park waar zachte paden
gemengde kleuren van
bladeren leiden naar
herinnering en neo-romantiek.…
je bent mijn valentijn
hartenkreet
3.9 met 9 stemmen 1.637 moeten zijn
ik heb je lief
in mijn kwetsbaar zijn
elkaar respecteren
niet versmachten
ik heb je lief
in iedere tedere aanraking
je zachte handen
die mijn huid strelen
ik heb je lief
voor het vertrouwen
je zachte ogen
je open hart
die geen liefde vreest
je bent mijn valentijn
niet voor één dag
maar voor eeuwig
in mijn hart gekerfd…
maanlicht
hartenkreet
4.2 met 6 stemmen 494 diep gegraven
in de kraters van een ziel
dieper
niet te doorgronden
hoe ik viel
in diepe wonden
oude zonden
gekerfd in mijn hart
ving jij
een gevoel
zo diep begraven
en ontwaakte mij
maak me niet wakker
laat me toch
ik sliep
met je armen
om me heen
zo zacht
droomden wij
het licht van de maan
de nacht
voorbij…
Gebed van een vader
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 314 mijn kind, verstrikt geraakt
in het zwarte loverwoud
kale armen omklemmen haar
het hoofd leeg, de ogen koud
mooie woordenfluisteraar
hij heeft haar meegezogen
met takken haar huid gekerfd
vilein zijn zinnen gelogen
help mij Heer, het pad te vinden
waarlangs zij is verdwenen
laat mij haar tranen drogen
stervend op de koude stenen…
Gebed van een vader
netgedicht
3.4 met 12 stemmen 564 mijn kind, verstrikt geraakt
in het zwarte loverwoud
kale armen omklemmen haar
het hoofd leeg, de ogen koud
mooie woordenfluisteraar
hij heeft haar meegezogen
met takken haar huid gekerfd
vilein zijn zinnen gelogen
help mij Heer, het pad te vinden
waarlangs zij is verdwenen
laat mij haar tranen drogen
stervend op de koude stenen…
Een boom opzetten
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 163 een grote hoeveelheid ogen
staren mij indringend aan
op het eerste gezicht
lijken het bomen
vol ongeloof voel ik
me aangetrokken als wel
bespied door gekerfde zielen
die roerloos aan het meer staan
leunend tegen de wind
die hun lange haren streelt
staan zij daar roerloos
overgeleverd aan
©Lady Love 5-12'11…
Litteken-Nederlands
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Je staat voor me
Getekend door de tijd
Je littekens helder
En overduidelijk
In je armen gekrast -
Was het de tijd
Of toch je zielenpijn
Die ze daarin heeft gekerfd,
Zichtbaar bewijs van je lijdenslast?…
Heel stil
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 ik heb je laten gaan
in mijn leven
maar in mijn hoofd
blijf je nog kleven
in mijn hart
daar slaap je rusteloos
ik voel je
niet geheel liefdeloos
soms voel ik
je klauwen nog snijden
de littekens gekerfd
ik wil geen medelijden
ik vecht mijn eigen strijd
ik heb nog zelfrespect
je groeit een passage
in mijn traject
al blijft liefde daar…
Tristesse vuursteent
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 388 meisje doet haar kleedje uit
laat de woorden zien, die beroeren
lange nek en schouderbladhaartjes
de nerven van haar ruggengraat
Zij nodigen uit tot levenslang kussen
vederlicht strelen van het gemoed
Zo bestaan zij in de naaktheid
van ouderwetse dingen en tranen
om wie men liefhebt en vervolgens
met tanden in de onderlip tegenkomt
rood gekerfde…
verband
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 104 mijn handen lijken wel
op die van jou, als vrouw
en als persoon
verlies ik, doodgewoon mijn
kalme levenslust
angst vergrijpt
zich, aan mijn zwakke moment
hoe lang ik jou al heb gekend
doet er nu
niet toe
jij was moe -en ik
ik blies de dagen
naar een ander stervensuur
een oude muur, gekerfd vol letters
schrijft ons testament…
ijsvogel
hartenkreet
1.3 met 9 stemmen 1.214 voeten in het water
een Geul zo vol van toen
ogen die braken
een kind dat liefhad toen
een kind dat liefhad toen
maar geen weg wist
te vertellen aan die
die weten moest
die weten moest
te weten
onwaarheid gekerfd in blad
angst rondom het hart
angst rondom het hart
dat afscheid nemen moest
voor immer koud als ijs
ijsvogel aan de…
herfstvrouw en de eik
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 323 De zon glimlacht
door eenuwenoude takken
bladeren ritselen in de wind
in zijn bast
een hart gekerfd
vogels voelen er zich veilig
nu het herfst wordt
draagt hij vruchten
kinderen rapen met plezier
eikels vallend op het mostapijt
en zij omarmt om troost te vinden
legt haar hoofd
tegen zijn stam
alsof hij luistert
zo voelt ze zijn bescherming…
Beeltenis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 103 verdreven tot ver
over de liefdesgrens
maar je bleef als een
schaduw in mijn leven
soms verkeer ik tussen
twee werelden, dan blijf
ik zweven zonder vleugels
maar naar jou luisteren is de tijd
durven te verliezen
wanneer ik de woorden op jouw lippen
lees golft mijn hart van liefde
en is jouw beeltenis voor altijd
in mij gekerfd…
herfststerfte
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 191 in zijn gebogen geel
doorstaat de berk het allerlaatste licht…
de nadag nadert, bleek
en oeverloos gezwicht in witte windsels
rond een oude stam
geen gram gehaald, doch zon
verschaald op dorre takken in
het stijgen van de maan
hij moet gaan – de herfst – hij kon
gekerfd in stugge bomen en
de dromen van een kind
niet langer naast…
Valentijn 2015
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Mijn lief is de duinpan
gericht op de zon
zo warm en intiem
ze houdt je uit de wind
Mijn lief is het zandstrand
grenzeloos open
gekerfd door de zee
ze maakt elke dag nieuw
Mijn lief is de branding
bruisend aanwezig
met pracht en ook kracht
ze neemt iedereen mee
Mijn lief is de oerzee
onmetelijk diep
bron van het leven
van zichzelf…
mijmering
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.509 verscholen tussen
oude bomen
staat nog
die verweerde bank
we waren jong
met prille dromen
vele jaren liepen mank
gekerfde strepen
vergroeide harten
leesbaar is nog net
jouw naam
starend naar
mijn eigen schaduw
verbergt mijn rug
een stille traan
in het besef dat
kostbare jaren
zomaar verloren
zijn gegaan…
Schuilplaats
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 637 Mijn ogen volgen de zwermen
vogels vliedend voor de nacht
Ook ik zoek iets warms en zacht
om me tegen vroeger te beschermen
De schemer die zich meester maakt
over lage landen en gekerfde geest
roept angst op en versterkt de vrees
voor wat me tot nu toe heeft gemaakt
Dus schuil ik schuchter tot de morgen
en zoek naar jou die ik nog niet…
MEDUSA
hartenkreet
4.1 met 14 stemmen 1.333 Het werd hem tot een rekening gekerfd,
hij nam wat hij zozeer in haar begeerde
belaadde zich, toen hij zich tot haar keerde
met schulden die hij daarmee had geërfd.…
Pure hemel
netgedicht
4.6 met 9 stemmen 372 zittend op het zandtapijt
gestreeld door de branding
snuif ik adembenemend diep
machtig zuiverend zout
de ruimende wind blaast
stormen uit mijn hoofd
polijst mijn gekerfde
ziel met zilte hand
eeuwig dansende zee voert
mij in zoete bekoring mee
op het zangerig ritme
van haar zwalpend geruis
op aarde in deze hemel
ligt mijn dierbaar…
Stille zaterdag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 168 Als was U was in hun handen
en gekerfd hout eeuwen oud
sprokkelden keien
aarzelend blauw
waar tongen smolten
en duistere kelen beklemming
zonder ontzag kreten
gingen grenzen gebukt
onder langzaamaan verlaten
ik hoorde aan
maar sprak Uw taal niet
ik luisterde
maar kon U niet verstaan
genageld
liet ik Uw hand voorbijgaan
opstaan…
slaap
hartenkreet
2.8 met 6 stemmen 531 ik droom jou
rode bladeren
in de wind
surreëel
tegen het wit
van de lucht
als vogels
die kwetteren
in de herfst
alsof het zomer is
verdrijven ze
het blijvende gevoel
de diepe tonen
gekerfd
in een hart
gespleten door
tegenstrijdigheid
tegen de tijd
dat onze tranen
zijn verdampt
ben jij
nog hier
en ziet mij
zoals ik ben
als…
De regen flow
netgedicht
3.6 met 10 stemmen 289 het regent naakte hymnen
in gekerfde tuinen en boomgaarden
vogels zingen op takken
en de wind knielt op andere nevels
loyaal in mijn buurt
de regen flow verblindt niet
het naakte zangerige als de uren verstrijken
op de eerste melodie
er is geen klaagzang te horen
onder de regenboog reist nogal wat
op winden en getijden
waar de vogels…
Rond de oude boom
netgedicht
3.9 met 7 stemmen 209 mijn lief
voel je het kriebelgras
rond onze oude boom
hoor je de magische geluiden
zwevend langs de stam
zijn ze nog leesbaar
de eens gekerfde namen
van het verlangende samen
de hartjes in elkaar
glanst het mos
of is het in een herfst
met de regendruppels
tot niets vervaagt
is er de tederheid
de schitter op de blaadjes
zweeft…
Tijdloos
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 335 op mijn gezicht
wordt het oude jaar gekerfd
tekenen lijnen groeven
en groeien dijken rond ogen,
moet de huid zich naar de
zwaartekracht voegen
op mijn gelaat
staat het lied van de tijd
dat mijn geleefd leven toont,
ik heb de melodie
vaak met letters beloond
maar ontegenzeglijk dieper,
door mij,
in harmonische klanken verspreid…
Een laatste app
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 97 zij wist het
de rode draad
was eindelijk
kortgesloten
stukjes pijn
smeulden nog na
maar beëindigden
niet meer haar zijn
zoals in de
verhalen die zij de
laatste tijd in haar
huid gekerfd had
in radeloze woorden
zonder ooit contact
te krijgen met totale
onaanspreekbaarheid
zij was aan het
vervloeien zonder
de gevarenvlag…
Economische analyse
gedicht
3.0 met 24 stemmen 10.802 Door diefstal en bedrog
leefde het onrecht voort
is het wet geworden
heeft het op onze muren
de onbeschaamdheid van de meesters
gekerfd
Roof heeft hen bevorderd
hun buit verplettert ons
verdeelt ons
wij strijden met onze weerspiegeling
angst gelijk aan onze angst
Zij die weten zwijgen
zij die niet weten zwijgen
Het Paleis lacht vol…
EEN BOOM GEVELD
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 419 Een boom geveld
gedachteloos
de takken zijn geknakt
liggend, langer dan rechtop
terneergeslagen
in dat besef
gebroken
bukkend, tel ik
ring na ring
jaar na jaar
staren mij nu aan
geboorte, oorlog, dood
te lezen in zijn ziel
gegrift zijn
lief en leed
gekerfd,
een hart, een pijl
een schok gaat door mij heen
daar staat mijn wieg…
Wolkenvlucht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 239 De plek is gebleven
maar jij bent opgelost
spoorloos verdwenen
Zelfs de braamstruiken
met hun scherpe doornen
herinneren zich jou niet meer
In de holte van een boom
groeien drie paddenstoelen
in de bast daarboven,
gekerfd een hart en twee namen
hoog boven het hoofd gegroeid
niet meer te lezen
De warmte van de zon
is onder je vleugels…