inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.200):

Beeltenis

Het was als een roep toen
jij weer in mijn leven verscheen
ik had je verdreven tot ver
over de liefdesgrens
maar je bleef als een
schaduw in mijn leven

soms verkeer ik tussen
twee werelden, dan blijf
ik zweven zonder vleugels
maar naar jou luisteren is de tijd
durven te verliezen
wanneer ik de woorden op jouw lippen
lees golft mijn hart van liefde

en is jouw beeltenis voor altijd
in mij gekerfd

Schrijver: Redcloud, 17 juni 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 103

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)