117 resultaten.
Wolkenvlucht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 239 De plek is gebleven
maar jij bent opgelost
spoorloos verdwenen
Zelfs de braamstruiken
met hun scherpe doornen
herinneren zich jou niet meer
In de holte van een boom
groeien drie paddenstoelen
in de bast daarboven,
gekerfd een hart en twee namen
hoog boven het hoofd gegroeid
niet meer te lezen
De warmte van de zon
is onder je vleugels…
één moment
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 631 langzame voetstappen
op bladeren
die knisperen
zonnestralen die 't bos
nog één keer goudgeel
willen schilderen
zacht fluisterende
stemmen
die zwijgen spontaan
om bij gekerfde namen
in oude bomen nog
één moment stil te staan
schoorvoetend gaan
aarzelende passen verder
tussen de kalende bomen
wervelende gedachten
over vroegere…
Zwolle 1948
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 722 Vijftien waren wij,
ergens, daar in B
een boom
waarin gekerfd
onze namen.
Nooit uitgesproken
toen,
niet gezegd
ik hou van je.
Als jij tussendoor
wel eens kwam in B
was er altijd
dat mystieke,
een lachend kijken
in elkaar,
wij liepen
onhandig
gelukkig te zijn.…
kunst loutert
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 627 weer zo'n verdomde zonsopgang
de rozevingerige dageraad
de oude visser telt heel langzaam
de pasgesneden inktvismoten
snij met een scheermes in het ros
de huid van Aurora gaat bloeden
haar lippen in de huid gekerfd
schilder ze voor eeuwig en langer vast
het beeld wil niet blijven, dwingt mij
keer op keer te snijden in haar vel
haar lippen…
voetnoot
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 840 Geronnen inkt onttrekt het leven
aan de vers gevloeide zinnen
Woorden fermenteren
in de windsels van hun naam
Toch heeft schrijvers scherpe snavel
ooit zijn spoor
in het voorheen vlakke vel gekerfd
En daar voeren vergeten voren
nog het vers
dat weleer wervelend weerklonk…
Zwart vinyl
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 414 Bewijs van afgedraaid
verleden, verbannen op
schreden tot de zolder,
verslaat de grammofoon
de kolder, van oude blijdschap
in treurige toon, zwijgt
de doorgezaagde boodschap
en gekraste trappen van de
tijd, gekerfde groeven
in geschonden staat,
zwart geverfd in geperst
vinyl, draaft en
zwoegt door in ziel
en zaligheid, vergrijsd,…
het heeft de nacht gezien
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 222 onze liefde was
als een kostbare steen
in een ruwe rivierbedding
we werden ondergedompeld
in de heldere stroom
die ons kabbelend kuste
het leven verliep
als een rivierstroom
die zich haast naar zee
en zoals waterdruppels
de stenen uitholt, zo
versleet de tijd ons hart
de steen is geslepen, gekerfd
vol littekens het hart
het heeft de…
De zee van jouw woorden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 216 heb in muren
je naam gekerfd
mijn mes geslepen
op bomen
het hart gesneden
met pijlen doorboord
godvergeten veel
van je gehouden
jij hebt me niet gehoord
mijn liefde werd stil
verdronk in de zee
van jouw woorden
mijn golven
sloegen stuk in de
drukte op strand
als los zand
liet jij mij
door de vingers glijden
naamloos op…
er is niets anders (voor J.W.)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 gezicht viel
keek hij omhoog
en zong een lied
dat zacht door het stof
zweefde en wegstierf
in de hitte van de dag
in het donker leek hij
in de aarde op te gaan
lichtflitsen zigzagden door de
duisternis van zijn gesloten ogen
zijn hoofd duizelde van de
sterren aan de heldere hemel
het verstrijken van de tijd
liet zich zien
in zijn gekerfde…
Amorfis
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 70 langs de grenzen van zichtbaar licht
onttrek ik mij even aan eeuwigheid
tussentijds sta ik kort in het zicht
als speelbal van eigenwijze tijd
hooguit hoogte, waarmerk van reliëf
of diepte in groeven van voordood
gezichten, van mensen die ik nog tref
een rimpel in de vijver van stille nood
heeft het zin te beklijven
gekerfd in beelden, kruimig…
Mos op kei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 Ik krabde aan het verse mos
om zijn geboortedatum te lezen,
gekerfd in een weelderig bos,
uit de hunnebedden verrezen.…
Zij en ik
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 Stevig geworteld in de aarde
Gebeurtenissen van jaren gekerfd in mijn huid
Mijn ware kleur overheerst nog
Het leven is pas begonnen
Krachtig maar ook alleen
Van een afstand zie ik hen
Gezellig verstrengeld in elkaar
Aanschouw hen door mijn masker
Ze staan niet op eigen benen
Zijn echter wel samen
De grote observator
Met een hele kleine…
LIEFDE
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.907 Het is een hart met twee namen,
gekerfd in een boom.…
Alles blijft
gedicht
3.0 met 72 stemmen 28.168 Er was een vriend aan wie ik heb geschreven,
Een rots waar ik mijn naam in heb gekerfd.
Je bent een deel van alles bij je leven
En alles blijft bestaan wanneer je sterft.
-----------------------------
uit:'Luchtspiegelingen', 2001…
Jij, die blijft
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.022 als vederlicht gewicht,
in een veilige duisternis,
te samen uit ons
in enkelvoud bent gestart
zo telden wij
de verwachtingsvolle uren
in blijdschap af
naar jouw dagen
die zouden worden
geboren
maar toen je eenmaal
de zon zag schijnen
"op die ene dag"
bleek de nacht al zo nabij
door jouw zijn,
en met de pijn
in de ziel gekerfd…
Een boom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 132 als in een droom
Vaak kwam jij daarna nog spelen
speels lachend in het vrije veld
en wat alleen de jeugd kan velen
de dagen werden niet geteld
Nu, staat de boom op eigen erf
volgroeid en rijk aan vruchten
geeft schaduw aan mensen
in het leven heeft hij weinig te wensen
maar soms hoor ik zijn takken zuchten
om de ene naam in zijn bast gekerfd…
Wanhoop en extase
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 In de greep van de
de morgenstond
bijt het bos op het
bitter van de mossen
met de nasmaak van
de nacht nog in volle mond
vloeit de dauw uit gesloten ogen
In het voetspoor van
z’n uniformiteit, schuurt
het eerste licht langs
de hoogste takken,
strekken schaduwen zich
tot levende sculpturen,
gekerfd in de magere
schors van de vluchtige…
Daar kraait geen haan naar ?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 80 De schors bewaart
het hart dat ik ooit
in bomen heb gekerfd,
de levensringen blijven
de bast en de kern zo
zwart zoals mijn
gedichten vol fabels
zijn geverfd, daarop
heb ik mij telkens
weer verkeken, wel
de grenzen opgezocht,
die bleken in waarheid
flexibel te verschillen,
te verbleken in onze
zandloper loopt het
zand in…
en telkens keren ze weer...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 246 Elk jaar opnieuw schieten
ze als pijlen omhoog
de hosta's met de ziel
van mijn vader en moeder
Ik groef ze uit hun aarde
en plantte ze in de mijne
en elk jaar opnieuw
als ze hoog genoeg
ontrollen zij langzaam
generfde en gekerfde
krachtige prachtige bladeren
en dan op de dertiende mei
de verjaardag van mijn vader
zullen…
Witte steen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 234 Onlangs vond ik op een wandeling
een mooie witte steen
ruw nog met aardgelaagde strepen
hem thuis gewassen en geslepen
eindeloos gepolijst tot hij schitterde in de zon
een naam er in gekerfd, een edele naam
die in eeuwigheid niet sterft
wel duizend keer gezegd
over het aangeharkte pad
ontdaan van afgevallen blad
naar de rustplaats gebracht…
Teder blad met mes gekerfd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 275 Over doorgestreepte tranen
en uitgegumde tijd;
schrijf ik de dag die
vloeit uit mijn dromen,
schets ik met verlangen
jouw ogen in mijn zicht.…
EIK
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.660 Onze liefde zou nooit meer overgaan,
nee, nooit zouden onze wegen scheiden
Zolang deze boom zou blijven bestaan,
zouden we er voor vechten...ja, wij beiden
Ik kwam dat hart met je naam laatst tegen,
en was na al die jaren toch nog blij verrast
In Beverwijk met m’n vrouw, en in de regen,
gekerfd in een geloogd eiken vitrinekast.…
Woud
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 439 In de verte ligt een uitgestrekt woud,
heel donker en oud
Daarin zingt een fluistering,
indringend en niet te verstaan
Als de maan die tussen de bomen door,
licht schijnt op de verduistering,
Waar de stemmen over gaan
Is gekerfd in het zwarte hout
Deze bomen met hun tekens eeuwenoud
Door maanlicht als van goud
Zijn onzichtbaar en eeuwig…
beton
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 71 de wereld, de wereld
gegoten in beton
met hier en daar
een perkje voor het
altijd aanwezige groen
ik zaai maar het oogsten
markeert geen zomer
op de kaart, het vliedt
zoals mijn jaarringen
door de tijd waarin
ik eens in ‘ verleden
mijn naam in had gekerfd
viervoeters vissen vogels, het
ademt de verbintenis van
het begin tot aan…
Onze boom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 199 Gekerfd stond er onze naam nog in.
Jij verdween en door die kerf
bloedde de boom dood.
De bladeren vielen zoals de minuten
en zo nam de woestijn in bezit
wat een vruchtbaar lapje grond was.
De massa's zand liggen buiten
jouw karavaanwegen en handel.
Jij vond een oase terwijl ik,
arme nomaad met schaapjes wandel.…
Verdoen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 596 krijgt
nieuwe aarde vaste grond
in werkelijkheid geplant
waar verrotting haar eigen
weg snijdt, gekarteld en wel
terwijl het masker de grijns
verbergt die gisteren met nu
verbindt in machteloos verdoen
van nimmer vertrouwde tijd
draait het mes ruggelings
een kant op tot aan het lemmet
daar verdwijnt ook bloedend
de laatste glans, gekerfd…
kruip toch in me
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 479 soms schreeuwt
het kind in mij
hou me vast
kruip toch in me
als mijn kind weer
wordt weggetrokken
in de wereld
van pijn
verlies
en weg, ver weg
zo dichtbij
weg
kom lieve
nestel nog even in
haast verloren gedachten
maar gekerfd in de eeuwigheid
van thans, gister
en de onmogelijke vergetelheid
ik heb
je zo warm
overweldigend…
Het verlangen naar een blauwere hemel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 619 Langs verre horizonten
glijden hongerige ogen als
zwemmende vissen
Ze zoeken taal en tekens
in zwijgzame natuurwetten
zoals het cirkelen van vogels
rond kalende bomen die
hun takken in ijl luchtruim
wortelen zonder houvast
De naam die in de verweerde
bast gekerfd staat is slechts nog
een adem die over mijn lippen struikelt
Het…
Kwatrijn (-)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 208 De schors bewaart het hart
dat ik ooit in bomen heb gekerfd,
de kern blijft, de stam zo zwart als
mijn gedichten vol fabels zijn geverfd.…
Fabels?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 125 de schors bewaart het hart dat ik ooit
in bomen heb gekerfd, de levensringen
blijven, de kern zo zwart als mijn
gedichten vol fabels zijn geverfd.…