Onze boom

Ik ben nog één maal
naar onze boom gegaan,
die met zijn kruin in hartvorm
waartussen de zon onderging.

De boom werd een skelet.
Vluchtende vogels
floten herinneringen.

Gekerfd stond er onze naam nog in.
Jij verdween en door die kerf
bloedde de boom dood.

De bladeren vielen zoals de minuten
en zo nam de woestijn in bezit
wat een vruchtbaar lapje grond was.

De massa's zand liggen buiten
jouw karavaanwegen en handel.
Jij vond een oase terwijl ik,
arme nomaad met schaapjes wandel.

boom breuk liefdesverdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 199