inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.060):

Jij, die blijft

wij hebben gewacht
terwijl jij reisde
onderweg naar
jouw naam

en een wijle
dreef onder
een bonzend
moederhart

waar je
als vederlicht gewicht,
in een veilige duisternis,
te samen uit ons
in enkelvoud bent gestart

zo telden wij
de verwachtingsvolle uren
in blijdschap af

naar jouw dagen
die zouden worden
geboren

maar toen je eenmaal
de zon zag schijnen
"op die ene dag"
bleek de nacht al zo nabij

door jouw zijn,
en met de pijn
in de ziel gekerfd

zal je tot onze
eeuwige liefde behoren



(niet autobiografisch)


Zie ook: http://www.youtube.com/watch?v=x2jjZ3Q3OFM

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 18 juli 2011


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.144

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

marije Hendrikx, 14 jaar geleden
pijnlijk mooi beschreven, zoals - na volledig wasdom - de avond valt nog eer het dag kon worden.
marije Hendrikx, 14 jaar geleden
mooi geschreven de liefde die de werelden overstijgt.
kerima ellouise, 14 jaar geleden
Mooi gedicht.
Martien Montanus, 14 jaar geleden
Indrukwekkend en mooi!
lijda, 14 jaar geleden
Het verdriet zo te kunnen verwoorden...... ontroerend mooi.
katty, 14 jaar geleden
In zachte droefheid kan je zo het afscheidsbeeld lezen...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)