Alle inzendingen over gekmakend gepiep

Moeder en kind, zaten op het nest in 't water, toen met veel geweld veel gepiep en nog meer gesnater de meerkoet zijn nest wilde verdedigen. Vol belangstelling volgde ik wat er zou gebeuren ze zwommen wat om elkaar heen, vermelding: het meerkoeten-nest wordt elk jaar weer vol eieren gebruikt.…

Toch, 's avonds weer, met klapperde huid, dans ik de kringen van een duivelbanner, ik dans de polka en de wals van Lanner, Inktvlekken dans ik, heel een schoolschrift uit,- En alles onder 't treurige gepiep Dat hij verstaat die kleumend naast mij sliep.…

Je schattige kijkende oogjes en lieve gepiep, ik ben blij dat ik jou tegen het lijf liep. Nu ben je in goede handen en hoop dat je nog eens in mijn buurt mag landen.…

het plaaster Trekt een roestbruin spoor De laatste bewoner is in zijn hoestbui gestikt Zijn wangen...een mengpalet De straat in alle staten Een symfonie voor drilboor en pletwals Een werveling van gruis Ratten rennen richtingloos naar kieren en gaten Door hun spinsels opgejut Tot een oppergod grommend wakkerschoot Zijn vuist smoort hun gepiep…

Ook hoorde ik zacht wat gepiep op de daken van onder de pannen, daar wonen ze dus. Mijn dag is niet mooier of beter te maken want niets klinkt zo blij als een tjilpende mus.…

Voor de derde keer zagen we begin van de week zes jongen met veel gepiep, alsook gesnater met beide ouder-koeten in het water. Slechts twee dagen duurde de pret, die met zes kleintjes werd voortgezet, want inmiddels is de koeten-buit geslonken tot slechts twee kleintjes!…

Weer een dag voorbij Ik slenter weer naar huis na een lange dag Komt het weer in me op Dit is wat je krijgt Dit is wat ik je geef Want ik weet Dat jij thuis op me wacht Ik start mijn oude kar Met veel gerammel en gepiep Rij ik de kasseien plat Alle oneffen wegen weg Dit is wat je krijgt Dit is wat ik je geef Want ik weet…

Hoor getjilp, gepiep en veel geritsel, zie mieren slepen met allerlei gefrutsel. Nee dit bankje is niet eenzaam en alleen, ze heeft het volle leven om zich heen. Sta op en loop weer verder, in de verte gaan schapen met hun herder. Ik voel me lekker, één met de natuur, ’n heerlijk gevoel, maar helaas slechts van korte duur.…

Het was erger dan een gesticht, zenuwslopend en gekmakend. Hoe ik verdwaalde in mijn eenzaamheid, bang was om mijn boosheid te uiten, gevangen en doodsbang in een doem van totale verlating en een pijn die gelijk staat aan de meest gruwelijke, sadistische folteringen.…

geworden maar nu met een prettig gevoel het is een standaard ochtendemotie de meeste mannen weten wat ik bedoel Ik kijk onder de dekens want zien is duidelijk geloven en constateer alweer het onderste is in mij naar boven Omgedraaid naar mijn partner in bed de armen ter aanval ontmoeting met eros een vreselijk gepiep…

Gepiep, gekakel: één verkenningszang: "Hoenders, leven zien. Heel het erf doorzoeken!" Donzen en veren speurders bezoeken tuin, dan ruim land, voelen uitdagende dwang te spelen naast een boslucht zuigende koewang. Naar die tenten in roerige weidehoeken!…

(voor Sophie Podolski (1953 - 1974)) Je keek voortdurend door een kleurrijke, maar gekmakende caleidoscoop, die zich ontpopte als een boa constrictor rondom jouw slanke nek, met dikke gordijnen van zwart haar.…

Gepiep Van 't meesje tussen zonnig roodbruin blad. 'T is, of je haast de toverwoorden had, Waarmee je zon en zomer wakker riep.…

Riet-geknak, kabbel-kroos wind-geruis, water-drup eend-gekwek, vis-geklets reigers-stap, rat-gespat hengel-swiep, sigaar-gezuig roei-gebonk, net-gegooi laars-gesop, fladder-zwaan koffie-slurp, brood-gesmak muggen-zoem, rochel-spuug snotter-snuif, handen-wrijf natte-hoest, molen-ratel aasvoer-worp, hout-gekraak vogel-fluit, muis-gepiep koe-geloei…

Met zijn zachte gepiep en zijn kloppende hartje ontdooit hij de angst zonder klacht, zonder claim Louter licht en geduldig, met enkel het doel van ontplooiing en groei in gedachten.…

rond je hoofd en golft je lange haren vertelt verhaaltjes aan je oor en gaat er met je stem van door hij ritselt in het bos de blaadjes los de takjes laat hij dansen dennen met hun groene piek wuiven traag als oud publiek zuchtend kijkt hij onder donkergroen en tilt de takken op de bosmuis vlucht een vogel wiekt een schreeuw en wat gepiep…

ons - in eeuwig samen Jij bent altijd alles - zei je zoals toen bij 't bruisend opgaan in gedeeld verlangen en langs de muren van mijn twijfel projecteren zich jouw woorden een rekbaar begrip zijn wij ondanks het schrijnen in nieuwe dagen de vragen die je achterliet de - in de loop gestuite - passen hoe rekbaar vraag ik je in dit gekmakend…

Niets in deze turbulente surrealistische tijd lijkt op wat vertrouwd of zelfs routine is geweest ...covid quade genius quarantaine en klimaat rampen headlines krantenkoppen influrappers talking heads dag in dag uit ons gekmakend als verwende kinderen onze aandacht eisend en voortdurend onze schermen vullend ...vragen, nee…

kwam gestrekt, met been vooruit verstak mijn scheenbeschermer links het bleef doodstil, er kwam niks uit; de achtertrap was minstens slinks te noemen; hypocriet, ver onderbaks ik bleef mijn kalme zelf, sereen als uitgestreken laken strak ik dacht me naast het veld alleen met hém een loden baar dan krak nog steeds geen fluit, niet eens gepiep…

Allang gewend aan dat gepiep Op de bel drukken mocht ik altijd Maar ik kon wat doen… Nu heb je je laatste kuur gehad. Er komen allerlei onderzoeken aan. Wat een gewacht wordt dat. Je bent altijd in mijn gedachten.. Nooit denk ik niet aan jou… En nog steeds ben je niet negatief.. Al zijn er wel zware dagen.…

mensen zien, hij gruwt ervan, welhaast onbedoeld verdwalen in rare winkels en straten gevuld met middeleeuws tuig Hij zegt dat hij niets van die poortjes snapt die de NS op de stations heeft geplaatst en hij snapt er ook niets van, hij wil er bewust buiten blijven, want in zijn tijd was de wereld vriendelijker, was er niet zoveel onzinnig gepiep…

Dus wordt iedere letter gewogen, rest eigenlijk geen woord Zo wordt dus alle kunst, kritiek al in de kiem gesmoord En rest dus zelfkritiek, toch ook niet bijster boeiend Verzandt in eindeloos gepiep, gepoch, vervelend en vermoeiend Is ook dit mild gedicht, weer zonde van ’t papier, de inkt, de tijd, de moeite en gedachte, de traan of glimlach,…

uitkijken voor slinkse hondendrollen Soms in onze schik met onze vredige ik wandelen we vandaag daaraan voorbij Kille krijgstactiek en politiek gespin baren tsaren 2.0 die botoxverstard door een onbarmhartig oorlogshart dreigen met kernachtige verwoesting Een sperwer bidt nu onder bescherming Plots valt hij loodrecht, een kort schril gepiep…

Bij die controle gaat alles goed, opgelucht op huis aan, vanuit de auto, handsfree uiteraard belt ze me dat bij de tandarts alles goed is gegaan, als ik een enorm gepiep en nogal wat verwensingen hoor! Zo hallo, dit ging maar nét goed, die vent wilde blijkbaar via mijn auto rechtdoor, hij reed me bijna overhoop!…

En, verre en na, gedoken in de esse, en in de iep; in dorenhagen, dennenhout, in olmen, in platanen; in appel-, pere- en kriekelaer, zo roert er een gepiep van vogels, die voor vogels, hun orije, de wegen banen.…

De vleermuizen worden schaars Ze spelen nog wat in het dove duister Je raadt hun gepiep… Hun zwenkende vlucht Nipt zwichten ze voor de hindernis. Niemand heeft in de gaten Hoe ze een winterbed vinden Achter een vermolmde luik Op de vuurtoren lazen wij vreemde tekens Kreten van verf. Kladwerk. Buiten het bereik van ons verstand.…