13104 resultaten.
Tuinreservaat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 457 De winter is gestorven,
vogels gaan als gekken tekeer,
de zon kijkt over ons pannendak,
dikke hommels zoemen weer.
Poes is binnen.
Mussen tjilpen.
Tortels minnen.
Duiven vliegen af en aan.
Merels zingen.
Muggen dansen.
Kauwen swingen.
Het gaat zoals het altijd gaat.
Vroege Vogels nestelen vroeg.
Hier, in onze tuinoase.
Nu, in dit wilde…
Ode aan de moeder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 52 Vrijwel volledig verdreven uit de verste vezels van haar lichaam
haar gelaat een ernstig gekerfd vensterraam
bijna afgestorven
van geluk
koestert
onder het wollen gebint
de moeder haar kleinood als een meer dan kostbaar kind.
Kwetsbaarheid baart tederheid.
Laten we stil zijn.…
dichten helpt
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.571 Bij de confrontatie met beperking
verlies ik mijn evenwicht
tot ik heil zie in nieuw licht
ik tel geen dagen of uren
en telkens vind ik een uitweg
in creëren en imagineren
piekeren is op slag verdwenen
geniet weer ten volle van het leven
wakker, gelukkig en content
sta nu echt wel te kijken,
geen oordeel meer of kritiek
brengt me terug…
Haar stroom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 panorama
dat beweegt
vervoert
zichzelf voortdurend vernieuwt
In haar glimlach
Mijn leven
Zij leeft
Haar geluk
Niet van mij
Maar in haar stroom
voer ik overspoeld door geluk mee…
Wensen...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Wanneer we pure gelukzaligheid
tentoon spreiden is dat dan
vanwege puur geluk,
of is het maar schijn?…
vogelengezang in duin
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 413 kirriek kirriek kirriek
kik-ki—kik tsjip krie-err
kirriek kirriek
kie-rie-kie-rie
oehoe oehoe
tsjip tsjip krie-err
kik-ki—kik tsjip krie-err
tsjip tsjip tsjip tsjip
krie-err kirriek
kirriek
het paapje zachtkes
tsjop-tsjop
tsjop-tsjop tsjop-tsjop
de tapuit ratelt
de turkse tortel tortelt
in de bramen zingt
de grote klauwier…
gelaatstransplantatie
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 978 Wilt u een ander gelaat?
Men draait er de hand niet voor om,
Om u te transformeren tot een seksbom.
De lelijkerds onder ons zijn hier mee gebaat.
Maar de donor blijft daarna onkies
zitten met gezichtsverlies.…
Wachten-op
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 392 De wereld is een wachten-op
Omarmt je in jouw receptiviteit
De wereld is een wachten-op
Zij kust je wanneer je ziel zich verwijdt
De wereld is een wachten-op
Zij verlangt van jou geen strijd
De wereld is een wachten-op
Zij reflecteert zichzelf in jouw openheid
Open jezelf en ontvang het fenomeen
De wereld in zijn zuiverste vertoning…
achter mij
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 374 het is lang geleden
dat ik paden betrad
waarvan ik dacht,
die kan ik betreden
ik heb de stoffige straten
die ik belopen had
in speuren naar kracht,
amechtig achter mij gelaten…
TANKA'S VAN VERDWIJNEND EN VERSCHIJNEND BELEVEN
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 101 Speculaasgebak,
de lekkernij zonder tijd,
prijkt op kunstwerken
der Goudeneeuwse schilders,
belooft steeds weer iets _ voor straks!
Een reis gaan maken,
's morgens vroeg vertrekken;
op gras en daken
glanzen zonnestrepen,
wekken vrolijke vragen.
De hoge oever
is vol luchtig fluitenkruid:
tere zuiverheid
van fijn versnipperd wit
geeft…
Blues uit de vergeetput
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 188 tussen kerst en nieuwjaar
bleven zijn telefoons
oorverdovend stil
spam en andere rommel
vulden zijn prullenbak,
maar zijn inbox bleef leeg
zo is het nu altijd
tussen kerst en nieuwjaar
en tussen nieuwjaar en kerst
hij gooit vruchteloos flessen in zee
een schreeuwt zich schor
in de woestijn
alleen de galm antwoordt
soms
zou hem…
zwemmer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 met de dolk
in de rug
liet ik me kantelen
over de leuning
van de brug
het koele water
weigerde
de schroeiende pijn
te stillen
en het besef
van je verraad
te smoren
in oeverloze
vergetelheid
gelaten
liet ik me zinken:
verdrinken
is een zachte dood
op het dieptepunt
en tegen beter weten in
ben ik beginnen zwemmen,
maar…
Alleen gelaten?
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 74 andere
komt, alles wat nieuw is door
zichzelf vermomd, om hierin
de leegte vol te praten, alsof
we dat vanaf het allereerste
begin al wisten maar niet
verklaren kon, er is geen herder
om de kudde te hoeden, geen
troostengelen in hun vage
droomballon, er blijft
weinig nieuws over onder
een verlegen zon, ook die
voelt zich alleen gelaten…
Schaamte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 in de stilte
hurk
jij neer
en wacht tot
het
rode avondlicht
zich langs
de
hemel spreidt
ik zie de
beklemming
op je gelaat
en hoe
de blos
je wangen verlaat…
proficiat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 P rettige
R ozengeur
O mhuift herinneringen
F ijne gesprekken
I ntiem en eerlijk
C oncentreren
I ntens :
A mour
T oujours…
I (Ouder worden en niets meer begeren)
gedicht
2.0 met 34 stemmen 8.828 Wat mij verlaten wil, dat laten varen,
Geluk gelaten door genot vervangen.
Slechts de herinnering aan de droom bewaren,
Waarin ik bellen blies met holle wangen.
---------------------------------------------------------
uit: Kussen door een rag van woorden, 1944…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen,
zelfs andere mogelijkheden uit elkaar bogen.…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Boshuisje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 205 er was eens.....
een huisje in het bos
een heel klein huisje
met één raampje
en een klein deurtje
het deurtje was wat scheef
en de scharnieren kraakten
er liep daar een scharrelaar
die het allemaal wel maakte
ook was er een sprokkel vrouwtje
die rommelde met wat blaadjes
en takjes voor de schouw
en ze vulde alle gaatjes
ze zagen het…
Voor hem die al dees dagen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 370 Voor hem die al dees dagen, zonder bate
voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood,
en langs de huizen liep met kaken rood
van drift en pijn in 't harte bovenmate;
Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood
de moed niet vond om 't leven zelf te haten,
die beedlaars tegenkwam langs gore straten
en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…
Schoonheid is
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 182 waar de ziel in jou lacht
schitterende oogjes activeert
daar is het geluk van eerste orde
echt wel aangemeerd
Zolang het gelaat
nog helemaal geen rimpels trekt
Is de diepzee onbevaren
de zee van tijd ligt voor je, uitgestrekt
Ervaren, niet alleen voor anker
flaneren langs de kust
maar op reis voor jouw avonturen
maken je zelf bewust…
Op zoek naar huis
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 348 Zijn liefde in zijn land gelaten.
Gelaten nu op zoek naar huis.
Gebalde vuisten soms op tafel,
Bij het ontbijt de koffie lauw.
Het vuur laait op.
Ruis op de achtergrond.
Woorden die geen zinnen maken.
Een dolle hond die wonden likt.…
Ik heb haar gisteren gekregen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 286 Ik heb haar gisteren gekregen en ze
lacht al naar mij, om haar geluk te
schenken maakt ons intens blij!…