inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.487):

Alleen gelaten?

Waar is die grote herder gebleven
die we nu zo nodig hebben?
naar welke sterren is die gevlucht,
naar welk ver oord waarvan hij
zichzelf nooit had gehoord.

Het gezicht afgewend van
een beloofde wereld die hij
schiep, een volmaakte plaats
waarop hij als eerste liep,
uit die klei waarin hij droomde
modelleerde hij zijn eigen beeld,
perfecte spiegel in alles wat zich deelt

lichtjaren later opgedragen
door de visioenen die hij
zond, om zijn spoor te volgen
bleef het pad niet gezond
waar zijn ook die engelen heen,
die zich toonden toen de zon nog
scheen in de vleugels om ons op

vreugde en verdriet in een menselijk
verhaal ons voor te bereiden op
een hemelse tocht zonder enig
lijden, of zijn die op hun vlucht
door voorwendsels, leugens of
in mythen in zichzelf gestorven

de ene generatie gaat een andere
komt, alles wat nieuw is door
zichzelf vermomd, om hierin
de leegte vol te praten, alsof
we dat vanaf het allereerste
begin al wisten maar niet

verklaren kon, er is geen herder
om de kudde te hoeden, geen
troostengelen in hun vage
droomballon, er blijft
weinig nieuws over onder
een verlegen zon, ook die
voelt zich alleen gelaten.

... Illustratie: Bron: pixers ...

Schrijver: Pama, 15 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 74

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)