Netgedichten

netgedicht (nr. 72.486):

Je intuïtie volgen

Zijn er anderen die je pijn kunnen elimineren
met zachte invloed je verdriet wellicht keren.
Voeden anderen zich vanuit jouw geheugen
om je te raden hoe wel weer te deugen.

Hoe wis je dromen nu weer uit je ogen
voel je de dagen weer vol mededogen.
De geschiedenis kent geen rechte randen meer
in je dromen herleef je zijn dood keer op keer.

Roodborstjes blijven regelmatig op het raam tikken,
herinneren je aan hoe je samen hier alles deed.
Zorgen zij ervoor dat je die nabijheid niet vergeet?
Hoe verder ik mij in gedachten stort, deze tijd was te kort.

Maar ik ga door op het uitgezette levenspad,
het onze is nog steeds ook jouw stem en ik wen.
Ik wens niet te vervagen in angst om alleen te zijn
de top van intuïtie volgen zal mijn leidraad blijvend zijn.