1961 resultaten.
WELLICHT
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 41 Ogen zeggen oren feestgetoeter
zichtbaar aan, vanuit een fel geel.
Groen ruikt het herboren gras,
uitnodigend fluisteren sprieten:
ga maar zitten, of liggen wellicht.
Voor lopen is er tijd voldoende.
Het park omarmt twee mensen,
zo onontwarbaar als zij schijnen.
Fluweelzacht klinken er woorden.
Meelevend neigen zij, de narcissen.…
Rook op het water
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 160 ja, ochtendstond verlangt een wonder
want toch moet eens die gele bol verschijnen.
ze priemt en straalt en duwt vanonder
laat zo het dikke rookgordijn verdwijnen.
zo krijgt het plekje langs de waterkant
terug zijn kleuren en zijn schoonheid.
en zingt de zwaluw aan het oeverland
opnieuw zijn lied... in heerlijkheid!…
Morgenrood
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 86 eenzaam staat zij
voor het raam ziet
de maan oneindig
eenzaam tussen
kobaltblauw en
sterren gaan met
slapeloosheid
geslagen door plagen
van de dag
schreiend ontwaakt
in koele nacht
uit holle orkaan
als vriendelijke maan
haar toelacht geel en
zoet als een meloen
o, wonderdroom
zo schoon teer als
een zoen o,…
fladderen vlinders nog een laatste dans
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 648 in de zoele wind
van zomers laatste kans
rijpen de vruchten
fladderen vlinders
nog een laatste dans
groen reikt langzaamaan
naar geel, de bellefleuren
kleuren naar oranje-rood
deze herfst kent geen dood
zij is een verder gaan
in het cyclische bestaan
dat de rust van winter eist
de dagen korten en de ochtend
grijst in lange spinnendraden…
je fietste kleuren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.693 in je ogen zag ik blauw
het heldere van de zee
het beertje op je stuur
reed gratis mee
je fietste kleuren in
mijn zwart-wit denkpatroon
het zachte groen en geel
je blonde haar paste gewoon
je leek een droom, kwam
zomaar uit een schilderij
zwaaide met een zomerlach
blij enthousiast naar mij
ik schudde heel verbaasd
mijn hoofd en…
Herfst
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 153 In de herfst van ons leven
kleuren bladeren
prachtig geel, oranje, rood.
Sommige blijven groen,
zoals in de prille lente
en bloeiende zomer.
Sommige blaadjes vallen,
in afwachting
van een winter vol beloftes
die komen gaat.
We weten wie we zijn
en wat we willen.…
Trouwfeest
netgedicht
2.0 met 57 stemmen 3.820 Op de vooravond na de zegen
afgezonderd in haar kamer
kraakt het ouderlijk huis
wacht zij roerloos op
Middernacht voelt zij
dwars door haar fontanel
een engel dalen vederlicht
in zijn tijdelijk verblijf
Morgen loopt zij in gewaden
zwaar van goud en zilverdraad
eet zij gele met witte
rijst vermengd van één bord
eerlijk alles delen
lief…
Rustplaats
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.340 Bladeren vallen op de grond,
en lichten op in rood, geel en bruin,
door een zachte lichtstraal,
op een late novemberavond.
Een doodse stilte wordt verbroken
door de helle schreeuw van een vogel
verstopt in de oude treurwilg,
vlak voorbij de oude kapel.…
Ontwaken na coma...
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 798 Lucht verwisselt van grijs naar blauw,
bloemen openen in oranje en geel.
Licht wordt gezeefd door bladergroen.
Liefde, rood, harteklop van de wereld.…
Deze dodelijke dorst
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 51 warm golfde
het lange al
geel gepunte
hoge gras
onder de vlagen
wind die ver aan
de horizon beelden
deden trillen
wij bewogen
nog stiller dan
de woordloze
omgeving waar
slechts een vogel
schreeuwde om
schaduw en wat
druppels fris
nog zoog hitte
aan de grond die na
de laatste transfusie
water begonnen was
aan brakke lagen…
Raam vol nachtvlinders
gedicht
3.0 met 46 stemmen 19.112 .
----------------------------------------
Uit: Verzamelde gedichten van Chris van Geel (1917 - 1974).
Dit gedicht verscheen voor het eerst in 'de revisor', april 1974.…
Holland, ik heb je lief ...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.309 Roodbonte koeien
in 'n groene wei
gele boterbloemen
natuur maakt blij
Dieprode klaprozen
'n blauwe lucht
soms 'n witte wolk
ik slaak 'n zucht
Bruine wollige schapen
paardebloemen heldergeel
donzige eendjes
'n kleurrijk geheel
Donkerpaarse distels
verdwaalde madelief
'n kleurenpallet
Holland ik heb je lief !…
Het eerste silhouetje
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 59 het kouder
kaatste blauwer
uit het lege firmament
spelden prikten
licht goedkoper dan
het leds equivalent
daar waar zon
in geel en rood haar
huishouden viert
spoort ook maan
gesikkeld zijn talloos
laatst kwartieren aan
vreemd dat mensen
zonder tijd door
maneschijn verblijd
gaan feesten met
familie en vrienden
op gezag van…
Denken
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 632 Grijs
denken
aan het water
en wilgen treuren
geel
De verre wind
vangt
hoge toppen
Voeten
pletten
eikenfruit
Het lage licht
grijpt
met tentakels
spinnemaaksels
vast
Het dorre
notenbomenblad
kwispelt
en overstemt
steeds meer
de mijmeringen
in m’n hoofd
van zomeravond-
zijn
De herfst
zit in de lucht
en loutert
zwoel…
De regenboog
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 508 als een poort in de hemel
spant zich heel hoog
een almachtige prachtige regenboog
rood en oranje
geel, groen en blauw
net was er niets
hoe kan dat zo gauw?…
anti-grijs
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.681 regenboog in wisselende stemming
verdriet vervuld van zwarte dood
gele haat gepaard met rode liefde
het koele blauw in lelieblank
veelkleurig bestraalt de hartstocht
oudroze harten in contrast
gegroende jaloezie ontstijgt
de donkerbruine aarde
richting witte wolkenzee
dan maak jij kleur in mijn bestaan
als je vale bleekheid opschudt…
oesterzwam
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 691 op de bast van de beuk
groeit de vrucht van de vlok
een web van schimmeldraden
ik zie een tros van schelpen
met een ingerolde rand
van blauwgrijs tot grijsgeel
ze rusten op een witte steel
op een viltig behaarde voet
gele lamellen dragen lila sporen
als het vlies scheurt glippen ze weg
wind draagt hen naar een toevallige plek
naar…
Sevilla!
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 619 De gele waaier van de zon.
Sevilla!
Het park van Maria Luisa
zindert levendig
onder de reflectie
van de gouden toren.
Talloze terrassen vol
rode parasollen,
ademen aroma´s van tapas,
lichte wijnen en vertier.
Orkestrivier!
Wervelende armen
dirigeren een denkbeeldige barbier
op de Puente de San Telmo.
Sevilla!…
WONEN
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.767 wat het mooie was:
een laatste trein natuurlijk
obligaat haast
gemist natuurlijk
mijn voeten glijden
weg,
natuurlijk
seinhuis thermostaat
en schuin -net boven de eerste doornen-
afgesneden cadeau gegeven:
gele rozen
wel gegeven en bedankt
wentelen gesprekken
tot een zich goed verstaan
in Woerden dat, -weten we allemaal-,
slechts bestaat…
voorbeeld
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 874 zo lang samen en ze doofde uit
je hart was gebroken
na maanden brak je lichaam
een eenzame val in stilte
niemand hoorde je sterven
niemand hield je hand vast
de dood verenigde jullie
in de schoot van onze aarde
soms bloeien gele bloemen dapper
op jullie plek in deze grauwheid
hulde voor 67 jaar liefde
gebeiteld in weerbarstig steen…
tien vragen over herfst
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 287 wat is het dat tanden
doet lossen in de mond
verkleurende bladeren
doet vallen op de grond
wat is het begin
dat de cyclus eindigen laat
wie fluit het in gang
wie zorgt dat het verder gaat
is het de zakkende zon
die haar kracht voelt vervloeien
verschrompelen de vochten
zodat niets meer kan groeien
waarom wordt groen geel en rood…
waar ’t pad zich kromt
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 785 rijm omklemt het kransgebonden dennengroen
asgrauwe gezichten voor opgebroken aarde
opgepoetst geel koper vastgenomen
om ‘t aardse te laten zinken onder geklaag
van hoop en het luiden van de dodenklok
ogen dragen tranensluiers
bij ’t vallen in die onbekende leegte
handen schudden rouwverbonden
zwijgende seconden lang
alleen jij blijft achter…
Boekreis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 385 zoals het water zoekt
neemt en geeft
vernielt en bouwt
in ijs en land
beeldhouwt
onderweg is
in gouden watervallen
waar wonderlijk warm
geisers gisten
niet te luwen
haast huilen
en spuwen
dansen waterzuilen
naar de heldere lucht
een weer oude spiegeling
in gele en rode bergen
zocht Jules Verne
hier het middelpunt
een…
Haarlok
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 870 Hoewel de zon
Mij langzaam wakker kust
Bevinden mijn ankers
Zich in het land van mijn dromen
Ik blijf zweven
Tussen nacht en dag
Verlang naar alles
Wat daar op mij wacht
Waar bloemen geel,
Rood, paars of groen
Zich richten naar haar
Om hun energie op te doen
In mijn palm
Een gouden lok
Stevig vasthoudend
Voor als ik straks wakker…
Schijn en wezen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 282 maar het gebed was begonnen
het wil wel eens verlichting geven
als de dood voorspelt en zich sleept
door de straten willen doden leven
en tussen bevroren vingers en beton
kijkt de gezant van de paus
naar de gele geleiachtige vloeistof
die wegglijdt langs de gleuven van de tegels.…
contrast
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 547 binnen ‘t strandpaviljoen bevechten
de renners elkaar omwille van
de eeuwige roem
onze ogen blijven strak gericht op
de strijd om het fel begeerde
groen en geel
buiten vloeien golven af en aan
klinkt het ruisen van de eeuwigheid
een kind rent langs de zilte waterlijn
misschien zich meer bewust van
wat vervliegt en blijft
zoals…
angst om te vlinderen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 268 in verscholen verte
wacht gekreukeld
teerblauwe vlinder
in veilig cocon
onder grijs-grauwe zwaarte
sluip- slurpen
dorstige dreig-rode
vurige vlammen nabij
vleugellam geslagen
krinkelt vlinder osmotisch
blauwe lucht-gedachtjes
terwijl ver buiten haar bereik
in groen en gele pracht
het universum lonkt
schildert zij haar vliegangst…
meneer Dickens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 142 u lijkt zo vergeten in die kartonnen doos
- pockets 50 cent-
geel en stoffig voor de laatste maal
wordt u meegesleept
meneer Dickens
verleden week zag ik u in de kerk
‘opbrengst voor het schilderwerk’
u lag daar hopeloos ouderwets
en verschrikkelijk onverkoopbaar
rafelig is nu uw rug
verschoten op de boekenplank
toch droom ik in uw…
sterrenkind
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 893 laat ik je onze kleuren na
de kleur van de zon
van je bal
van je knieën na een val
van de modder en het zand
van het roze
van je slaapkamerwand
van de sproeten op je wangen
maar zolang ik er ben
zal ik je vangen
als je valt
als ik dan weer ga
laat ik je onze kleuren na
het lila van de sterren
het groen van het gras
de bloemen
het geel…
het heeft de nacht gezien
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 228 in een ruwe rivierbedding
we werden ondergedompeld
in de heldere stroom
die ons kabbelend kuste
het leven verliep
als een rivierstroom
die zich haast naar zee
en zoals waterdruppels
de stenen uitholt, zo
versleet de tijd ons hart
de steen is geslepen, gekerfd
vol littekens het hart
het heeft de nacht gezien
en wacht op de zon
die geel…