Netgedichten

netgedicht (nr. 9.584):

oesterzwam

op de bast van de beuk
groeit de vrucht van de vlok
een web van schimmeldraden

ik zie een tros van schelpen
met een ingerolde rand
van blauwgrijs tot grijsgeel

ze rusten op een witte steel
op een viltig behaarde voet

gele lamellen dragen lila sporen

als het vlies scheurt glippen ze weg
wind draagt hen naar een toevallige plek

naar pakweg een barst in een voeg
in de ronde muur van de vuurtoren