Alle inzendingen over geloven

Laten wij in alle eenvoud tot Hem gaan en in God’s trouw blijven geloven. Hij laat geen bidder staan Zijn liefde gaat het al te boven.…

Laten wij in alle eenvoud tot Hem gaan en in Gods trouw blijven geloven. Hij laat geen bidder staan Zijn liefde gaat het al te boven.…

Hoe diep gezonken verwijderd van het hart, liefde de wereld soms kan zijn radeloos ben ik kwaad op de perversiteit ongewapend stort een stortvloed drek zich ongevraagd over mij heen het vraagt kracht de nacht bestaat bij gratie van de dag om de dageraad te zien geloof in de goedheid van de mens het wankelt ik wil het zo, zo graag geloven…

jouw mooie blinkende ogen, verraden jouw nog mooiere ziel, alles in jou laat mij nog steeds geloven, de reden waarom ik voor jou viel, schat die ene dag in mijn leven, toen jij mij voor het eerst had gekust, heeft mij zoveel, ja zoveel kracht gegeven, het bracht mij innerlijke rust, de vrede in mijn hart, liefste die ik door jou had gekregen…

Hun wekelijkse godsdienstoefeningen Ik begrijp het wel Zoals sommige seculiere jeugd, mensen Verlangen naar dansen, disco, festivals Naar alcohol, een pilletje, een poedertje Maar het is zij en zij geworden Het is niet zij aan zij Maar zij tegenover hen, ons, hullie ieder staat op tegen een denkbeeldige vijand Ik begrijp dat wel Zoals gelovigen…

Voorbijgangers doen geloven dat dit nou juist de nieuwe hoofdweg is, met verleidelijke blikken. Ik stemde toe, maar het gaf me geen gerust gevoel. Ga terug, anders ben je verloren, riep een stem vanaf de brug. De aftocht werd een lijdensweg met nieuwe twijfels. Maar ik vocht me erdoorheen, doorheen het postmodern gewoel.…

onbewandelbaar De stammen drukken het uitzicht ver van je vandaan Prachtige watervallen van verdriet Je hoort ze wel maar ziet ze niet Een deel van je zou eronder willen staan Samen met het oorverdovende geluid en de stroom ten onder willen gaan De verstikkende hitte houdt zich vast tussen bladeren en takken Het wegzakken van de zon, kan je doen laten geloven…

Tentamen: jas, tas ….telefoon ze hijgt nog van de trap naar boven en hij wil maar al te graag geloven dat z’op ‘m wachtte Ze zucht: lieverd, klinkt gewoon alsof z’al uren naar hem smachtte …….…

Ik heb niets meer te geven Want alles wat ik gaf Was voor jou te weinig Niet compleet en ook niet af Ik heb niets meer te vragen Wil ook geen antwoord meer Want ik wil niet meer geloven In de leugens van weleer Ik was een meester in vergeten De waarheid werd vrolijk ingekleurd Ik heb mezelf steeds bedrogen Mijn geweten voorgelogen…

mijn rust en mijn nachten worden verstoord vliegen demonen schijndualistisch ontwakende krachten zwetend vermoord mijn lakens doorweekt van angstige dromen met ogen geopend staar ik je aan mijn kleur is verbleekt door tranen die stromen een hart dat snelkloppend stil lijkt te staan bedriegende dromen ze lijken te leven mijn ogen geloven…

Als naar jou op die dag dat we samen zijn gekomen Geen moment in al die jaren was jij uit mijn hart Eindelijk na lange tijd kwam je nu terug in mijn leven Maar waarom dan voel ik nog steeds die smart Kan dan niemand mij hier op een antwoord geven Leer mij weer lief te hebben te dromen en te vertrouwen Laat mij weer in mijn dromen en mensen geloven…

Kan hij zijn oog geloven? Daar staat haar stoel terzij geschoven… Hoe ledig is heel ’t huis door éne lege plaats! Ach Vader! wat kan kindermin hier baten? Neen! Zoek bij God uw troost! De Hemelvader heeft geen kroost Dan dat Hem nooit verlaat, en nimmer wordt verlaten.…

." Je moet het horen om het te geloven. "Gelukkig," zegt Buffon, "zijn de doven." Want als men maar even op zijn eksteroog treedt, Dan gilt hij, alsof hij van geen uitscheien weet. En als men hem van de borst durft tillen, Dan maakt hij een lawaai, als ging men hem villen.…

Hoe kan dat, in kerken en synagoges, tempels en bidhuizen geloven en ongeloven manieren om te verwerken wat ons als mensheid overkomt, dat we nooit hebben gegild om stopzetting richting de morgenstond?…

Een storm was het, niet in een glas water, maar in een gelovig hart... deed wankelen mijn geloof, maakte mij verward... Er is een huis in New Orleans ze noemen het Rijzende Zon, Als er een God zou zijn, stond nu het water niet, nog hoger dan het balkon...…

Waarom is dit zo moeilijk te geloven? Is hij het niet, die ons het leven heeft gegeven? De eerste oorzaak van ons bestaan. Beschouw het feit dat wij hier zijn. Ook al is het maar voor even. Het echte leven ging verloren, door het eten van een gestolen vrucht. Met als gevolg dat de hele mensheid onder het doodsoordeel kwam te staan.…

Stop je kop maar in het zand doe of er niks is gebeurd Waarom nadenken over alles waarom nog langer getreurd Hier ben jij oh zo goed in het lag toch niet aan jou We waren te verschillend is wat jij geloven wou Wat jij wil hoor fijne tante de ellende is geschied 'K vraag me af waarom je loog en waarom je mij verried Lekker feesten…

Zondagavond, met jou in mijn hoofd En in mijn hart een vuur dat niet dooft Liep ik door steegjes, liep ik door straten Gietende regen, alles verlaten Zondagavond, met jouw beeld voor mijn ogen Mijn spijt zo intens, dat je het niet zou geloven Liep ik eenzaam door jouw straat Wetend dat je me nu haat Zondagavond, met een trillende hand Wilde…

Mijn vriendin vertelde me in de nacht dat zij tot op heden nog steeds wordt verkracht door haar geliefde stiefpapa en onder het toeziend oog van haar lieve mama Ik kon mijn oren niet geloven ben de schok nog niet te boven Verscheurd ben ik van binnen wat kan ik zeggen, gewoon opnieuw beginnen?…

Ik begon te geloven in een wonder, eindelijk vond iemand mij bijzonder. Voor eeuwig staat jouw naam nu in mijn hart gegraveerd, want jij hebt het met heel veel liefde gereanimeerd. Maar deze liefde wordt mij te veel, zoveel geluk en tranen vallen mij ten deel.…

Ik wil het zelf ook niet geloven zachtjes strijk ik door je haar dwars door duizend-één beloftes we hebben beiden geen bezwaar In de nachtelijke ochtend staat een hemelhoge ster 'k zou 'm voor je willen plukken maar de waarheid ligt te ver 'Nooit meer' is voorgoed verleden wat gebeurd is is 't bewijs er glimmen tranen in je ogen…

hoog in een glazen kooi aan het stuur van een maaidorser haalt de boer zijn wenkbrauwen op om wat ogen niet geloven lussen, cirkels, lijnen verweven tot een groot klaverblad iets woelde door de halmen dwong de aren naar de aarde al snel strijkt een zwerm neer perslui klappen hun laptop open fotografen klikken de breedhoeklens vast…

Anoniem waaien ze over, roddels gaan de wereld door, wie ze allemaal geloven, geef ik graag de wind van voor Leugen, laster zonder weerga en vaak ook nog anoniem, smeuren vuil over je leven, blij, dat jij hen niet kan zien Veilig zitten ze verscholen, op dat anonieme internet, lachen loerend onverholen, werpen op jouw naam een smet…

U en God lopen over één lijn, Blijf gerust in Hem geloven. Loop gerust verder door uw leven, Want Hij waakt over u, alle dagen. Hij zal uw leven telkens zeven, Zodat u rein het geloof kan dragen. Met God zijn uw wegen bekend, Waarheen Hij u ook zal leiden. Hoor de stilte van het moment, Dan zal Hij u elke dag verblijden.…

Eens sta jij in mijn schoenen Dan zal je eindelijk begrijpen Hoe je wereld plots verandert Je naast het geluk zal grijpen Aan het lijntje wordt gehouden Weken maanden achter elkaar Je wilt geloven in zijn woorden Hij van je houdt maar ook van haar De hoop je liefde levend houdt Omdat hij je telkens zo graag ziet Zo de twijfels in je hart…

spade graven met kromme ruggen kanalen steken turf van dageraad tot schemer hun loon halen in 't café duurt al gauw een halve liter jenever Jongens met kort geknipte haren meisjes met een ernstig gezicht op grafstenen lees ik hun namen Ik leef me in, voel hun dromen ken hun toekomst van armoe en plicht het zijn sprookjes waarin ze geloven…

de bank, samen nog even tv keken ons gazon het groenst van de hele straat was ik lachte, gierde zelfs brullen mocht om het bloed op mijn knie en tranen tussen twee handen werden afgeveegd na een kus op het wang gedragen, door twee sterke armen naar de pleister die geplakt werd en altijd alle wonden heelde opdat ik leerde en het geloven…

Verwacht, geen mirakels en trucs van boven, blijf als spiegel van God in jezelf geloven. Laag kun je vallen, of hoog kun je springen maar blijf verantwoordelijk bij alle dingen. God Zelf heeft je toch in dit leven, een wil, een ziel, en keuzes gegeven. Macht kan je nooit gelukkig maken God wil jou in je kwetsbaarheid raken.…

God, de Heer heeft alles gemaakt Ook wij mensen zijn door Hem bedacht En mogen geloven in Zijn grote macht Want Gods werken zijn volmaakt. God schiep de dieren en de bloemen De zon, maan, wolken en de winden In dit alles is Gods grootheid te vinden Het past ons Zijn werken te roemen.…

Dromend probeert hij te geloven, Hoe prachtig het kan zijn, Op deze plek, kalm en fijn. Morgen is hij weer hier, Maar dan samen, Samen maken zij plezier, Hun gedachtes en lichamen. Wanneer hij weg is is het donker, en koud, De sprankeling wordt een onopgemerkte flonker.…