Alle inzendingen over geloven

Ik leef in een land waar de dierenvriend besluit uit goedheid een andere mens neer te knallen ik leef in een land waar de vrome gelovige besluit uit eerbied het mes in de ketter te planten ik leef in een land waar onze jongens uit gekkigheid soms de conducteur in elkaar stampen ik leef in een land waar een keurige man, achtendertig,…

Bravoure, van het onbekende, hemelsbreed als dans van de gordijnen of moest ik geloven van toen je wegging dat de vogels vlogen in de regen en was het geen revolver maar een zingende zaag ergens onder een verdoezeld matras de trieste regen buiten gaande om met het eerste woord te beginnen heb je uit mijn naam gevraagd te zingen met…

ik kon mijn oren niet geloven. rende als een kip zonder kop het hele huis door. ik wist het onze vriendschap zit helemaal snor. ik ging winkelen. ik kwam haar tegen in de spiegel van een pashok. ze vond al mijn nieuwe kleren zo mooi. ik kreeg mijn tas in mijn handen gedrukt. ik liep met een voldaan gevoel de winkel uit.…

Want wij geloven: Na dit leven is er meer God heeft ons een toekomst beloofd Een leven waar het liefdevuur niet dooft Volmaakt geluk, altijd, bij God onze Heer.…

In Bern staat een steen met opschrift op een begraafplaats oud en Israelitisch GOTT WEISS WARUM geplaatst door Myria Dreyfus gelovige een bericht in wanhoop gespleten vol onbegrip voor de Allerhoogste In 1944 na de slachting van Arthur Bloch haar man 16 april 1942 veertig jaar rond reizend handelaar in vee goedhartig vreedzaam en bedaard…

de wereld wil dit al te graag weten schept hierover haar eigen denkbeelden overal rijzen nevels spiedend op noden tot stilstaan of steeds dwalen moge de oude boodschap van Job telkens weer over ons heen waaien de ware gelovige kan wellicht getroffen zijn door leed of verlies ziet daarbij ook zijn eigen kleinheid naast de wonderen der aarde…

Zoveel regels, in bepaalde geloven, die allemaal volgend hen, worden ingegeven door hem van ‘daarboven’ Zoveel regels, teveel om op te noemen, sjaals die moeten worden gedragen, vrouwen die achter de man moeten lopen, vrouwen die de deur bij aanbellen niet mogen openen als daar een man voor staat.…

Over een paar maanden weet je precies wat ik bedoel De innerlijke rust moet je in jezelf zien te vinden wat mensen ook allemaal zeggen, sta daar heel ver boven laat je agressie niet met de werkelijkheid verbinden maar blijf vooral in je eigen prachtige "ik" geloven Denk rustig na voordat je iets rampzaligs doet hou jezelf vast aan…

Ex-donor Je moet er toch een keertje aan geloven Dus kwam ik zelfverzekerd uit de kast Nou was mijn moeder enigszins verrast Maar verder was men niet ondersteboven Behalve bij Sanquin.…

Ik voel mij buitenkerkelijk ik voel dat al zo lang ik voel mij in de kerken altijd een beetje bang Buiten in het volle leven voel ik minder die angst van nederigheid en dogma’s die maken mij het bangst Ze noemen mij 'een homo' maar in feite ben ik mens alleen die enkele voorkeur verscheurt gelovigen intens Je mag het dan wel wezen…

Met blijven geloven en met plezier en diep hopen op liefde en herwonnen kracht: in God en zijn altijd durende bijstand.…

willen zijn oceanen overzwemmen want het water zou je dragen, voeden en verwarmen kieuwen zouden groeien in de keel opdat je kon onderduiken, als de zon te fel rokende gaten zou branden in je vel Je moest aan regen denken, aan tranen verdampen en op een zonnig terras alleen op hem vallen en de mensen verbazen in wonder bovenwonder laten geloven…

Ik was op het strand, ik zag haar lopen, haar prachtige gang, niet te geloven. Ze liep langs de zee, de hemel brak open. Ik vroeg: "Ga je mee"? Ze had me betoverd. Ze pakte m'n hand. Ze straalde haar lach. Goudgeel het zand, oh mooie dag. Wat een geluk vervulde mij. De dag kon niet stuk. Wat was ik blij.…

Je kunt het beste niemand geloven, hecht geen waarde aan praatjes. Wie heeft het meetsnoer over de aarde gelegd? Wie heeft ware grootte ingesteld? Die heeft alle rechte lijnen voor je gebogen. Zodat je je, als je je tot verzet opricht, juist buigt.…

kon ik vliegen, vroeger wel Vroeger, toen alles nog kon Vroeger, toen ik nog vleugels had Voordat ik ze kortwiekte Ja, ik herinner me de zon Als zonneschijn komt na de regen De soelaas na al deze tijd Wat houdt haar dan nu nog tegen Ze komt vast snel, gewis Is het dan zo naïef te hopen Dat alles weer goed komt Is het dan zo fout te geloven…

Om kort te gaan, ik moest er ook aan geloven en kocht me zo’n tuinslang waar licht in ontstaat -dat deed de Chinese verpakking beloven- zodra er de stekker in ‘t stopcontact gaat.…

Geloven we dat nog? Hopen we daarop?…

Hij kan niet geloven wat hij ziet, Want zijn ziel is blind en ziet het niet.…

Geloven, het is een woord. Ieder kent het goed. Maar een woord dat leeft, zolang het wordt gevoed. Velen hebben dit ervaren. Al was hun geloof ook nog zo groot, het is nu schriel en magertjes. Ja, op sterven na dood..…

misschien moeilijk te geloven maar ik had jou eruit gekozen ik had niet alles meer op een rij met zo'n spetter als jij aan mijn zij dan na een tijdje ging je weg zonder één woordje van uitleg ik stond daar maar te kijken kon je hart niet meer bereiken maar op een zwoele warme nacht ging ik uit, geheel onverwacht op stap met enkele maten…

mond vol van koren zoete vrouwen, vol van kirrende verhalen hoe de oorlog is verdwenen en herhaalt ze honderd malen: alle malen zal ik wenen”” (Leo Vroman’s gedicht ‘Vrede”) maar door de tranen heen voel ik de vrede van Vroman lees ik zijn gedicht in z'n geheel op www.gedichten.nl ik lees het als een bijbelhoofdstuk om te blijven geloven…

prille stad van liefde waar haat plots harten tot in het diepste griefde kunnen zij nog aan de ware vrede bouwen terwijl mensen om dierbare geliefden rouwen terwijl gekwetsten kreunen van vrees en pijn kunnen zij dan verder dromen en gelukkig zijn gaat 't gebed en kaarsengloed reiken tot hierboven kunnen gewonde mensen in het goede nog geloven…

Heer, U ziet mij zoals ik ben Het is moeilijk om dat te geloven Het gaat mijn verstand ver te boven. Heer, U ziet mij zoals ik ben Wil mij Uw bijstand blijven geven Leid mij op Uw weg ten leven. (Enkele woorden uit Psalm 139)…

Er is iets traditioneel te triestigs aan het Belgisch Koningshuis en wel: Koning Leopold II te fout (in WO II) Koningin Astrid sr. te erg (dodelijk verongelukt) Koning Boudewijn te jong Koning (19 jaar) Koningin Fabiola te gelovig (en 5 miskramen) Koning Albert II te promiscue (buitenechtelijke dochter) Koningin Paola te mooi (en ook te zwoel…

natuurlijk als geen ander weet ook ik inmiddels wel dat leeftijd slechts een getal is maar vertel mij eens jarige job hoe blijf jij zo knap en wijs zestig jaren tel jij nu toch ik kan het nauwelijks geloven omdat je het niet zien kunt want zoals jij sprankelen blijft met de gratie en schoonheid van de aller prachtigste bloem die gekleed…

chaos ook niet gekeerd paarden braken hun nek en tanden op stenen handen die wezen naar elkaar vingers beschreven hun strijd met bloed uit die tijd vol jaloezie barstend van nijd de zwarte hengst met flanken die dampen en schampen langs komma's en punten vluchtig met hoeven in scherven vertoeven van strofen die niemand ooit zal geloven…

Zij Elisabeth van Dam had zich voorgenomen De hele dag te kijken vanaf 11.00 uur Naar de uitvaart van Koningin Elisabeth II op TV Neen ze was geen bekende van die Koningin Ze was 1 van de miljoenen, die haar kenden Ze ging zitten, koffie met cake, keek en dacht toen: Ik ben niet echt Koningsgezind Ik ben niet gelovig, ook niet goed Ik wil…

voorbij en gedaan En kan ze gehavend naar huis toe gaan Zachtjes sluipt ze naar binnen met hangende schouders Bang voor een voortijdige begroeting met haar ouders In haar kamer verdoezeld ze haar sporen Niemand die haar hierover hoeft uit te horen Lang na dit alles komt pas haar verhaal naar boven En dan nog zijn er mensen die haar niet geloven…

Want een verlies als dit verwerken, Dat kan ik ook niet alleen We houden vast aan ’t leven, Hetgeen jij niet meer hebt Treur toch niet om mij, Heb je ons altijd gezegd Maar hoe moet ik dat geloven, Als ik altijd tegen tranen vecht Van jou zal ik altijd houden, En ik voel je liefde om me heen Maar als god zijn engel terugneemt, Dan zijn…

Maar zijn arts begon te sussen: 'Nee, dat kan ik niet geloven. Je hebt horenden en doven, daar zit heus niet half-doof tussen. Zeg mij na, ik test het even. 'Veertien', liet hij zachtjes horen. Willem spitste beide oren en zei vastberaden: 'Zeven!…