Alle inzendingen over geluk en voorspoed

De wind waait door mijn haar zoals alleen jij kan kroelen met je hand geaard zit ik met gesloten ogen en bewonder ons eigen wonderland het zonlicht verwarmt als je adem achter mijn oor als jouw thuiskomst door regen opent mijn gedachte zoals jouw kracht van inspiratiebron.…

Beseffen wat liefde is, wat geluk.…

Je verwarmt mijn Zon binnenin, het vuur brandt, het licht nog lichter, groter, sterker, oogverblindend, breed glimlachend, regenen onze stralen op het natte gras, fluweelzacht groen, waar we de liefde nog eens, en nog eens, oneindig nog eens overdoen.…

Ik haal mijn geluk uit de zonnestralen op mijn gezicht, waarom doe ik dan toch mijn ogen dicht?…

Het koesteren is voorbij mijn tranen van geluk zijn op. Om altijd bij jou te zijn is een ondertekende bladzijde. Een handtekening als een punt het uitroepteken duidt het plezier jouw lach tekent mijn vraagteken dat geluk wat jij kon verleidde.…

Geluk zit daar Waar je het meest Kwetsbaar bent, Kinderen die je Van je leven nooit Verliezen wilt - En dus slaan de Herinneringen aan jou, Aan jullie, die ik Ongewild verliezen moest Mij in het gezicht Als een ijskoude winterwind Die onverwacht voorbijkomt Op een tropische zomerdag Terwijl het hete zand Van ons eigen…

Dat plotseling geluk. Waar ik niets voor heb gedaan, en waar ik niets voor doe.…

verdriet wil met jou de bloemen zien de vergezichten in de wolken het gras dat buigt in golven geef jou de zon om je rug te verwarmen uit blauw straalt zij het bruine op je armen soms breken we iets fijns omdat we ook de tijd vergeten dingen die we van elkaar niet weten met jou wil ik in glas de morgen blazen de transparante uren van geluk…

"Ik heb extreem geluk gehad", zei de gewonde ambassadeur in Pakistan De Vink, wiens toestel in een spin raakte. Met opgevouwen houding en dichte ogen haalde hij de krant.…

verdriet wil met jou de bloemen zien de vergezichten in de wolken het gras dat buigt in golven geef jou de zon om je rug te verwarmen uit blauw straalt zij het bruine op je armen soms breken we iets fijns omdat we ook de tijd vergeten dingen die we van elkaar niet weten met jou wil ik in glas de morgen blazen de transparante uren van geluk…

Het geluk met jou is als een intrige bewandeld in een oud schilderij van een slootkant nabij een bos soms ben ik de kwast van jouw beweging en laat jij kleuren los door de groen gerande eenvoud van het bos een andere keer beweer ik dat jij zoals de wolken bent in weerkaatsing op het slootwater terwijl ik mijn worm in zee gooi we kussen…

Ze zitten beiden op een koor, je moet toch ook wat samen Hij stoft en zuigt op zaterdag, zij lapt die dag de ramen Het is een knus geluk dat niemand nimmer meer verstoort 't Geheim: men doet 'het' twee keren per week, zoals het hoort…

verdroomd geluk ook daar zit de sleet zoals altijd alles voorbijgaat... een mix aan mooie dromen in de zeef van het geheugen koester ik nog al ware het mijn laatste spaarcenten wat blijft is de wetenschap van vergankelijkheid bijgeschreven in het gefingeerde dagboek van grote onzekerheid…

Een echte man zal een vrouw nooit tranen geven van verdriet Maar tranen van geluk... Als zijn vrouw dan huilen zal, dan pakt hij haar beet De man zal zijn vrouw in zijn armen nemen, met haar hoofd op zijn schouder Hij zal troostende woorden toefluisteren in haar oor, terwijl zij op zijn schouder zal uithuilen Zoals het hoort...…

worden zelfs ongekend ontkend krijgen nooit een tweede kans of alles op een presenteerblaadje ze vluchten vanwege pijn omdat ze in hun eigen omgeving op de verkeerde plaats zijn ik besef dat alles wat wij hebben waar wij aan zijn verknocht nu en in het verre verleden danken we aan onze drang te overleven en altijd ook geluk…

bleke zon in de herfst zet wat stappen, staat stil bij hoe een blad glanst of sterft de waaierwind blaast en raast zo zijn eigen taal een duif koert zijn verhaal in kruinen van de bomen het gedachterijke kind leeft haar kijkdoosdromen knuistjesstevig sprokkelt ze cadeautjes van het jaargetij een nazomerzondag ging voorbij maar het geluk…

Dit is de eerste nacht van ontmoeten hier aan de kust van jouw weke mond worden wij branding in wit en blauw op dat ritme adem ik van jou tot landing Smaakte het zilte ooit zo zoet? En spreken onze lippen zwaargewond? Sussen deze poortwachters onze ziel? Ik geef mij over aan jouw deining, subtiel in kussen als in de ochtend ogen loom…

we ontdekten de klavers telden de bladeren ieder apart we kwamen tot vier zagen ze bloeien zomerden samen in groeien en herfst oogstte de knolletjes fier het winters verval gaf rust en verademing maar weten dat geluk zal ontkiemen brengt lente al hier…

Zoek niet en je zult vinden. Vermijd gewoon het eeuwige slagveld van beter weten. Lach grootspraak weg. Trap niet in de strik van woordentwist. Laat geen blik je ik aanknippen. Sta verstomd en wees volmaakt ontbabeld. Spits je oren voor de keel van vogels. Toom de slang van eigen tong in. Hoor de kat ontspannen spinnen en ga liggen…

Geluk is bloesem van de geest.…

Ik voel me een verliefde haan Het mikpunt van mijn adoreren Valt dit keer weer eens onder heren Het is, het is, het is een - zwaan Het is geleidelijk gegaan Ik had mij weten te bezeren Ik moest opnieuw het zwemmen leren Mijn mannetje weer kunnen staan Dat alles lukte wonderwel Ik zit weer lekker in mijn vel Hoe smaken mij weer kroos en…

Met z'n tweetjes in het gras onder de boom, want het regende dus kwam die schuilplaats goed van pas. Klein zijn jullie nog wel, maar zo te zien hebben jullie het heel goed naar je zin. Kleine Schotse hooglandertjes zijn zo leuk en lief. Jullie kwamen naar mij toe en als ik dat gewild had kon ik jullie zo aaien, maar dat heb ik…

In de kleine dingen schuilt het grote geluk iets van jezelf te geven verandert een leven Een klein gebaar het is heus waar: mooier worden de wolken feller de kleuren het is de dag dat wonderen gebeuren…

mensen hem passeren in het glinsterende licht van het water in de sloot weerspiegelen de wolken op deze fraaie lentedag alsof er geen vuiltje is dat ons verontrusten kan uit het groene lentelover klapwiekt plots een houtduif die het waterhoen opschrikt dat watertrappelend vlucht terwijl vogels vrolijk zingen van eindeloos lijkend geluk…

De ideale vrouwen, waarvan mannen dromen, dromen, gelukkig maar, niet van ons. De ideale mannen, waarvan vrouwen dromen, worden meestal ongelukkig, of zijn dom.…

eens in je leven hoorde je een kikkerkoor ook nog een keertje het gehamer van een specht je hebt het wel getroffen…

voorzichtig gelukkig gestemd denk ik vandaag aan een ijsje dat op een hoorntje wit gekegeld zich van de zijkanten likken laat ik verheug mij op de dagjesreizen naar de kinderen en hun kroost of de vrienden en vriendinnen die wij vrij weer maken zullen ik droom heel voorzichtig ook van een camping in het najaar waar op het terras de zomer…

Misschien heb ik niet veel bereikt, misschien verspilde ik talent en kracht en maakte veel te vaak verkeerde keuzes, was laf en lui en weerzinwekkend verkwanselde het kostbaarste, maar kijk! bloemen, bomen, vogels, wolken, wees mijn getuige – hier loop ik met mijn kleinkind aan de hand, een suffe opa, een onnozelaar, een loser, een debiel,…

bekentenis dat hij ooit in een wilde nacht haar vergetend had verraden door nevelig en vol van lust in andermans armen te vallen nu huilen hun gebroken harten hopeloos alleen ieder voor zich in de anderhalve meter wereld terwijl er juist nu behoefte is aan een arm om de schouder die hen steun geeft en afleiding bij het weer vinden van geluk…

Het groen parelt nog dauwig fris De zon ontvouwt stralend gestaag warmte Glimmend uitnodigend wenkt de nieuwe weg We gaan op in de onuitgesproken belofte van een gloednieuwe, eeuwenoude dag Deze momenten stralende zorgeloosheid hebben we alvast even op zak gehad We spinnen van trillende cilinders die ons brooddronken de geest geven Geluk…