Netgedichten

netgedicht (nr. 71.044):

schijn van geluk

wandelend in gedachten
of was het misschien
in gedachten wandelend
wat het ook zijn mocht
vandaag lijkt zo gewoon
een dag zoals normaal

in de schaduw van de zon
op zijn vertrouwde plek
speurt de reiger kikkers
voor het ontbijt of diner
als op weg naar ergens
de mensen hem passeren

in het glinsterende licht
van het water in de sloot
weerspiegelen de wolken
op deze fraaie lentedag
alsof er geen vuiltje is
dat ons verontrusten kan

uit het groene lentelover
klapwiekt plots een houtduif
die het waterhoen opschrikt
dat watertrappelend vlucht
terwijl vogels vrolijk zingen
van eindeloos lijkend geluk

alleen de flarden van gesprek
van wandelaars en fietsers
boodschappen zo nu en dan
de ongemakkelijke waarheid
van het virus dat bepaalt
wat wij beter laten kunnen