Alle inzendingen over genadeloos

zegeviert Van gespuis en moordenaars En de onschuld van hoeren En maagden wordt verkracht En vermag het niet mij te berechten Terwijl daar hoog in de hemelen Het serene door raketten wordt verstoord Het doel gezegend heiligt immers de middelen En ziende blind weet u in de naam van heiligen Dat de mens zich aan maagdelijk onschuld verrijkt Genadeloos…

Zo parmantig wriemelt ze de gouden staafjes met haar vingers in haar mond, keurig één voor één, geen vork, geen mes, geen eetgerei, maar heel braafjes haalt ze eerst de frietjes door de fritessaus heen. Die frituurmaaltijd is duidelijk naar haar smaak en ook geniet ze van de geprakte kroket. Als ik dan haar handen met een servet schoonmaak,…

slaan dan wel mogelijkerwijs haar restanten op te rapen of trotseer ik haar macht en denk morgen heb ik wel een zalfje dat de ergerlijke jeuk verzacht verdomme, daar is zij weer zij blijft nu nóg langer zweven zoeeeeeeeeeeeeeeeem zingt zij eentonig "gij zult mij niet krijgen" pets, zij sterft ik heb haar genadeloos…

als een baksteen stort de steenarend op zijn prooi dodelijk precies…

mijn kop barst pijn wil zich niet laten temperen hoe ik het ook probeer te verleiden met verstilling de pressie blijft…

het komt, Je weet immers niet beter - Dagen bitter en zoet, Alsof wat dan ook Er nog toe doet - De stroom van die rivier Hou je toch niet tegen, Valt het goed, lach dan maar Valt het tegen, laat dan Je tranen gaan ook al hoort Het niet, het huilen van een man; Je leven is een avontuur, Het eind meest ongewis, Groots en genadeloos…

Regen en onweer de wind jaagt genadeloos op een natte krant…

Wat tussen ons is gegroeid, werd genadeloos gesnoeid door een rivier van woorden die mijn hoop vermoordden en mijn wangen hebben overvloeid.…

Ik, verbouwereerd toen je plots de benen nam genadeloos mooi, een aanstekelijke... vlam doch... je bleek een lichtekooi!…

Haar blote voeten vlijen zich zoekend een houvast op natte keien die het steile pad bedekken dat leidt naar onderaardse vertrekken waar zwarte kelken welig gedijen Glimlachend plukt zij de bloeiende dood en legt ze in haar schoot terwijl haar ogen in vergane dromen woeste haatrivieren stromen in golvende vlagen donkerrood Zijn afwijzing liet…

het was als een droom die doorheen de slaap komt duiden waar verlangen en onderbewuste je brengen naar momenten waar je nooit dacht te komen die je geluk doen ervaren diep in een verlaten hart signalen uit je jeugd zo innig te worden omarmd door een vergeten liefde zo plotseling gekend en toen dat een feit was je toch los moest…

Zich dienend Opgesteld Naar zijn Naaste In alles Hem en haar Lief gehad Die thuisloos Is of Zelfs zonder dak Aandacht Voor de zwakke Om te laten zien Dat 't ook anders kon En dan toch Alsnog Wegens te lang parkeren Genadeloos De bon Spilsluizen, Groningen, dinsdag 10 juli…

van een illuster publiek nog trillen de snaren en donkeren klankkasten de mega decibellen wil de leadzanger diven en koppensnellen dronken van levenselixer door jeugd en bravoure maken zij van de wereld een hemel vol komende vuur ze hebben al zo lang gewacht met zingen en brullen als wilde dieren gaan ze lopen en corona genadeloos…

zee dromen we dromen en hopen we hoop wensen we wensen en luisteren we naar de wind, de wind die danst die voor ons een dansende dans danst de dansende wind, dansende wind Vandaag is vandaag vandaag dromen we dromen en hopen we hoop wensen we geluk na geluk op geluk en verlangen we wat vandaag, vandaag de dag moet zijn, vandaag vandaag genadeloos…

Schaamluizen gaan er genadeloos aan Haren begint nu een schaamluizendagverblijf voor nog wat kans op een luizenbestaan…

Mijn gouden trofee bracht ik bij je argeloos maar trots je sloeg haar mij uit handen onwetend maar genadeloos ik treur om jouw karakter....…

Bibberend zet ik mijn grote stap een klein beetje pleinvrees overwonnen met durven nog maar pas begonnen toets ik onzeker een tree van mijn trap Voorzichtig beklim ik mijn wezen leg mijn leven in de schaal en lijm met mijn verhaal in hortende rijm -Wat doet het goed dit eindelijk te lezen- Van de reacties schiet ik nokje vol moeilijk ook…

Terwijl het licht zich probeert te ontvouwen, is de stad opstandig, de verschrikking heeft zichzelf overleefd, het einde nadert de onderdanen, nadert de onontkoombaarheid. Het grillige licht wil bezitten wil veinzen, maar het licht is machteloos, het licht is ontmanteld. ------------------------------- uit: 'Gedichten 2009', 2009.…

techniek of de mens die wellicht gaat falen Het lijkt nog enigszins te gaan Hoewel de tijd niet leek stil te staan De oproepen worden al snel heviger Heimwee naar veiligheid steeds steviger Het is een gevecht op leven en dood Tussen hemel en aarde van mensen in nood Wat niemand nooit zal weten Of wellicht snel doet vergeten In de cockpit wordt genadeloos…

Bewust kwamen ze mij tegen naar een zo gezegd nieuw leven mijn zielsverwanten dacht ik bewust op weg naar mijn heden ik schudde hen genadeloos de hand ze hadden mij in het verleden gekregen…

de schaduwen zien er niet anders uit dan toen, alleen het licht valt anders op de muren de zon steekt achter twee gesloten vensters genadeloos: om haar heen heeft zich het vuur van de verstikking vastgezet zo droef en moe neergezeten alleen de kat ontspant en spint het is een kunst de lachspiegel van de tijd de dag, de dagen…

De wereld kronkelt zich als een slang om macht, geweld en hebzucht Ze is zelf echter degene die genadeloos gewurgd wordt en haar laatste hoop als een wanhopige ademtcht uitblaast…

Einstein's kribbels, krabbels en geschrijf sedert negentienhonderd en vijf gaan straks gehaaid vanop een website mijn hersencel genadeloos te lijf…

Jij spoog het leven zielloos en godverlaten op de aarde om het genadeloos op te slurpen voordat je stuiptrekkend uiteenspat.…

- Kolkende onderstroom Die me beetpakt En genadeloos Laat vallen Nacht aan nacht…

beest Ik zou hem zeggen: luister lieverd dat interesseert me niet ik ben een vrouw, ik word iedere maand een genadeloos beest voor minstens vijf dagen en dan zouden we trouwen…

De maan rimpelloos in het zwarte water bezweert het geheim van de komende dag Gesteund door de sterren verduistert zij de zon nog een nachtvol tijd voor zij genadeloos verbleekt tot een schim (…

Loflied op haar Die mij hielp Terug te vinden De oerkern van De persoon die Ik genoemd wordt - Het diepste van Dit menselijk bestaan Waarin het kwetsbaar Mensenkind alles dat Eigen was genadeloos Verloren had - Vervreemd van wie Hij was, wie hij werd En wie hij zijn zou…

De hitte verlamt genadeloos letters worden geen woorden woorden vormen geen zinnen wat overblijft is niet meer dan wat gesmolten inspiratie wachtend op creatieve stolling als de golf eindelijk bedaart…

Duisternis zit in een hoek te wachten grijpt zijn kans en slaat genadeloos toe. Het duurt een poos voor je wat gewend bent aan het duister en je ogen weer wat om je heen kunnen zien.…