Alle inzendingen over genot

Met mijn neus tegen het venster keek ik naar haar naakte weelde die zij stiekem met mij deelde liggend achter thermopeen het was de ochtendzon die zacht haar roze huid met glans bespeelde en ik waande mij de zon die in verlangen haar bescheen Op stoute schoenen sloop ik binnen om haar éénmaal nog te kussen en ik boog me ondertussen in genot…

Ik heb ervan geleerd, ik heb ervan genoten zolang het duurde, maar nu is het voorbij.…

gaan laat me nog heel even genieten van toen die mooie momenten, de liefde, die eerste zoen laat me nog even denken aan de kinderen voor het eerst in mijn armen hoe ze mijn hart vol trots konden verwarmen laat me nog heel even… ik heb nog wat kracht daarna zal ik eeuwig rusten, vredig en zacht maar eerst denk ik nog even: ik heb genoten…

't Vermaak en de gein Bij intimiteit Lijven laaf Hier en nu Sexy 'n braaf Tot de nacht onder sterren Zacht kreunt van genot De liefde Wederzijds Goed geaard *Vrij naar: Bernlef; KIEZEL EN TRAAN gedichten Querido…

de echte heldere herfst die er haast nog niet is de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende glas in een ligstoel later men stippelt onder het genot…

Titus heeft zij grootgebracht en heb ik ook met haar gevrijd op haar verzoek mijn verdrietig hart heeft zij doorzeefd met troost toen Saskia gestorven was een trouwbelofte heb ik haar - geloof ik - niet gedaan even maar heb ik met haar geleefd het moet een vlaag geweest zijn hartstocht en verstandsverbijstering wellust en een fractie van genot…

Gedreven vanaf de start tot de meet Wat heb ik van die renners genoten Peter Post, een ware wielerprofeet…

gouden blad met bruine randen ruikend naar oud en nattig mos ‘k ving het op met beide handen boomvriend liet je node en aarzelend los het is gedaan, je zware taak zit erop, de boom heeft van je werk genoten je begon als nieuw en kleine knop nu als oud en overbodig afgestoten daar lig je in al je glorie en pracht op mijn houten tafelblad…

het tere vogeltje verzorgde een warm nest gaf voor de nacht hoe uw ogen lente lachten zo kostelijk konden dromen bij de kleinste ontluikende knoppen van de welige vruchtbomen ja toch ik weet het nog, dat u de paarse velden de zilverstammen van de berk aanbad het veen, de oevers rond de poel op uw netvlies geschreven had en u genoot…

De Brug reeds voldoende beschreven De Toren als zeer markant Aimab'le ijkpunten van Stad Zaltbommel 't Is de stad, haar vesting aan de Waal Als zijn geboren baker Herinneringen die gaan Strak verrommeld 't Carillon in de Gasthuistoren Klanken klavieren over Bij helder weer, wáár genot Ingedommeld Maar leef weer op. Her- rijs.…

waar de zon nooit onder leek te gaan het glooiend land te sluimeren lag in eeuwig zingend lover, bracht het pad ons naar een stille schaduwrijke oase waar oeroude eiken onze verbazing schetsten alsof hun takken de hemel omarmden en wij ons warempel in een groene tempel waanden door een vergeelde foto ooit belicht hoezeer we daar genoten…

wind waait heldere lucht zwiept en zwaait bomen tot buigen gedwongen kreunend van genot het blauwe zwerk wordt wind geveegd dode naalden vliegen rond vormen slordige hopen op onmogelijke plaatsen het water dat gevallen is maakt nieuw groen vele vliesvleugeligen sterven een voortijdige dood zo is het beschikt daartussen sta ik ik kan…

de echte heldere herfst die er haast nog niet is de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende glas in een ligstoel later men stippelt onder het genot…

dit voor de schijn de vele tranen kon ze niet verklaren Opstandig zoals ze meestal kon zijn wist ze waarachtig alles altijd beter Dertien jaar, dat was toch niet klein, dacht ze pulkend aan haar mee-eter Aanhankelijk zoals ze nog kon zijn kroop ze nog bij haar ma op schoot Dan even was zij weer lief en klein wanneer zij moeders troost..genoot…

Zeeën vol van liefde heeft zij geweend haar wonderschone kind, haar Zoon is dood genageld aan een kruis met slag en stoot haar lief en leven werd alleen geleend God heeft ook haar uitgezocht te lijden vanuit reeds aangewezen moederschoot het Mirakel waar zij zo van genoot alles was voorzien, niet te vermijden nu wiegt zij haar Wonder onder…

heerlijk windje door het bos Als ik probeer gedachten weer te geven Omtrent -hoe kan het anders- dood en leven Te midden van de varens en het mos Het huis ligt zes mijl van het plaatsje Oss In stilte is het dat de bladeren beven Om dennen is het dat libellen zweven En ook een wit, gevleugeld, sierlijk ros Toch heerst er droefenis naast dit genot…

Dat zwart skelet, van windselen ontdaan, Waaraan het uitgedroogde vlees nog kleeft, Die groezelige hoop, waarvoor men beeft, - Bedenkend het meedogenloos vergaan Van al wat ademt onder 't licht der maan, - Die mummie heeft verlangd, geliefd, geleefd Het volle leven; wat maar 't leven geeft Heeft zij genoten in haar aards bestaan.…

Heb ik echt genoeg, aan dit genot, aan deze pijn? Zonder iets anders te willen. Zonder elders te willen zijn? Durft een mens te leven, in het moment van nu? Durf ik voelen zonder verzet? Aanvaarden wat is? Zonder steeds te denken, aan wat ik in mis? Durft een mens toe te geven, dat mooi ook lelijk is, wanneer ons denken staakt?…

Neen, je bent niet weg neen, het was geen afscheid neen, ik heb je niet afgestaan neen, er was geen einde ja, ik weet dat je bij me bent ja, er werden lieve woorden gezegd ja, ik genoot van de bloemenpracht ja, de muziek was helder, heel zacht alleen, dat ben ik zeker niet alleen, dat zal jij nooit meer zijn alleen, maar zeker niet eenzaam…

Ik weet nog hoezeer ik genoot van zijn vingervlugheid en de manier waarop hij handmatig lucht in zijn zware instrument perste. Ik gaapte hem aan alsof hij een godheid en een grote magiër was, wat hij vast ook was, waardoor de laatste muziektoon mij voor altijd met weemoed vervulde en ik er zelf op mijn manier achteraan holde.…

gevonden had ontkleedde mij ging teder plagend langs mijn borsten tepels richtten zich fier op door het laveloze dorsten cirkelde steeds lager langs mijn buik vertoefde diep tussen mijn benen ik haalde jou binnen bereik tot onze passie was verdwenen zag je trots de blijdschap in je ogen het lief intiem gebaar in vragen of ik ook had genoten…

Zie hoe ze de voorbijgangers verleiden, en lonken naar al wie aan 't raam passeert, zij die door menigeen worden begeerd voor kort genot dat hevig kan verblijden. Maar nadat de genoegens zijn verteerd zijn er ook velen die hun spijt belijden, die lusten in 't vervolg maar liever mijden als zoete vruchten die men 't beste weert.…

Wanneer de zon, haar ons de stralen voelen laat de warmte een waar genot denk ik niet meer aan de afgelopen weken want toen kwamen we warmte en zon tekort! Toen speelde regen en sneeuw hun rol teveel om nog leuk te vinden, was er geen vrolijkheid, alsook geen lol, dus geef me zon, geef me warmte, ik lach!…

voel je blauw voel je groen voel je rood voel je geel voel weer die verkwikkende ochtenddauw die rust van toen voel weer hoe je die eerste keer genoot van haar zacht als fluweel je verloor je hart aan die ene vrouw was totaal verward voel weer de sensatie van al die machtige kleuren verenigd in je eerste regenboog maar probeer te…

Boos mag je zijn als er geen bloeiende rozen bestaan op de maan van jouw dromen geen blauwe hemellucht of heldere zon die het naaktstrand kust in de zon aan de oevers ontevreden kun je worden als je de lentelucht niet ruikt geen deelgenoot bent van het genot de bloesem te zien bloeien de bloeiende lente te zien met al die bloesemgeur…

plavuizen en tegels hoe zon en regen onze tuin stilaan een mooie groene aanblik gaven en wij ons weldra in een geurende oase waanden hoe planten en bloemen onstuimig hun plekje in het zonlicht bevochten en wij de oude tuin met nieuwe ogen bezagen hoe pure verwondering over moeder aarde ons telkens blijmoedig stemde, we louter genoten…

Op aangewezen keuzedagen stap ik uit de orde van mijn werk in de rij voor nuttige verpozing Het graan komt op de zon broedt de korrels uit en kleurt de winter uit onze huid Alles is inbegrepen, extra's kunnen ter plekke geboekt en op gepaste wijze genoten worden in een van de vleugels Zo vliegen we een week lang rondjes in onze dromen…

ik graaf een graf mijn eigen of voor vele het kan me niets meer schelen jij hebt alles wat ik gaf ik kroelde door je haar verslond je met mijn blikken jij wilde niet meer schikken er was altijd weer dat maar je vloerde mij met kracht kreunde in extase genoot van iedere fase verwoestte mij die nacht ik was de slaaf vond jouw passie…

Ons leven heeft een rare wending genomen 't is ons leven en niemand kan het afromen Dus de verboden liefde is voor ons geen verbod Het is van ons en is voor ons een genot.…

geluk: haarscherp vrijende paartjes En ik voelde me een gluurder Zo verging het iedereen die de serie bekeek Niemands hart ging open Ook niet van de vrolijkheid of het verdrongen verdriet van lachende mensen noch van kinderen, hun spel hun ernst en hun lieve blikken Het was veel, maar geen geluk Dan de winnaars, het juichende genot…