Alle inzendingen over gevuld laat de rest

Mits teruggezonden Het helemaal los kunnen laten een ballon met helium gevuld lichter dan lucht, een kaartje eraan naam en adres in blokletters met een kans op een beloning in het verre vooruitzicht…

Doorgaans knechten mij De banden van het donkere Verleden, tot de rand gevuld Met wangedachten tegen de Menselijkheid - En anders zijn het De tentakels van de toekomst Die mij beet pakken Nog voor ik hen gespot heb - Laat ze los, toekomst en verleden, Laat ze los, mens, Leef hier, leef nu, Leef!…

Vang me als je wilt ik ben nu in je ruimte steek een vinger uit en ik grijp je hand om niet meer los te laten voor ik ook de rest weer voel…

"mijn poëzie is de best" althans, dat is wat je denkt maar je pen, schrijft niet beter dan de rest andere dichters worden ziek, je woorden zaaien snel paniek meestal door negatieve kritiek je relaas, verbale tekst veelal onderaan andere gedichten gezet ietsjes achterlijk eigenlijk een eigen tekortkoming… voor iemand met zo'n een dikke…

Stil en niks Gedachten gaan Wil het niet maar het komt eraan Gedachten die niet zijn te stoppen Over eenzaam verdriet en pijn Hou op en stop en laat me zijn Over hoe wat en vooral waarom Mijn stilte is weg gevuld met veel Toe laat me los en laat me heel Stil en niks Gedachten gaan Wees stil….stil…..stil.....stil….…

Avondduister zwart gevulde ruimte, alleen met mijn gedachten wachtend op het perron. Klok, tijd, aflopende teller tikt, de trein kwam te laat. Leven groeit tot leegte, Einde halte, dood…

zijn stemmen die me verachten, die zich groeperen tot een carnavaleske vertoning, weliswaar kleurloos maar wel met de drang om mijn silhouet te bekrassen met alle nijd van de wereld voor de rest sluit ik mijn zintuigen wijl ik me overgeef aan de vrede in mijn lijf die tenslotte niets van een strijd wil weten…

Nee mensen het is één groot misverstand Ik kwam met hem mijn bed alleen maar uit Bij de reclame voor Duitse beschuit Al liep het daarna wel wat uit de hand Beim Frühstück ist der Raffi so ein Drolletje Mit ihm esse ich immer gerne Bolletje…

Ik laat je gaan Kan niet zegt mijn hart Jij doet je ding Kom hier wil mijn wil Zo zacht zo levend lief Mij rest ontroering rijk…

Ik fietste netjes door het rode licht Toen er een motoragent aan kwam scheuren Om mij met veel misbaar te gaan bekeuren, Van veraf had hij mij al in het zicht. Ik paste mij daar aan aan het verkeer, In het vervolg doe ik dat dus nooit meer.…

draai me om en ga liggen mijn goede oor gedrukt tegen het kussen gevuld met boekweit zaaddoosjes je stem dringt zo nauwelijks tot me door en je hebt gelijk dat boos gaan slapen weinig goeds voorspeld maar laat me nu maar kan alleen maar zwijgen…

Deze nacht lijkt zolang te duren Met haar met dood en leed gevulde uren Een afscheidsbrief vol lege woorden Als bewijs te hebben bestaan Ik laat een stille traan Hij valt met een onhoorbare plons tussen de dauwdruppels in het gras Anoniem.…

de lange slanke pij van boven tot onder of van aarde tot hemel draagt in zich wat nog rest als stof maar toch vooral gevuld met de adem door de geest gevormd overwonnen op het uitzichtloze broze ik zoek het gelaat sprakeloos geworden dat doch als haast zeker de zuivere zienswijze draagt van worden naar zijn waar echter…

Laten we vrienden zijn die ook als ze verre van elkaar verblijven verbonden zijn door zielestroom Laten we elkaar gedenken en gedachten zenden die licht brengen Licht als de stralen van de rijzende zon Buiten is de nacht sombere regen de kamer is gevuld met serene klanken en de vlam van de kaars en ik denk aan jou…

een kamer gevuld met mensen die lachen drinken en praten met elkaar samen plezier hebben een tafel gevuld met hapjes die noden kaas en gevuld ei toast met kaviaar samen lekker eten een hand gevuld met warmte die gemeend de mijne schud vergezeld met goede wensen ieder jaar een dag gevuld met vrienden die trouw zijn buren en…

Geef me een pen en wat papier, laat me alleen maar zitten hier. Laat me alleen met m'n gedachten, al 't overige kan wel wachten. 't Enige wat ik wil is schrijven. Dus kan de rest wel liggen blijven!?…

Ik heb de dageraad verspeeld het woordenboek gepakt en opgezocht wat ik verspeeld had ik heb de dageraad verspeeld het goud laten ontglippen een dag gepakt die al was uitgepakt terwijl ik ooit de beker wilde ruim gevuld met lichtend dauw toen hoopte ik daaruit te nippen…

Als kalf had ik evenmin geduld Want de put was te laat gevuld Geef toe, dat geeft geen pas Zodat ik bijna verdronken was…

Corruptie, fraude, óp is het geduld Protest zwelt aan, ook onze bond vindt dat er Een eind moet komen aan het tijdperk Blatter Die heeft zijn zakken nu genoeg gevuld We laten toch niet langer met ons sollen Maar hoor, de fluit..eerst lekker 'futebollen'!…

Als ik jou niet kan zien En als ik jou niet kan vertellen Je niet kan laten voelen en niet kan laten horen zelfs mijn ogen niet kan laten spreken om jouw angsten te delen voordat je op de vlucht slaat dan is het zo kansloos lief rest ons te wachten op een dag als morgen stil leven…

Jij zou Vandaag Komen De bel Gaat Met snel Kloppend Hart Open ik De deur Daar sta jij Uit je Waterig gevulde ogen Druppelt Langzaam Een traan Ik neem je In mijn armen En jij laat Je gaan Eindelijk We zijn Thuis…

Laat me vrij, zodat ik met een lach kan wegvliegen Laat me bloeien als schitterende bloemen met allerlei gekleurde blaadjes van de regenboog Wacht niet tot één rozenblaadje zal vallen Mijn engel, er zijn honderden andere witte rozenblaadjes die wachten op jouw woord Laat me gaan en m'n eigen weg zoeken Vliegend en dalend en…

slechts diep in de einder ontwaar ik een verlichte tekst "u doet te veel uw best keer terug naar uw ploeg het leven doet de rest"…

ronden in het reuzenrad hij volgt het kinderspel met lede ogen omdat hij weet wat later komen gaat ze zullen hem ontmoeten op hun pad dan rest er slechts het spel van onvermogen in ’t spookhuis waar zijn klok de uren slaat…

Terecht, want dit hier wordt gevuld door échte dichters met talenten - dus, wil ik ook eens pap met krenten dan rest mij slechts heel veel geduld. Is er nog hoop? - ik mag niet klagen. Zo las ik laatst een kort gedicht per saldo ook aan mij gericht. Geschreven op een vuilniswagen door medewerkers zonder schroom.…

soms wandel ik langs de waterkant waar wij ons tussen ’t riet verstopten nog steeds staat het afscheid op palen en is het water gevuld met droef al zou ik jou willen gedenken de koude woorden uit het steen slijten opdat onze dromen tot leven komen wat rest is spijt en spijt alleen soms kom je voor in gedichten dan leen ik de ruimte even…

Niet spoorslags gaat hij overstag, maar voor een Utrechtse traditie kneedt hij uit rest-ingrediënten een overheerlijke lekkernij die er wezen mag. Gevuld met rozijnen en gezoet met bakkershoning lonkt zijn product met gezag en maakt zijn klant tot een tevreden koning.…

deel je strandlaken met een eigenwijze heer deel de zon met me en de liefde bederf het gevoel of geef er aan toe ik kan niet wachten en rol mijn passie voor je uit geef jouw hemel of open mijn hel ik kan niet verbleken mijn soep is rijk gevuld…

Bobo's kerstdis: kaviaar, aangeklede tong en twee soorten kwal…

nauwelijks keien uit het zand het witte schuim dat kraagt al jaren de bleke schelpen op het strand toch proeft zij keer op keer zijn diepe sporen van weleer aan de zoute waterkant zijn uitgeraasde stormen waren teveel voor een rechterhand zijn witte haren dragen jaren van noest werken op haar land wel spoelt zij keer op keer de bleke resten…