Netgedichten

netgedicht (nr. 9.029):

de vlakte van inzicht

heden, ben ik genood
de toren van uitzicht
te beklimmen

reis met koffers vol
vragen en gedachten
naar de Vlakte van Inzicht
teneinde de wijsheid
te zien, te beminnen

ik bestijg duizend treden
elk bekleed met een
zinderende spreuk
doch boven, geheel buiten
adem aangekomen
stel ik de fundamentele vraag
is zoeken naar de Heilige Zin
niet eindeloos peuren
met een verroeste zaag

ik zie uit over een wijdse vlakte
met volledige leegheid gevuld
slechts diep in de einder
ontwaar ik een verlichte tekst
"u doet te veel uw best
keer terug naar uw ploeg
het leven doet de rest"