inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.938):

Levend

soms wandel ik langs de waterkant
waar wij ons tussen ’t riet verstopten
nog steeds staat het afscheid op palen
en is het water gevuld met droef

al zou ik jou willen gedenken
de koude woorden uit het steen slijten
opdat onze dromen tot leven komen
wat rest is spijt en spijt alleen

soms kom je voor in gedichten
dan leen ik de ruimte even stil
omdat jij zo bent zoals je was
en ik bij hetzelfde ben gebleven

de snelheid van de tijd
maakt mij trager in dingen te doen
want liever sta ik een dag of wat stil
bij deze oever en maak ik jou eindeloos in mij

Schrijver: Maria de Bloem, 8 januari 2011


Geplaatst in de categorie: individu

2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 237

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
10 januari 2011
Email:
maryama37hotmail.com
In stilgezette tijd is deze liefde eindeloos gemaakt. Prachtig gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)