Levend
soms wandel ik langs de waterkant
waar wij ons tussen ’t riet verstopten
nog steeds staat het afscheid op palen
en is het water gevuld met droef
al zou ik jou willen gedenken
de koude woorden uit het steen slijten
opdat onze dromen tot leven komen
wat rest is spijt en spijt alleen
soms kom je voor in gedichten
dan leen ik de ruimte even stil
omdat jij zo bent zoals je was
en ik bij hetzelfde ben gebleven
de snelheid van de tijd
maakt mij trager in dingen te doen
want liever sta ik een dag of wat stil
bij deze oever en maak ik jou eindeloos in mij
Geplaatst in de categorie: individu